คนผ่านทาง

[ใช่จากนิจนิรันด์]

ไม่ได้อยาก ข้ามเส้น มาเร้นรัก
เพียงใจภักดิ์ รักเสมอ เธอรู้ไหม
เพียงมาเยือน เพื่อลา ความอาลัย
ในวันวาน ที่ไป ไม่บอกกัน

ชีวิตคน บนหนทาง ข้างขอบเหว
จะโอบเอว เธอมุ่ง ไปสู่ฝัน
เอื้อมมือไป เหมือนรั้งไว้ ตายด้วยกัน
ทรมาน กับคืนวัน ที่เดียวดาย

ตะวันฉาย ชายตา พาพ้นทุกข์
กลับสะดุด สายตา พาใจหาย
กลับมาหยุด จุดน้องสาว และพี่ชาย
เมื่อข้างกาย เธอมีใหม่ ใคร่ชัดเจน

เหมือนป้อมสูง ถูกตีแตก สาแหรกขาด
รับชะตา ฟ้าฟาด ไม่ขาดเส้น
ครบทั้งรัก ทั้งชีวิต คิดชัดเจน
พาตัวเอง ก้าวไป จากใจเธอ

เหม่อมองฟ้า เรื่องคาใจ คงไม่พ้น
อธิบาย ความหมองหม่น อย่างเพ้อเจ้อ
แน่นอนว่า ทุกวันนี้ ยังรักเธอ
ไม่คิดชั่ว แค่คิดถึง จึงผ่านมา

[ระนาดเอก]

งดงามในอารมณ์กวีมากๆเลยครับ