รอยลิขิต ขีดเขียน เตือนและย้ำ
ให้ชอกช้ำ คำสะกิด ว่าคิดถึง
เป็นเพียงเศษ เสี้ยวจำ ไม่คำนึง
เป็นคำซึ้ง หลอกใช้ ไร้ตัวตน
เพียงลมปาก จากเธอ ก็เผลอซึ้ง
เคยปั้นปึ่ง ขึงขัง ก็ยังผล
อ่อนปวกเปียก เยือกเย็น เป็นอีกคน
ช่างสุขล้น จนใจ ไม่ไหวติง
กว่าจะรู้ เธอบอก แค่หลอกเล่น
เป็นเครื่องเซ่น สังเวย เผยทุกสิ่ง
ค่าความรัก หักลบ จบจริงจริง
เหมือนดั่งลิง หลอกเจ้า เขาว่ากัน
นางฟ้า ชาลี
ให้ชอกช้ำ คำสะกิด ว่าคิดถึง
เป็นเพียงเศษ เสี้ยวจำ ไม่คำนึง
เป็นคำซึ้ง หลอกใช้ ไร้ตัวตน
เพียงลมปาก จากเธอ ก็เผลอซึ้ง
เคยปั้นปึ่ง ขึงขัง ก็ยังผล
อ่อนปวกเปียก เยือกเย็น เป็นอีกคน
ช่างสุขล้น จนใจ ไม่ไหวติง
กว่าจะรู้ เธอบอก แค่หลอกเล่น
เป็นเครื่องเซ่น สังเวย เผยทุกสิ่ง
ค่าความรัก หักลบ จบจริงจริง
เหมือนดั่งลิง หลอกเจ้า เขาว่ากัน
นางฟ้า ชาลี
เป็นอย่างนี้ แหละหนา ฟ้าลิขิต
ทำชีวิต รอนร้าว คราวผกผัน
เจ็บเพราะรัก ผลักถึง ซึ่งทางตัน
ต้องจาบัลย์ บั่นทอน ยากถอนใจ
รักกลายหลอก กลอกกลิ้ง สิ่งที่เห็น
ทิ้งลำเค็ญ เป็นเรื่อง เคืองไฉน
คนปวดร้าว หนาวทรวง ถึงห้วงใน
หญิงต้องแบกรับไว้ อยู่ในจินต์
ถูกตรารอย มลทิล ให้สิ้นค่า
ถูกกล่าวหา ไม่รักนวลควรถวิล
ถูกประณาม ทรามเหลือ เมื่อยลยิล
เปื้อนราคิน เพราะชาย ทำลายลวง....
"สุนันยา"
ทำชีวิต รอนร้าว คราวผกผัน
เจ็บเพราะรัก ผลักถึง ซึ่งทางตัน
ต้องจาบัลย์ บั่นทอน ยากถอนใจ
รักกลายหลอก กลอกกลิ้ง สิ่งที่เห็น
ทิ้งลำเค็ญ เป็นเรื่อง เคืองไฉน
คนปวดร้าว หนาวทรวง ถึงห้วงใน
หญิงต้องแบกรับไว้ อยู่ในจินต์
ถูกตรารอย มลทิล ให้สิ้นค่า
ถูกกล่าวหา ไม่รักนวลควรถวิล
ถูกประณาม ทรามเหลือ เมื่อยลยิล
เปื้อนราคิน เพราะชาย ทำลายลวง....
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
