เศษเสี้ยวส่วนใดในชีวิต
ใครลิขิตให้ฉันพลัดหลง
อ้างว้างกลางป่าไพรพง
ในดงดิบมืดสนิทตา
มองซ้ายไม่เห็นใครอยู่
แลดูไหนนะทางขวา
อารมณ์อมทุกข์โศกชีวา
น้ำตาหลั่งมาจนท่วมใจ
เศษอารมณ์ส่วนน้อยในนี้
ทุกนาทีหวาดหวั่นจนหวั่นไหว
ทั้งปลายทางก็ร้างห่างไกล
ใครหนอจะเห็นใจเพียงสักครา
คงเหลือเพียงรูปกายร่าง
รอยทางเปรียบเป็นภูติผีป่า
คนไหนใครเขาจะศรัทธา
เหยียบย่ำช้ำอุราเป็นอาจินต์
คนเดียวโดดเดี่ยวเดียวดาย
ความหมายค่าเพียงเศษซากดินหิน
และจะเป็นเช่นนี้จนชาชิน
ตราบชีวินมอดไหม้มรณา
สิตางศุ์
๐๒๑๑๒๕๕๔
ใครลิขิตให้ฉันพลัดหลง
อ้างว้างกลางป่าไพรพง
ในดงดิบมืดสนิทตา
มองซ้ายไม่เห็นใครอยู่
แลดูไหนนะทางขวา
อารมณ์อมทุกข์โศกชีวา
น้ำตาหลั่งมาจนท่วมใจ
เศษอารมณ์ส่วนน้อยในนี้
ทุกนาทีหวาดหวั่นจนหวั่นไหว
ทั้งปลายทางก็ร้างห่างไกล
ใครหนอจะเห็นใจเพียงสักครา
คงเหลือเพียงรูปกายร่าง
รอยทางเปรียบเป็นภูติผีป่า
คนไหนใครเขาจะศรัทธา
เหยียบย่ำช้ำอุราเป็นอาจินต์
คนเดียวโดดเดี่ยวเดียวดาย
ความหมายค่าเพียงเศษซากดินหิน
และจะเป็นเช่นนี้จนชาชิน
ตราบชีวินมอดไหม้มรณา
สิตางศุ์
๐๒๑๑๒๕๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
