มาทำใจยอมรับกับผลผิด
ที่ชีวิตติดหลุมใจกลุ้มหาย
แค่คิดว่ามีรักมักมีวาย
อกสลายหายลับโดยฉับพลัน
จะหาสิ่งจีรังยั่งยืนแน่
ไม่มีแม้แต่ร่างต้องร้างฝัน
เมื่ออายุลุขัยคราใดนั้น
ก็คงต้องจากกันนะโลกนี้
แต่ยังเหลือความสุขคลุกโชติช่วง
ไม่มีล่วงลาลับกายดับหนี
คือความสุขเคยได้จากกวี
แลกวจีเปลี่ยนถ้อยร้อยเรียงกัน
ที่ชีวิตติดหลุมใจกลุ้มหาย
แค่คิดว่ามีรักมักมีวาย
อกสลายหายลับโดยฉับพลัน
จะหาสิ่งจีรังยั่งยืนแน่
ไม่มีแม้แต่ร่างต้องร้างฝัน
เมื่ออายุลุขัยคราใดนั้น
ก็คงต้องจากกันนะโลกนี้
แต่ยังเหลือความสุขคลุกโชติช่วง
ไม่มีล่วงลาลับกายดับหนี
คือความสุขเคยได้จากกวี
แลกวจีเปลี่ยนถ้อยร้อยเรียงกัน
บัณฑิตเมืองสิงห์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
