ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[blues]

เมื่อไหร่ที่มองท้องฟ้า พาเปลี่ยนสี
ดวงจันทร์หนีลับหาย ให้เศร้าสร้อย
ดวงอาทิตย์ไม่อวดตัว อย่ามัวคอย
ดาวนับร้อยพลันห่างหาย ให้ไกลตา

เคยมีเงาเราสอง ครองเคียงคู่
บัดนี้อยู่โดดเดี่ยว เปลี่ยวใจหนา
เมื่อคำรักเคยเรียกขาน แต่กาลมา
เมื่อร้างลายากเอ่ยรัก ปักใจใคร

เคยเริงร่ามาวันนี้ มีแต่เศร้า
คำว่า"เรา"เคยเป็นคู่ มันอยู่ไหน
เคยมองตาก็รับรู้ถึงภายใน
แต่วันนี้แค่มองไป ไม่เหมือนเดิม

โลกมันเศร้าหรือตัวเรา ตาบอดสี
ร้าวฤดีทดท้อ รอรักเสริม
อยากมองโลกให้สดใส ต่อใจเติม
แล้วจะเพิ่มความเข้าใจ ในรักเธอ



bluesky

[คนเผาถ่าน]

นี่แหละหนา ยามรัก มักตาบอด
ดีตลอด แม้ว่า คราพลั้งเผลอ
ชี้นกนั้น ว่าไม้ ได้นะเออ
เฝ้าพร่ำเพ้อ ถึงกัน ทุกวันไป

ท้องนภา สดสวย ด้วยปุยเมฆ
ดั่งมนตร์เสก กระจ่าง สว่างใส
ก้อนเมฆน้อย ลอยว่าย คล้ายหัวใจ
จะหาใด สุขเท่า เรารักกัน

พอถึงคราว รักจาง มาขวางสุข
ก็เกิดทุกข์ พาให้ ใจแปรผัน
ฟ้าที่สวย กลับเพี้ยน แปรเปลื่ยนพลัน
กลับเป็นวัน มืดมัว ชั่วข้ามคืน

คนเผาถ่าน