เฮ้อ!กลุ้มกลุ้ม! กลุ้มใจจริงจริงหนอ...
แม่ดอกท้อ มาขอ เศษกลอนขาย
มันร้อนรุ่ม สุมกลอน ตอนละลาย
ไม่เคยหมาย ขายค้า ว่ามีจริง
ทั้งกลอนสด กลอนเปล่า อีกกลอนแห้ง
กลอนทะแม่ง..เลือนหาย คล้ายผีสิง
ไม่มีร่าง..ไม่มีรอย..ไม่หวังอิง
ถูกลบทิ้ง ไร้ค่า น่าเสียดาย...
ไม่มีแล้ว.. ไม่มีหรอก แม่ดอกท้อ
รึจะรอ ศุกร์หน้า ฟ้าสายสาย
อาจมีกลอน เด็ดเด็ด เกร็ดระบาย
ขายให้พราย.. สักกลอน พอผ่อนใจ...เฮอ...
แม่ดอกท้อ...หลานรัก จองขาย..หนึ่งคนค่า...
..สาวกะปู..
ท่านสาวกะปูพี่พูนสุข
กลอนสนุกคงสนั่นเศษหวั่นไหว
ว่าหลานแท้ดอกท้อขอไวไว
คะแนนใครไม่ง้อขอไอติม
กลอนเก่าเกลาเงารุ้งขาดรุ่งริ่ง
ปล่อยนิ่งนิ่งยิ่งเห็นเป็นสนิม
ก็พลอยไหนจะใสวับสู้ทับทิม
ถึงเศษริมกะรัตก็จัดน้ำ ฯ
พรายม่าน
สันทราย
๐๗.๐๘.๕๔