หากการที่เราได้อยู่ในชีวิตกันและกัน...
มันต้องทำให้เธอและฉัน...เจ็บปวดกันได้ขนาดนี้
กลับไปเป็นคนแอบฝัน...ถึงกันและกันเหมือนเดิมคงดี
ให้ภาพงดงามในความสัมพันธ์ก่อนหน้านี้... คงอยู่ต่อไป
ให้ต่างคนมีตัวตน... อยู่แค่ในนั้น
เป็นภาพฝัน...ของกันและกันที่สวยสดใส
ไม่มีสถานะ เป็นความงดงามแค่ในหัวใจ...
เป็นความอ่อนไหว...ที่คิดถึงเมื่อไหร่ได้ยิ้มออกมา
ให้ต่างคนเป็นแค่คนในเรื่องเล่า...
เป็นแบบนั้นคงดีสำหรับเรา...ดีกว่าการคบหา
หากการได้อยู่ในชีวิตจริงของกันและกันมีแต่น้ำตา
ได้ผูกพันกันแค่องศาที่ต่างค่า...
....เอื้อมไม่ถึงกันมันคงดีกว่าจริง ~จริง....
~ เมี่ยง เมี่ยง ~
04/02/63 ........ 20:50
FB: กลอนเปล่า ความรัก