ไฟไหม้รถ...

[มหาซัง]

"ไฟไหม้รถ"
ความสลดหดหู่อยู่ทั่วทิศ 
หลายชีวิตเด็กน้อยย่อยสลาย
ไฟไหม้รถอดสูครูนอนตาย
เด็กหญิงชายวายชนม์ปะปนกัน

นอนกอดก่ายท้ายรถสลดนัก
ครูคือหลักป้องไฟใจหวาดหวั่น
ไฟถาโถมโลมไล้ทั้งไอควัน
ฟ้าก็พลันมืดหม่นไร้หนทาง

ประตูรถปิดตายทั้งชายหญิง
ถูกละทิ้งทันที่คนหนีห่าง
ร้องสุดเสียงเพียงใดท่ามใจกลาง
เปลวเพลิงขวางปิดกั้นเสียงทันใด

คนร่วมทางต่างช่วยด้วยว่าเด็ก
ที่ยังเล็กเดียงสากว่าสิ่งไหน
แม้นยื้อยุดสุดท้ายพ่ายแพ้ไฟ
ต่างเสียใจก้มหน้าน้ำตานอง

ศพหลายร่างวางเรียงแค่เพียงเห็น
แสนลำเค็ญสุดช้ำทำเศร้าหมอง
ทั้งแม่พ่อล้มพับประคับประครอง
บ้างนอนกองเกลือกกลิ้งทิ้งร่างกาย

ความสูญเสียครั้งใหญ่ในชีวิต
ใครลิขิตเขียนบทสลดหลาย
แม้นโอกาศเพียงล็กเด็กหญิงชาย
ฟางสุดท้ายหายวับไปกับตา

สู่สุขติเถิดหนอขออย่าห่วง
หมดสิ้นบ่วงผูกพันอันห่วงหา
สู่สวรรค์คลาลัยในเมฆา
วิมานฟ้าเมืองแมนดินแดนธรรม

ขอแสดงความเสียแก่ครอบครัวคนที่สูยเสียคุนที่รัก..มหาซัง

[masapaer]

ขอแสดงความเสียใจกับผู้สูญเสียด้วยค่ะ

ได้แต่หวังว่าอย่าให้เกิดอะไรที่น่าเศร้า
กับเด็กบริสุทธิ์ไร้เดียงสาอีกเลย

ขอให้ทุกวิญญาณจงไปสู่ภพภูมิที่ดีค่ะ

มะสะแป

[โซ...เซอะเซอ]

ประสบซึ่งเหตุร้าย………….รุนแรง ผลกระทบแสนแพง………..สลดแท้ วัวหายคอกล้อมแสดง-……ถึงฉาบ-  ฉวยเฮย ปล่อยปละละเลยแล้……….ชุ่ยไร้กฏเกณฑ์ เวรกรรมซุ่มเหยียบซ้ำ-……เติมประชา เหมือนปล่อยเน่าผักปลา….ต่ำต้อย คุณภาพชีวิตรา-…………….คาถูก ประเทศแท้อ่อนด้อย……….อวดโก้โชว์หรู ..ขอแสดงความเสียใจแก่ผู้เสียชีวิต และผู้สูญเสียทุกท่าน ขอประนามความละโมบ ความเห็นแก่ได้ ความประมาท เพิกเฉย ดูดาย ต่อการกระทำที่ผิดระเบียบ และอาจรวมไปถึงการทุจริต ติดสินบน ของผู้เกี่ยวข้อง และหน่วยงานภาครัฐ คนในสังคมต้องอย่านิ่งเฉย ดูดาย ต้องช่วยกันประนาม กดดันภาครัฐ ให้หยุดยั้งป้องกันมิให้เกิดโศกนาฏกรรม เช่นนี้ขึ้นอีก โซ…เซอะเซอ 5 ตุลาคม 2567