ผิดที่ใครยังถามหาความหมาย ฉันยอมรับหากผิดหากพลั้งพลาด
เมื่อเจอชายไม่หวานเข้าหายหัก หรือว่าอาจไม่หวานวานเสนอ
เมื่อพบกันครั้งใดไม่ทายทัก แต่ที่บอกไม่ทักไม่ยักเจอ
ทำเหมือนผลักเหมือนไสไม่ใยดี ใครกันเหรอผลักไสไม่ใยดี
ฉันเป็นหญิงนิ่งทนจนย่ำแย่ ฉันเป็นชายกายช้ำระกำจิต
เธอไม่แคร์ตอกย้ำจำต้องหนี หากฉันผิดคิดคดไม่ถดหนี
ถ้าหากเธอง้องอนอ้อนอีกที ฉันง้องอนอ้อนเธอตั้งหลายที
มีหรือที่ฉันจะกล้าคิดลาไกล เป็นเธอที่ติบ่นไม่สนใจ
ถามหัวใจหลายหนอย่างคนห่วง ถามหัวใจใครเหรอว่าเธอห่วง
ใจทั้งดวงหม่นหมองเกือบร้องไห้ คนเคยควงแขนกันนั้นใช่ไหม
เสียงโหยหาอาวรณ์สุดอ่อนใจ หรือว่าคนอื่นเหรอเธอว่าใคร?
เธอรู้ไหมฉันเศร้าเมื่อกล่าวลา เธออ่อนใจไห้เศร้าฉันเข้าเมรุ
เราจากกันตรงนี้เถอะที่รัก เราจากกันตรงนี้จะดีเหรอ?
ถึงทุกข์หนักเหลือล้นทนก้มหน้า ยังห่วงเธอจะโศกวิโยคเข่น
เพราะใจเธอมันกร้านแถมด้านชา หัวใจฉันไม่ปะขยะเดน
และคิดว่าต่อแต่นี้ไม่มีเธอ เพราะมีเกณฑ์เธอไว้ในหัวใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
