ขอปรบมือ หลานชื่อ อัคนีรุทร์
เยี่ยมที่สุด ดุจปราญ ผู้อาจหาญ
ตอบจดหมาย สี่ฉบับ นับว่างาม
สรรพสาส์น กานต์กลอน อ้อนจำนรรจ์
ฉบับหนึ่ง ซึ่งตอบ ก็ชอบอยู่
ให้ตรองดู เสานั้น คือร่างขันธ์
เป็นที่ตั้ง แห่งสังขาร อยู่รวมกัน
มีแปรผัน ทรุดโทรม ลงทุกวัน
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
เป็นสัญญาณ ไตรลักษ์ มีแปรผัน
มีเกิดมา ตั้งอยู่ สู่ดับพลัน
เราทั้งนั้น ต้องรู้ สู้เผชิญ
เสาเป็นหลัก โครงสร้าง บ้านทั้งหลัง
ต้องรักษา บำรุง ทรุดต้องเสริม
ในที่สุด ก็ทรุด สู่ก่อเพลิง
จึงอย่าเพลิน เสริมบุญ เป็นทุนตาม
สวัสดีปีใหม่ ขอให้มีความสุข สมหวังในสิ่งที่หวังตามหลักธรรม
