...สุดที่รัก...(กลบทสะบัดสะบิ้ง)

[โซ...เซอะเซอ]

...สุดที่รัก... (กลบทสะบัดสะบิ้ง) สุดที่รัก...ฉันรักเธอ เสมอเสมือน ดุจดาวเดือนสรรค์สร้าง สว่างไสว ยามเยี่ยมยลแย้มย้อน อัมพรอำไพ สุขฤทัยฉ่ำชื่น ระรื่นระเริง แรกทักกลอนอ่อนหวาน สราญสฤษดิ์ เนรมิตดื่มด่ำ ถลำเถลิง พลัดอาวรณ์ตะลอนเตลิด กระเจิดกระเจิง ก่อนดำเกิงดำกล พิมลพิมาย อยากเรียกเธอ...สุดที่รัก พยักพเยิด อย่างหรูเลิศเชิดหยิ่ง สวิงสวาย มอบหัวใจเปี่ยมรัก ทะลักทลาย จวบชีพวายใจยัง จะรั้งจะรอ ด้วยอ่อนด้อยภาษา กะลากะโหลก อยู่ในโลกแห่งกวี จะอี๋จะอ๋อ จำต้องเฟ้นขัดเกลา พะเน้าพะนอ คำสวยหล่อต่อเสริม เผดิมผดุง โปรดอภัยสักนิด อย่าคิดอย่าแค้น หากว่าแม้นเผลอหลุด สะดุดสะดุ้ง เลื่อนเปื้อนปรนเปรอหวัง พะรังพะรุง จนย่ามยุ่งใจกัน จำนรรจ์จำนง สุดท้ายนี้ลาแล้ว แม่แก้วแม่ไก่ หลีกลี้ไปไกลวาสน์ ประสาทประสงค์ ศรีธัญญะปลีกวิเวก ประเจกประจง ชาตินี้คงเลิกบอกรัก เป็นวักเป็นเวน ...ลองฝึกหัดแต่ง กลบทสะบัดสะบิ้ง ครับ... โซ...เซอะเซอ 18 ธันวาคม 2563

[โซ...เซอะเซอ]

...สุดที่รัก (2)... (กลบทสะบัดสะบิ้ง) ยิ้มจืดเจื่อน กำจาย ระบายระบัด ครั้งมนัสเมามัว ตาถั่วตาเถร สวรรค์แสร้งสานสบ ประคบประเคน ให้โอนเอนโอนอ่อน ชะอ้อนชะอำ หว่างคลื่นเล้าเคล้าลม ผสมผเส โฮ่งทะเลล้นหาด ขยาดขย้ำ เกลือกทรายนิ่มริมทาง กระด่างกระดำ ครุ่นเขียนคำข้นหวาน น้ำตาลน้ำตา หวังเติมสุขสมหมาย เจียนวายเจียนวอด ขอเพียงกอดกายกลม ดมแข้งดมขา ยอมให้เธอกดขี่ บัญชีบัญชา ยกเงินตราหามอบ เป็นกอบเป็นกำ บากหน้ากู้เงินล้าน หัวบานหัวแบะ แบกหนี้แยะหยัดยืน กลางคืนกลางค่ำ ควงสองกะยันรุ่ง กระทุ้งกระทำ เพราะรักจำยอมอด งดเที่ยวงดทาน หากรู้เป็นเช่นนี้ กี่ทีกี่ทัก น่าสมเพชยิ่งนัก กับดักกับด่าน ขอคืนโสดบันเทิง สำเริงสำราญ ให้ยาวนานดีกว่า เป็นบ้าเป็นบอ สุดท้ายนี้ลาจริง ไม่กลิ้งไม่กลอก เหมือนถูกหลอกกินเกลือ เหลือเข็ดเหลือขอ มีเพียงผ้ากันอุจาด ผูกคาดผูกคอ เยี่ยงนี้หนอฤาเรียกรัก สะบักสะบอม โซ…เซอะเซอ 25 กรกฎาคม 2565