Re: รวมบทประพันธ์ของ สนอง เสาทอง

ศตอีสปนิทานคำกรอง
๒๐.
ฝูงแกะกับหมาเลี้ยงแกะ

๑.
อันงานหน้าที่นั้น         สำคัญ
ควรเร่งตั้งมโนมั่น              ถั่งสู้
ตรำเคร่งอย่ารู้บั่น              ทิ้งเลี่ยง
ผิท่านหลบเกี่ยงอู้              ห่อนรู้เสร็จไฉนฯ

๒.
กาลครั้งหนึ่ง ฝูงแกะ กับหมาเฝ้า        ทุกค่ำเช้า หมาต้อน ตะล่อมเลี้ยง
จากคอกขัง ระวัง เจ้ามองเมียง           แกะกินหญ้า ไม่เลี่ยง เคร่งตรวจตรา
ด้วยศัตรู ฝูงแกะ มีมากยิ่ง           ทั้งหมาใน จิ้งจอก เสือนักล่า
อีกงูเงี้ยว สารพัด มากเหลือคณา           ตลอดเวลา หมาเฝ้า เช้าจรดเย็น
แกะหนึ่งคิด น้อยเนื้อ ต่ำใจยิ่ง        รำคาญจริง หมาเฝ้า แต่ขู่เข็ญ
ตะล่อมต้อน พวกเรา คล้ายจองเวร         มองไม่เห็น คุณค่า หมาเลี้ยงแกะ
ตัวแกะนั้น คิดเพียง ประโยชน์เห็น        ตนลำเข็ญ ขนนม เนื้อชำแหละ
หมายามนั้น วิ่งวน แต่ข้องแวะ            ไล่ต้อนแกะ น่าเบื่อ อยู่เมื่อวัน
ซ้ำชาวนา ลำเอียง อคตินัก           ให้แกะกิน หญ้าผัก ใยหยาบกร้าน
เทียบหมายาม เมนู เลิศพิสดาร            ตักใส่จาน ข้าวเนื้อ อาหารดี
คำแกะบ่น ลือลาม ไปทั่วฝูง        และชักจูง เพื่อนแกะ ให้เลี่ยงลี้
กิจการใด ชาวนา ล้วนมากมี            ทุกหน้าที่ งดพลัน เถอะพวกเรา
หมาเลี้ยงแกะ ได้ยิน ข่าวลือนั้น        จึงเอ่ยเอื้อน อย่ารั้น เลยพวกเจ้า
งานหน้าที่ ข้านั้น ไม่บันเบา           ตั้งแต่เช้า เที่ยงบ่าย พลบอัสดง
ต้องระแวด ภัยร้าย สุนัขป่า           สัตว์นักล่า เนื้อเจ้า จ้องประสงค์
อีกคอยต้อน ให้เดิน เลี่ยงชัฏดง            รวมเข้าฝูง อยู่คง ไม่หลงทาง
ครั้นฝูงแกะ ได้ฟัง คำหมาเฝ้า        ในเรื่องราว หน้าที่ สิ้นทุกอย่าง
จึงเลิกคิด น้อยเนื้อ ปล่อยใจวาง           ไม่อางขนาง หน้าที่ หมาเลี้ยงเอยฯ

๓.
คตินิทาน เรื่องนี้ ท่านสอนว่า
งานหน้าที่ ของตน ต้องมุ่งมั่น
อย่าคอยแต่ จับผิด นินทากัน
งานเคร่งทำ ทุกวัน สุขสันต์เอยฯ

๔.
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“ทุกคนก็มีหน้าที่ จงทำหน้าที่ของตนเอง ดีกว่าเอาแต่คอยจับผิดผู้อื่น”

***อย่าเพิ่งเบื่อและรำคาญครับ เพื่อน พ้อง น้อง พี่ ลุง ป้า ป๋า และปู่ พอดีมีสำนักพิมพ์แห่งหนึ่งติดต่อมาว่าอยากตีพิมพ์ วรรณกรรมสำหรับเยาวชน ก็เลยเลือกหยิบนิทานอีสปมาเขียน ตอนเด็กๆ ชอบอ่านมาก แต่เป็นร้อยแก้ว เลยคิดจะทำเป็นร้อยกรองบ้าง ครบ 100 เรื่องเมื่อไรก็จะนั่งเกลาสำนวนต้นฉบับให้พร้อมสำหรับการตีพิมพ์ต่อไป***