เสียงกระซิก..ร่ำไห้..ร้องไปทั่ว
ห้องสลัว..มัวแสง..ส่องแจ้งได้
ความเยือกเย็น..เป็นต้อง..ผยองไป
หมู่หยากไย่..ได้แผ่..ไม่แลรอ
"ฝนโปรยปรายลงมา
น้ำตาก็คลอ
นอนหนุนหมอนเก่าซมซ่อ
ใจก็ท้อกายก็หน่าย
ฝนกระเซ็นเข้ามาในห้อง
ฟ้าร้องฝนก็เทมาเป็นสาย
ตัวฉันนั้นก็คล้าย
คนที่ผ้าย แก่ตัวเอง
ฟังทำนองสายฝน
ที่หล่นคอยกล่อมเหง
ร้องเป็นเพลง
ละเลงหัวใจ"
น้ำตาปราย..พรายร่วง..จากดวงหน้า
อาบแก้มทา..พาใจ..ให้หวิวไหว
จึงต้องหมอง..ต้องเศร้า..เหงาอาลัย
อยู่ที่ใน..ห้องมืด..ชืดทรวงจริง
ห้องสลัว..มัวแสง..ส่องแจ้งได้
ความเยือกเย็น..เป็นต้อง..ผยองไป
หมู่หยากไย่..ได้แผ่..ไม่แลรอ
"ฝนโปรยปรายลงมา
น้ำตาก็คลอ
นอนหนุนหมอนเก่าซมซ่อ
ใจก็ท้อกายก็หน่าย
ฝนกระเซ็นเข้ามาในห้อง
ฟ้าร้องฝนก็เทมาเป็นสาย
ตัวฉันนั้นก็คล้าย
คนที่ผ้าย แก่ตัวเอง
ฟังทำนองสายฝน
ที่หล่นคอยกล่อมเหง
ร้องเป็นเพลง
ละเลงหัวใจ"
น้ำตาปราย..พรายร่วง..จากดวงหน้า
อาบแก้มทา..พาใจ..ให้หวิวไหว
จึงต้องหมอง..ต้องเศร้า..เหงาอาลัย
อยู่ที่ใน..ห้องมืด..ชืดทรวงจริง
ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ