จันทร์เพ็ญเด่น ลอยเฟ้า คราคืนค่ำ
ดาวร่ายรำ เคียงคู่ ดูอ่อนไหว
ระยิบยับ วับวาว พราวฟ้าไกล
อ่าอำไพ เจิดจ้า อย่างท้าทาย
รัศมี ส่องแซม แต้มปลายฝัน
อยู่ห่างกัน ไกลเกิน ยิ่งเมินหมาย
วังเวงแว่ว ลมพลิ้ว สยิวกาย
นั่งเดียวดาย แต่งกลอน ก่อนอรุณ
อากาศเริ่ม หนาวเย็น เพ็ญสิบสอง
น้ำเจิ่งนอง ล้นหลั่ง ยังว้าวุ่น
ข้าวในนา ล้มตาย หายเป็นจุน
เงินทำทุน ก็หมด สลดจัง
คืนหนาวเหน็บ เจ็บจิต ชีวิตเศร้า
ได้แต่เฝ้า ภาวนา อย่าสิ้นหวัง
อยู่บนโลก ต่อไป ขอให้ปัง
ชีวิตยัง ยาวไกล อย่าไปท้อ
พันทอง ขันธวงศ์
๖/๑๑/๖๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
