สิบสามค่ำ เดือนสิบสอง น้ำนองฝั่ง
รินหลากหลั่งระลอกกระฉอกฉ่อน
ไหลแรงเหลือลดรี่ปรี่ซอกซอน
มิกลับย้อนอย่างเก่า...ลงอ่าวไทย
ศศิลอยสลัวกลั้วเมฆขาว
ฝนพร่างพราวหนาวเคลื่อนมาเยือนใกล้
โอ้อกสาวหนาวจังฝังทรวงใน
ยังร้างไร้ใครข้าง...อ้างว้างจัง
ลอยกระทงปีนี้ฤดีเปลี่ยว
คงโดดเดี่ยวเดียวดายไร้ความหวัง
ชายไหนว่างบ้างหนอขอติงนัง
ควงสักครั้ง สิบห้าค่ำ...ลุ่มน้ำท่าจีน
"ดิน"