เสียงจากยอดดอยแว่วๆ:
“โคซาหมัยนี้ใช้แต่ลู่บิ”
กลอน..บนดอยเดือดร้อนนอนสะดุ้ง
รีบเปิดมุ้งหรี่ตาโผล่หน้ายื่น
ลู่..บิ ดอยแกล้มเหล้าเมาซดกลืน
ยิ้มสดชื่นลู่หมู..รึลู่บิ
โคอาลัยม่ายรุ..ลู่ (เหลู้าบ)
จากมะหน่อแม่นาย..สีลา นะหละปูน..
ลู่หมู ลู่บิ ขอแผลงเป็น ลูกหมู ลูกบิด
กลอนบุราณ ดานลิ่ม หัวทิ่มบ่อ
ชักคะยอ ขึ้นลง ตรงเปิดปิด
มะเลื่อมใส ไล่ลม จมช่องมิด
แนบสนิท อุกตุก กลอนลูกหมู
ว่าด้วยกลอน วางรูปไม่เป็นอ่ะ