|
หัวข้อ: กลอนเศร้าๆของคนขี้เหงา เริ่มหัวข้อโดย: Ballbaanza ที่ 06 พฤศจิกายน 2008, 07:09:PM เมื่อตะวัน ลับขอบฝ้า
ท้องนภา อันยิ่งใหญ่ น้ำตานอง มองออกไป นึกถึงใคร อยู่บางคน ความมืดมนต์ ในจิตใจ จางหายไป กันน้ำตา อยากให้เทอร์ รู้ไว้ว่า คนไร้ค่า ยังรักเทอร์ เสียใจจิง ที่เทอร์ ทอดทิ้งไป ทิ้งฉันไว้ ในวัน ที่ผิดหวัง เพราะฉันนั้น เดินบนทาง ที่พลาดพรั้ง ไม่มีแม้ ความหวัง จากใจเทอร์ หรือเทอร์เพลอ มีใจ ให้ใครอื่น จึงอยากฝืน จะไป ในวันนี้ เพราะว่าฉัน นั้นมัน คนไม่ดี จึงไร้ที่ จะอยู่ ในใจเทอร์ <<ก้อแค่คนไร้ค่า ที่มาก่อนแค่นั้นเอง บอลบิลซ่า ฮาแซบ>> emo_48 หัวข้อ: Re: กลอนเศร้าๆของคนขี้เหงา เริ่มหัวข้อโดย: munin ที่ 06 พฤศจิกายน 2008, 07:32:PM เมื่อตะวันลับ ขอบฟ้า
อยากบอกว่า น้ำตา...ข้าเอ่อไหล คนบนฟ้าขี้เหงาจนหนาวใจ อยากมีใครสักคนคิดถึงกัน หากแต่ใจใช่มองเธอว่าไร้..ค่า ความมืดมิดจะปกปิดน้ำตาเธอ..ไม่ให้ไหล คนบนฟ้าอยากให้รู้..ว่ามีใจ ใช่เธอคิดไปไกล...อยู่ข้างเดียว emo_18 emo_18 |