ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กาญจนธโร]

กลั่นกรองบท พจน์ร่ำ นำหลายหลาก
ร้อยเรียงจาก ห้วงมาน เพื่อรานเหงา
โศกสุขซึ้ง ตรึงจิต ติดแนบเนา
สะกิดเกลา เล่าผ่าน ด้วยกานท์กลอน

อาจมีบ้าง พลั้งไพล่ ไปกระทบ
หากประสบ พบเพลี่ยง อย่าเกี่ยงสอน
เจตจำนงค์ ตรงแท้ แผ่คำวอน
ร้ายแรงร้อน ผ่อนปรน คนร่วม(ชาย)คา

ปฏิภาณ กานท์ขาด ความปราชญ์เปรื่อง
หัวข้อเรื่อง จึงหนีข้อ ครหา
กระทู้นี้ ไม่มี คำตอบมา
ใช่เฉยชา อย่าเคืองขุ่น ให้วุ่นวาย

เพียงตั้งใว้ ให้กานท์ งานที่เขียน
ผิดแผกเพี้ยน กระทู้วาง ต่างความหมาย
ทั้งโคลงกลอน ช้อนวาง กางเรียงราย
หยิบหลากหลาย ง่ายงาน นำจารลง..
(หมายความถึงตัวเองครับ)
 
ปภัสร์
๓๐เมษายน๒๕๕๔
๐๐.๐๕ น.

[บ้านริมโขง]

คนอื่นไหนตอบคำได้หนำเท่า
ตัวของเราคิดตอบมอบคำหลง
เมื่อสร้างปมคำขานจารจำนง
เงื่อนที่หลงตรงติดคิดแก้เอง

จะมีใครไหนเล่าเข้าใจแจ้ง
คำไหนแสร้งไหนส่งใส่ลงเข่ง
อันไหนเอาอันไหนทิ้งยังกริ่งเกรง
กลัวละเลงลงลานบานตะไท

เมื่อชงเองกินเองเกรงคนแย่ง
ขอให้แรงเกินหน้าอย่าหวั่นไหว
อาหารเสริมเติมตรงส่งเข้าไป
เดี๋ยวกล้ามใหญ่พุงยื่นยืนโงนเงน

เมื่อไม่มีคำถาม..ไม่ตามตอบ
ถึงไม่ชอบก็พร่ำนำให้เห็น
นี่ไม่ใช่คำตอบปลอบเนื้อเย็น
แต่นี่เป็นเพื่อนตื่น...คืนระทม.

"บ้านริมโขง"

แวะเข้ามาแซวคุณ ปภัสร์ 

[my smile]

กระทู้..ไร้คำตอบ
ไม่อาจมอบ..ข้อ.ข้องใจได้
คนมักถาม..ลงท้าย..ว่า ทำ ไ ม ?
เริ่มถามใหม่ว่า..อ ะ ไ ร ? ต่างต่างนา

+
+
+

กลอนนี้..สิ้นคำถาม
ไร้ถ้อยความ..น่าค้นหา
ลงไว้..ประดับตา
เคยผ่านมา..ว่าลงกลอน

[กาญจนธโร]

..เพื่อนรัก..
..เรื่องราวหลายหลาก..ที่ผมอยากรู้..
..บางครั้งลองนั่งนึกดู..
..รู้แล้วได้อะไรขึ้นมา..

..เพื่อนรัก..
..อีกมากมายนัก..ที่อยากค้นหา..
..แค่คิด..นิดนึงยังล้า..
..จะค้นฟ้า..ตามหาอย่างไร..

..เพื่อนรัก..
..คุณเคยอยากพักบ้างไหม..
..หลังรับรู้..เรื่องราวมากมาย..
..แล้วใจ..คิดอย่างไรคนดี..

..เพื่อนรัก..
..คำตอบ..ไม่ได้อยู่ตรงนี้..
..ลองถามใจคุณดูสิ..
..คำตอบที่มี..น่าจะอยู่กับคุณ..

..เพื่อนรัก..
..ถ้าอยากพัก..ให้ล้ามันสูญ..
..ตรงนี้..มีแค่ไออุ่น..
..คำถามของคุณ..เพื่อนให้ได้แค่ไมตรี..

ปภัสร์
 

[กาญจนธโร]

 

...คืนไร้...

คืนฟ้ามัวหม่น..คนร่ำ
ภาพความทรงจำ..แฝงเคล้า
สายลมพลิ้วแผ่ว..บางเบา
ไม่ช่วยใจเหงา..เบาบาง

เรไรหรีด..กรีดกล่อม
แก้วกรุ่นกลิ่นหอม..จวบสาง
อุ่นรักเราเล่า..เก่าจาง
เหลือเพียงรอยร้าง..เกลื่อนใจ

ท่ามกลางคืนเหงา..ร้าวเหน็บ
ยังคงจมเจ็บ..หวั่นไหว
ภาพเธอเคยเหมือน..เลือนไกล
กลับเด่นใสในคืน..ไร้จันทร์

คืนไร้จันทร์ดาว..ราวฟ้า
ไร้คนเคยมา..กล่อมขวัญ
ไร้หวานไร้สุข..ไร้กัน
ไร้คนร่วมฝํน..ปันใด

ปภัสร์
๓๐ เมษายน๒๕๕๔
๒๓.๐๙ น.

[กาญจนธโร]

...อยากเป็นโจรใจหิน...

อยากเป็นโจร คนทมิฬ สุดหินเหี้ยม
จะได้เสี้ยม สอนหัวใจ ให้โหดหาญ
เข้าสดมภ์ ปล้นใจเจ้า เยาวมาลย์
คงสราญ สุขนัก ลักปล้นครอง

ลอบชื่นชม โฉมนาฏ มาดเจ้านั้น
ล่วงหลายวัน กว่าปี ที่จดจ้อง
หมายทายทัก สักนิด เพราะคิดปอง
เจ้าไม่มอง ไม่แล แม้หางตา

ไม่ปรายมา ไม่ว่า ใดดอกเจ้า 
นี่กลับเคล้า เคียงชาย ให้เราเห็น
ควงมาเย้ย เลยบ้าน ผ่านเช้าเย็น
ทุกข์เจ้าเข่น เข็ญใจ แทบวายวาง

ถ้าอยู่เฉย ปล่อยไป ใจแผดผลาญ
ทรมาน เจ็บหนัก รักถูกหมาง
อกระกำ ช้ำแย่ แพ้ใจนาง
เห็นต้องวาง แผนกล เป่ามนตรา(โอม!เี้พี้ยง)

เพราะมั่นรัก ปักใจ ในเจ้าแล้ว
แม้นสิ้นแวว ได้ชม ภิรมย์หา
จำต้องยอม ลิ้มรส หยดน้ำตา
ด้วยเหตุว่า ใจไม่หิน ทมิฬพอ...

หากเจ้าเห็น หัวใจที่ ยอมพลีฝาก
ยามทุกข์ยาก เคียงข้าง ไม่ห่างหอ
ช่วยเจือจาน เศษใจ ให้เคลียคลอ
ใว้พะนอ ขอรื่น เพียงชื่นใจ

ยอมให้ใจ หมายเป็นโจร ปล้นใจเจ้า
ด้วยรักเร้า รุมร้อน กร่อนทรวงไหว
แม้นเห็นจักร เป็นบัว มัวหม่นใน
ใจจริงไซร้ ไม่อาจทำ เจ้าช้ำตรอม
 
 
ปภัสร์
๑ พฤษภาคม ๒๕๕๔
๐๒.๒๒ น.

ขอปลดปล่อยความดิบของหัวใจสักนิด

[กาญจนธโร]

พญา(โจร)โศก

ยอมทุกข์หม่น ทนปอง แม้ต้องพ่าย
รักละลาย คล้ายโดน โยนเบ้าหลอม
ต้องทนเจ็บ เก็บช้ำ กี่จำยอม
ใจจึงพร้อม ถนอมใจ ให้ตัวเอง

ลอบมองเขา เย้าแหย่ แค่เพียงสอง
ทรุดกายกอง ครองเหงา เศร้าข่มเหง
กระหน่ำร้าย ป้ายปาด วาดละเลง
ร่ำร้องเพลง พญาโศก ให้โลกฟัง

ขอเถอะใจ ไม่แอบ รักแบบนี้
หยุดเสียที ลี้หลบ จบความหวัง
วอนถอยห่าง ปางรัก ที่หักพัง
ที่ผ่านพลั้ง ดั่งลาล่อ พอเถอะใจ

ปลุกหัวใจ ให้ตื่น ฟื้นจากฝัน
กี่คืนวัน ผันผ่าน ร้าวรานไหม
ใจดื่มขม ชมหวาน ประการใด
รู้แก่ใจ ใยต้องย้ำ ให้ช้ำทรวง

หมายเป็นโจร ปล้นใจ ก็ไม่กล้า
เกรงข้อหา คร่าฉุด สิ่งสุดหวง
เป็นพระเอก ขี่ม้าขาว เกรงสาวลวง
เลยถูกควง เป็นพระแอบ แสบจริงคน

คงต้องลา เป็นแน่ แพ้คราวนี้
รู้เสียที มีใคร ไหนที่สน
ใจยับเยิน เกินไหว ใครจะทน
เลิกเสาะค้น โจรหรือพระ จะไม่เป็น

ปภัสร์
๘ พฤษภาคม ๒๕๕๔
๐๐.๐๕ น.
 
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                   

                                                                                                                               

[ไม่รู้ใจ]

ความทรงจำ พร่ำอยู่ เคียงคู่ชิด
ด้วยมิ่งมิตร คิดลา จากหน้าหาย
มีใครหนึ่ง จึงเจ็บ หนาวเหน็บกาย
ให้เดียวดาย หน่ายนัก เมื่อรักจร

ความทรงจำ ย้ำตอก บอกอ้างว้าง
ความแตกต่าง ห่างไกล ใจทอดถอน
ยามนี้เหงา เศร้าหม่น ก่นคำวอน
จึงฝากกลอน อ้อนครวญ มาป่วนเธอ

ไม่รู้ใจ

[tina]

ด้วยยิ่งอ่าน ยิ่งงง เริ่มสงสัย
เอ๊ะทำไม ใยบอก ออกอย่างนั้น
กระทู้นี้ ไม่มี คำตอบกัน
แต่พอครั้น เริ่มดู..หนูไม่เข้าใจ..

อ่านอ่านไป ยิ่งให้ มีคำถาม
แล้วกระทู้นี้ จะตาม มาตอบไหม
หรือโศกสลด ประชดรัก เจ็บหักใน
เกรงจะเพิ่ม เติมใส่ ให้เศร้าตรม

ใครเพื่อนแท้ เพื่อนรัก ประจักษ์ได้
ตามแต่ใช่ ให้รู้จัก มักเหมาะสม
ด้วยนิสัย ไมตรีจิต ที่ชิดชม
จึงนิยม สมแท้ แต่ใจปอง..


 

ผ่านมา ---> งง ...แล้วจึงผ่านไป 55+



 

[กาญจนธโร]

นั่นนะสิ กระทู้นี้ นี่ไฉน
เพราะอะไร ไหนหรือ คือเหตุผล
อยากรู้จริง ยิ่งสงสัย ไยชอบกล
ทำไมคน บ่นระบาย แล้วหายไป

น่าสงสัย กระทู้นี้ น่าสงสัย
ถามเรื่องไร ไม่ตอบคำ ทำเฉไฉ
พูดให้ฟัง ยังนั่งเฉย มิเอ่ยได
หูตึงไหม ไบ้หรือเปล่า เล่าความมา

แหม!ดูสิ นัยคนนี้ นี่ก็แปลก
ฉันสู้แหวก แทรกผู้คน ด้นตามหา
เห็นข้อความ เขียนใว้ ไร้ตอบนา
อยากถามว่า เพราะอะไร ไม่ตอบคำ?

กระทู้นี้ ทำไม ไม่ตอบมา
ตอบสิว่า เพราะอะไร ไม่ตอบกัน? หือ! หุหุ!

โฮ่ะ!โฮ่ะ!โฮ่ะ! ล้อกันเล่นน้าาาาาทีน่า จิ๊กกรี่ จุ๊กกรู๊
อ้ะ!ยิ้มนิดนึง สวยๆเร้ว(ยืมจิ๊กกรี่ จุ๊กกรู่หน่อยนึงนะจ้ะ)   

[tina]

นั่นนะสิ กระทู้นี้ นี่ไฉน
เพราะอะไร ไหนหรือ คือเหตุผล
อยากรู้จริง ยิ่งสงสัย ไยชอบกล
ทำไมคน บ่นระบาย แล้วหายไป

น่าสงสัย กระทู้นี้ น่าสงสัย
ถามเรื่องไร ไม่ตอบคำ ทำเฉไฉ
พูดให้ฟัง ยังนั่งเฉย มิเอ่ยได
หูตึงไหม ไบ้หรือเปล่า เล่าความมา

แหม!ดูสิ นัยคนนี้ นี่ก็แปลก
ฉันสู้แหวก แทรกผู้คน ด้นตามหา
เห็นข้อความ เขียนใว้ ไร้ตอบนา
อยากถามว่า เพราะอะไร ไม่ตอบคำ?

กระทู้นี้ ทำไม ไม่ตอบมา
ตอบสิว่า เพราะอะไร ไม่ตอบกัน? หือ! หุหุ!

โฮ่ะ!โฮ่ะ!โฮ่ะ! ล้อกันเล่นน้าาาาาทีน่า จิ๊กกรี่ จุ๊กกรู๊
อ้ะ!ยิ้มนิดนึง สวยๆเร้ว(ยืมจิ๊กกรี่ จุ๊กกรู่หน่อยนึงนะจ้ะ)   

ไม่สงสัย ในกระทู้ เพราะรู้ว่า..
ด้วยคนมา ตั้งหัวข้อ พอสับสน
หรือโรคจิต คิดประหลาด อาจสัปดล
ให้ชอบกล นายคนนี้ นี่อย่างไร

ทำจิ๊กกรี่ จุ๊กกรู่ ดูหรรษา
ขอสงวน เฉพาะท่า คนน่าใส...วะฮ่าๆ ๆ
ส่วนคนแปลก แตกต่าง เอาอย่างได้
แต่คงไม่ ใสซ่า น่ารักจริง

พูดไรไป ปภัสร์ไซร้ ใช่ฟังออก
งั้นก็หลอก แอบว่า แล้วลาชิ่ง
นี่แหละกระทู้ ที่หนูชอบ อยากตอบจริง
ไม่ต้องวิ่ง หนีหน้า ใครราวี.....

จิ๊กกรี่ จุ๊กกรู่ ....555555555+