…พรหมลิขิต…

…พรหมลิขิต…

พรหมลิขิตพันเกลียวเป็นเรียวรุ้ง
เหลือบแลฟุ้งเฟื้อยงามในความหมาย
พาลิขิตใครหนอพ้อระบาย
นึกเสียดายหน่ายซ้องนานสองนาน

ฝันประหลาดอาจมีผีอำเล่น
สิ่งซ่อนเร้นพัลลภประสบสาน
เหมือนหนึ่งได้สิ่งของตามต้องการ
สร้อยสังวาลล้ำค่าจินดามณี

ขอทำนายทายทักจักปรากฏ-
ราชรถคุ้นเคยเกยอิตถี
ได้ลาภสัตว์สองเท้าเข้ามามี-
ส่วนแต่งแต้มสดสีในชีวิน

พรหมลิขิตเจ้าเอยอย่าเฉยเฉื่อย
ทิ้งเรื่อยเปื่อยภาษาวาจาศิลป์
ทอดเวลาผกโผยให้โบยบิน
บั่นทอนสิ้นจนสลดพจนา

พรหมลิขิตโรมเรียวฟั่นเกลียวสวาท
แม้มิอาจเอื้อมถึง คะนึงหา
ได้แต่ส่งลำแสงแห่งเมตตา
อุ่นทาบทาสถิตมิตรไมตรี

พรหมลิขิตแช่มช้อยอย่าคล้อยเคลื่อน
ปล่อยแชเชือนเลือนหายเยื้องกรายหนี
ขอจงรดรินหลั่งดั่งวารี
บทกวีร้อยรื่นชื่นงดงาม

…เอากลอนเก่ามาปัดฝุ่นปรับแก้ครับ…

โซ…เซอะเซอ
7 พฤศจิกายน 2567

	ผู้เขียน	หัวข้อ: …พรหมลิขิต… (อ่าน 718 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้