ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุวรรณ]

บนหนทางว้างเวิ้งไร้เพิงพัก
ไยนรามุ่นหนักมัวกักขัง
ในเรื่องติดคิดต่างค้างภวังค์
หลงงมใจใช้ตั้งทิฐิเอา

บ้างร้อนรนจนรานคร้านถูกผิด
แล้วใช้สิทธิ์ปิดบังในความเขลา
ยื่นรับโศกโพกหมองคล้องทึมเทา
วิกลจริตฤทธิ์เล่าเข้าแทรกแซง

ปรารถนาใดกันชีวันวาด
หรือหวังหาดชีพสวยสำรวยแสง
ที่เปี่ยมคราบมายามาเคลือบแคลง
เข้าแอบแฝงแล้งร้ายในซอกใจ

เกริ่นถามไปในห้วงความรู้สึก
ของยามดึก นึกชมโสมไสว
แล้วเกิดข้อกังขาขึ้นภายใน
ว่าเหตุใด หนอเราต่างหมางเมิน

[บอม ซอง ดุ๊ก]

รอยรักปักจันทร์

เหตุใดหนา? ยามข้า นั้นมองเจ้า
ต้องเกิดเงา ความหลัง ประดังจิต
แม้นลาร้าง ห่างพ้น ยังข้นพิษ
รักยังติด ชิดอก สะทกตรม

โอ้..จันทร์เอ๋ย ช่วยเอ่ย เฉลยข้า
ร้อยเพลา ใยข้า ยังขื่นขม
เจ็บสะท้าน ดั่งเดือน เจ้าเฉือนคม
ให้ทรุดล้ม จมร่าง แทบวางวาย

Oo..คงเป็นเพราะ..เมื่อครั้ง ยังเพียงพักตร์
เคยสลัก รักชื่น คืนกระหาย
ข้าพร่ำพรอด ร้อยพัน วันเจ้าพราย
ข้ากกก่าย หมายมั่น วันเดือนเพ็ญ

ชะรอยว่า จะเป็น ประเด็นนี้  
ที่หลบลี้ ซ่อนลึก ผนึกเข็ญ
ที่สถิต รอยร้าว ให้หนาวเย็น
ที่เคยเป็น คำถาม....ยามมองจันทร์

oOoOo

บอม ซอง ดุ๊ก
 
   

[เขียนชีวิต]

ว่าจะตอบ พระอาทิตย์ขึ้นซะแล้ว
รอดวงจันทราก่อนนาท่าน

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

ยินเสียงแว่ว..แผ่วมา..พาใจสั่น
เป็นเหมือนฝัน..พลันตื่น..คืนราหู
เอ๊ะใครนะ..จะมา..พาไปดู
อาทิตย์ชู..คู่ฟ้า..จันทร์ลาไกล

"พุทธศรัทธา"..มาดู..รู้ไหมหนอ
จันทร์ไม่รอ..หรอกนะ..จะบอกให้
คืนนี้จันทร์..สวยเด่น..เป็นยองใย
เหตุไฉน..ใจเรา..เฝ้าคร่ำครวญ

พระอาทิตย์อัสดง

[คนเผาถ่าน]

"

<a href="http://www.youtube.com/v/nZW3qEShzPc&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/nZW3qEShzPc&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

"
เพลง..รักกลางจันทร์
ดูซินั่นพระจันทร์สวยเด่นดุจวันเพ็นสวยเด่นงามตา
ที่กลางจันทร์นั้นโบราณว่ายายกับตาทำนาสองคน(ซ้ำ)
ตัวของพี่นี้คนไร้ญาติ ขาดคู่คิดชิดแนบกมล
ถ้ามีน้องเห็นใจสักคน มีหรือจนก็เพียงน้ำใจ(ซ้ำ)
โอ้ดอกเอ๋ย แม่ดอกสวาท รักใจแทบขาดดั่งดวงใจ(ซ้ำ)
พี่ไม่ไปจากน้อง จะอยู่คู่แก่เฒ่าไม้เท้ายอดทอง
ขอน้องรับรองว่ารักพี่ เท่านี้ก็พอ(ซ้ำ)
ความรักพี่ ไม่มีหลอนหลอก บอกตามตรงคิ้วโก่งจงรอ
พี่คนจนไม่มีเรือนหอ รอรักพี่มีเพียงหัวใจ(ซ้ำ)
คนเผาถ่าน

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

มองพระจันทร์..เธอเห็น..เหมือนฉันไหม
มองครั้งใด..ใยเรา..เศร้าหนักหนา
มองเห็นภาพ..ลอยเด่น..บนนภา
มองทุกครา..พาใจ..ใฝ่คนึง

ถามพระจันทร์..วันนี้..มีสุขไหม
ถามหัวใจ..ใครนั้น..ที่ฝันถึง
ถามออกไป..ให้เธอ..ได้ตราตรึง
ถามลึกซึ้ง..ถึงเรื่อง..ที่ผ่านมา

วานพระจันทร์..พันดาว..พราวสดใส
วานบอกไป..ถึงใคร..ที่โหยหา
วานบอกเขา..เข้าใจ..ในวาจา
วานนำพา..ว่าคง..หลงรักเธอ

พระอาทิตย์อัสดง

[เพรางาย]

จันทร์เอ๋ยเผยนวลชวนใจชื่น
จันทร์ส่องต้องหล้าน้ำตารื้น
จันทร์ยื่นคมหนามแทรกถามใจ

ใครหนอสัญญาจะคืนกลับ
ใครหนอจากลับจับความได้
ใครหนอยิ้มย้ำจับมือไม้
ใครหนอปากไวแต่ใจคด

จันทร์เอย...ฉันผิดคิดไม่ซื่อ
จันทร์จ๋า...ฉันคือคนกำสรด
จันทร์เจ้า...ผิดแสนยากแทนทด
จันทร์เอ๋ย...คนปดก็ทนทุกข์

ป่านนี้คนไกลเป็นไงบ้าง
เคว้งคว้างขุ่นแค้นแสนเข็ญขุก
จันทร์เผยเหมือนเขาเฝ้าเค้นรุก
เบียดซุกหน้าซ่อนสะท้อนสะท้าน

[สายใย]

 

 
ขอขึ้นต้นตรงนี้ว่าที่รัก
แม้ว่าจัก ไร้สิทธิ์คิดห่วงหา
รู้ว่าไร้ความหมายในสายตา
และคุณค่าทางใจยิ่งไม่มี

เหมือนกระต่ายหมายจันทร์มันจึงเก้อ
หลงละเมอแสงนวลไม่ควรที่
จันทร์กระจ่างแจ่มฟ้าไร้ราคี
ไม่เคยมีจิตหมายกระต่ายเลย

ควรรู้จักเจียมจำตนต่ำต้อย
เลิกหลงคอยแลหายกระต่ายเอ๋ย
ถึงมีรักหนักเพียบสุดเปรียบเปรย
ไม่อาจเอ่ยออกปากคำฝากใคร

อยากลงท้ายสักนิดว่าคิดถึง
ทั้งรู้ซึ้งดวงจิตยากชิดใกล้
เพียงนวลโสมส่องผ่านบนลานใจ
กระต่ายไพรก็พร้อมจะยอมภักดิ์....

[ไพร พนาวัลย์]

อยากจะถามจันทร์เจ้า...เขาอยู่ไหน?
จะรู้ไหมจันทร์จ๋า...ข้าหม่นหมอง
คิดถึงเขามากมาย...ได้แต่มอง
หรือว่าน้องร้องไห้...ใต้เงาจันทร์

จันทร์เจ้าขาฝากผ้า...เช็ดหน้าเขา
อย่าซมเศร้าอยู่เลย...เคยใฝ่ฝัน
ขอให้เขารู้ว่า...ข้ารำพัน
ฝากดวงจันทร์คุ้มครอง...น้องข้าที

ที่รักจ๋าก่อนหลับฝัน...มองจันทร์เจ้า
ดังสองเราพบกัน...พลันสุขี
เพราะใจเราสองดวง...พ่วงฤดี
อยูในจันทร์ดวงนี้...ชั่วชีวา
 


"ปรางค์  สามยอด"

[บ้านริมโขง]

บอกให้จันทร์รู้

จันทร์เจ้าเอ๋ยรู้ไหมในวันนี้
ล้วนแต่มีกระต่ายเฝ้าผู้เหงาหงอย
จ้องมองเจ้าเฝ้าฝันอันเลื่อนลอย
แล้วสำออยออเซาะฉอเลาะกัน

ถามหัวใจแต่ละใครเป็นไงบ้าง
จันทร์กระจ่างยังเด่นเช่นในฝัน
หรือเปลี่ยนไปวันนี้ที่เห็นกัน
แล้วเล่าฝันสู่ฟังอย่างตั้งใจ

ที่ยังหนุ่มพุ่มพานเพิ่งบานแตก
ก็เห็นแปลกจันทร์ยิ้มพิมพ์ไสว
ที่เก่ากลางพลางว่าด่าเป็นไฟ
จันทร์อะไรมาลวงหลอกบอกรักลวง

ที่เก่าเกินเดินค่อมอ้อมแอ้มเสียง
บอกว่าเพียงจันทร์เด่นเห็นบนสรวง
คืนวันพระเดือนเด่นเป็นดาวดวง
ไม่ได้ลวงได้ล่อต่อใครใคร

ส่วนตัวฉันจันทร์คงเห็นเป็นเช่นหญ้า
ที่คลุมหน้าดินดอนสุดอ่อนไหว
ลมพัดมาก็ปลิวลิ่วล่องไป
จันทร์สดใสไหนจะสนคนบนดิน

[บอม ซอง ดุ๊ก]

บทเรียนรัก

Oo..เพ้อพึมพำ รำพัน บุหลันฉาย
นิศาพราย วายวุ่น ครุ่นดวงจิต
ฝันอัปปาง ร้างรอน ย้อนชีวิต
เพ่งพินิจ พิศจันทร์ พรรณนา

Oo..ภิรมณ์พักตร์ ชักยิ้ม ดูปริ่มล้น
ล้างกมล พ้นรอย ร้อยปัญหา
แต่เงาร้อน ซ่อนเร้น เส้นเวลา
ถั่งโถมมา พาดทับ สัพพางใจ

Oo..ท่ามกลางฟ้า ราตรี ที่รุมเร้า
อยากให้เจ้า ช่วยตอบ มอบคำไข
ว่าจันทร์เอ๋ย...อีกนาน สักเท่าไร
ข้าถึงไร้  ไฟวิโยค...สิ้นโศกตรม

Oo..น่าสะพรึง เหลือล้น  มนต์ความรัก
ให้ตะหนัก ยามทรุด สุดขื่นขม     
หากพ้นล่วง บ่วงพิษ ฤทธิ์อารมณ์
ข้าจะบ่ม เสี้ยมสอนใจ...ให้ระวัง..!!

OoO

บอม ซอง ดุ๊ก

[เมฆา...]

 



  “ จันทร์หนอจันทร์ “


  ๐..จันทร์หนอจันทร์  ผันวน ไปหนไหน
   ใจหนอใจ  ไยเฝ้า  ถึงเจ้าเอ๋ย
    รอหนอรอ ท้อแท้ แย่แล้วเอย
   เชยหนอเชย  เคยไหม ยามไกลกัน..๐

  ๐..มองหนอมอง จ้องเด่น เพ็ญส่องหล้า
  อยากหนออยาก ถามว่า บนฟ้านั้น
 รักหนอรัก มีไหม ใกล้แสงจันทร์
  ฝันหนอฝัน อยากเห็น  เป็นบุญตา..๐

 ๐..วอนหนอวอน อ้อนเดือน อย่าเคลื่อนจาก
 ฝากหนอฝาก ตอบหน่อย รอคอยท่า
 คำหนอคำ นำชิด จิตวิญญาณ์
 ฟ้าหนอฟ้า หามอบ มาตอบที..๐

๐.. เศร้าหนอเศร้า เหงาใจ จนไหวหวั่น
 สั่นหนอสั่น วันหนาว ยามดาวหนี
 อกหนออก ฟกช้ำ คล้ำเต็มที่
 มีหนอมี บ้างไหม  ใครเหมือนเรา....๐



 ***เมฆา...***




     

[ดิษฐา]

หลับตาคว้างลางเลือน ใต้เดือนเด่น
นภาเร้นฉายแสง ทุกแห่งหน
สาดส่องทอแสงนวล ชวนให้ยล
ซึมสู่ท้นดลแดน ครั้งแสนนาน

ดึงลงสู่ห้วงฝัน ครั้งวันก่อน
ภาพไหลย้อนหลอนล้น ปนประหาร
จากวันเดือนเลื่อนคล้อย รอยตามกาล
สติพาลดับดิ้น ไร้สิ้นไป

โรยระรินสิ้นเสียง สำเนียงดับ
คำถามรับมอบตอบ จันทร์ตอบไหม?
ขอล้วงล้ำพร่ำถาม ตามหาใคร
อยู่หนไหนใต้ฟ้า จันทร์หาที

สาส์นที่ไร้ผู้ส่ง ลงท้ายถึง
สลักตรึง แอบซ่อน กลัวย้อนหนี
แอบลอบมองส่องแสงแรงชีวี
สบายดี หรือจันทร์ หันมองดู

ดาวกระพริบหวิบหวิบ ยิบเพียงครั้ง
คำตอบพลั้งจันทร์มอบตอบให้รู้
เพียงหลับตาถอนใจ ไหลพลั่งพรู
ระลึกอยู่ลั่นรัวทั้งหัวใจ

[สมนึก นพ]

จันทร์เอ๋ย จันทร์เจ้า
แสงนั้นเล่า ส่องไหน ยังไม่เห็น
รู้นะว่า คืนนี้ มีเดือนเพ็ญ
เคยลอยเด่น บนนภา ให้ข้ามอง

หลงแสงจันทร์ วันเพ็ญ เด่นสกาว
จนแสงดาว หลบหาย ได้หม่นหมอง
ทนหนาวกาย ไอน้ำค้าง พรมละออง
เหนือฝั่งคลอง เจือจาง หมอกบางตา

จันทร์เอ๋ย จันทร์เจ้า
ข้ายังเฝ้า มองนี้ ที่ขอบฟ้า
นั่นดาวตก พุ่งเฉียง เอียงลงมา
เห็นทันนา สว่างวับ ดับแสงลง

อยากถามดาว ลอยเด่น เป็นไฉน
ลอยมาไกล กลับหาย กลายฝุ่นผง
มีหลายดวง นะนั่น ไม่มั่นคง
พิศวง ในใจ เหตุใดกัน

หรือว่าจันทร์ กลั่นแกล้ง มาแสร้งรัก
หรือจันทร์ผลัก รักหน่าย ให้ผกผัน
หรือจันทร์มี รักหลาย ไม่ยืนยัน
หรือว่าจันทร์ รักเล่น เป็นเกมส์กล

เริ่มผวา จันทรา มาเหี้ยมโหด
บทลงโทษ มากหลาย ให้สับสน
แม้แต่ดาว อยู่ใกล้ ไม่ยินยล
จากเบื้องบน ดิ่งมา ฆ่าตัวตาย

หลงแสงจันทร์ วันเพ็ญ เด่นสกาว
นึกถึงดาว เริ่มหวั่น ไม่ทันสาย
หรือด้วยข้า ดับนี้ ชีวาวาย
ยอมสลาย เช่นดาว เฝ้าจันทรา.