พิมพ์หน้านี้ - ดูนกแล้ววกดูคน

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนห่วงใย+กลอนปลอบใจ => ข้อความที่เริ่มโดย: sunthornvit ที่ 02 พฤษภาคม 2012, 11:14:AM



หัวข้อ: ดูนกแล้ววกดูคน
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 02 พฤษภาคม 2012, 11:14:AM
วิหค  ยามกกไข่         มันระไว  ไม่ยอมห่าง
ปีกสอง  ป้องอำพราง            ไข่บอบบาง  ต่างชีวัน
            
ลูกรัก  ฟักเป็นตัว         ยิ่งพันพัว  เหนื่อยหัวปั่น
ป้อนเหยื่อ  เอื้อแบ่งปัน         ให้ลูกนั้น  อิ่มทันใจ
            
ลูกโต  ก็โผจาก         ลืมรกราก  หาฟากใหม่
ทิ้งพ่อ  แม่ห้อไกล            ความห่วงใย  มิได้มี
            
คนเรา  เหล่าหญิงชาย         เห็นมากมาย  คล้ายปักษี
ปล่อยปละ  บุพการี            มิไยดี  หน้าที่ตน
            
บ้างยัง  ชังเกรี้ยวกราด         หินชาติ  ขาดเหตุผล
จริต  ผิดผู้คน               เพราะกมล  ขัดสนธรรม
            
ถึงครา  ฟ้าลงโทษ         กลับถือโกรธ  โอดครวญคร่ำ
                                  ไม่ตรอง  มองเงื่อนงำ            ว่าเวรกรรม  ล้วนทำเอง                                           

 emo_94

สุนทรวิทย์



หัวข้อ: Re: ดูนกแล้ววกดูคน
เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 02 พฤษภาคม 2012, 12:44:PM
(http://widget.sanook.com/static_content/widget/full/text_1/2555/461555/a8d984881e54754d13afd0591f2f8a1f_1248661055.gif)
คล้ายนกจากอกมา
เพราะชีวาต้องรีบเร่ง
เครียดจังแสนวังเวง
ต้องคร่ำเคร่งเร่งทำไป

คิดถึง คิดถึงแม่
อยากดูแลช่วยแก้ไข
รักแม่สุดหัวใจ
อยากชิดใกล้ทุกเวลา

ถ้างานนั้นเบาบาง
มีวันว่างจะไปหา
อภัยให้ลูกยา
โอ้แม่จ๋าอย่าโกรธเลย

ไม่นานจักคืนรัง
แม่จงฟังลูกเฉลย
ซบอกกกกอดเกย
รักเกินเอ่ยเฉลยคำ

--ณัชชา--

 emo_46


หัวข้อ: Re: ดูนกแล้ววกดูคน
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 02 พฤษภาคม 2012, 01:58:PM

คล้ายนก  จากอกเมีย
อดคลอเคลีย  เขี่ยขยำ
โดดเดี่ยว  เปลี่ยวระกำ
นอนชอกช้ำ  กินน้ำตา

คำนึง  ถึงยาหยี
ดวงชีวี  ที่ฝันหา
เธอหาย  เงียบไม่มา
มิเห็นหน้า  สี่ห้าวัน

เฝ้าคอย  หงอยหัวโด่
รอน้องโผล่  โอ๋ปลอบขวัญ
หงุดหงิด  จิตผูกพัน
แอบโศกศัลย์  กลั้นน้ำตา

 emo_33 emo_119 emo_33

สุนทรวิทย์ 


หัวข้อ: Re: ดูนกแล้ววกดูคน
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 02 พฤษภาคม 2012, 02:44:PM
วิหค  ยามกกไข่         มันระไว  ไม่ยอมห่าง
ปีกสอง  ป้องอำพราง            ไข่บอบบาง  ต่างชีวัน
            
ลูกรัก  ฟักเป็นตัว         ยิ่งพันพัว  เหนื่อยหัวปั่น
ป้อนเหยื่อ  เอื้อแบ่งปัน         ให้ลูกนั้น  อิ่มทันใจ
            
ลูกโต  ก็โผจาก         ลืมรกราก  หาฟากใหม่
ทิ้งพ่อ  แม่ห้อไกล            ความห่วงใย  มิได้มี
            
คนเรา  เหล่าหญิงชาย         เห็นมากมาย  คล้ายปักษี
ปล่อยปละ  บุพการี            มิไยดี  หน้าที่ตน
            
บ้างยัง  ชังเกรี้ยวกราด         หินชาติ  ขาดเหตุผล
จริต  ผิดผู้คน               เพราะกมล  ขัดสนธรรม
            
ถึงครา  ฟ้าลงโทษ         กลับถือโกรธ  โอดครวญคร่ำ
                                  ไม่ตรอง  มองเงื่อนงำ            ว่าเวรกรรม  ล้วนทำเอง                                           
 emo_94

สุนทรวิทย์


(http://image.ohozaa.com/i/4ad/NzdGxa.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/w36Kb04SpbHdnEuA)
มากมาย ก่ายกองนัก
ไม่รู้จัก รักพ่อแม่
ชีวิต จิตปรวนแปร
ชอบหาแต่ ความสบาย

เข้ากรุง มุ่งแสงสี
เริงร่านี้ ไม่มีหน่าย
หลงเพลิน เกินหญิงชาย
รู้ตัวสาย กลายกล้ำกลืน

ปล่อยตัว หลงมัวเมา
สู่ทางเขลา เศร้าสุดฝืน
หมองหม่น ทุกวันคืน
ต้องมายืน เช็ดน้ำตา

ปล่อยตัว ให้ชายครอง
สุดท้ายต้อง ท้องดั่งว่า
หอบลูก กลับบ้านนา
พ่อแม่ล้า พาระกำ
พันทอง
(http://image.ohozaa.com/i/4ad/NzdGxa.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/w36Kb04SpbHdnEuA)


หัวข้อ: Re: ดูนกแล้ววกดูคน
เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 02 พฤษภาคม 2012, 03:09:PM




กาพย์ยานี ๑๑

  ๐ บัดนี้มีสุขแล้ว     เมื่อลูกแก้วมาประจำ
มีบุญมาหนุนนำ        สู่สถานกลับบ้านเรา

  ๐ มาอยู่คู่เคียงแม่   ได้ดูแลมิสร่างเซา
ยามไข้ได้บรรเทา      ลูกเยียวยารักษาเอง

                              ดาว อาชาไนย


หัวข้อ: Re: ดูนกแล้ววกดูคน
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 02 พฤษภาคม 2012, 04:38:PM

                           ต่อกาพย์ลงท้าย สระ -ำ

              นกเอย นกน้อยน้อย         บินล่องลอย จากดอยถ้ำ
         จากดิน ถิ่นประจำ                ลงเล่นน้ำ ลำคลองธาร

              ก่อนเกย เคยอยู่สวน         ช่วยไถพรวน ชวนเผาถ่าน
         ใส่ปุ๋ย คุ้ยดินดาน                 โปรยอาหาร หว่านปูปลา

              รดน้ำ ชุ่มฉ่ำดอก             พูดเย้าหยอก บอกพฤกษา
         ร่อนรุม ภุมรา                      ชื่นนาสา คราดอมดม

             ท่องทาง พลางร้องเพลง     จิ้งหรีดเร่ง เปล่งประสม
         ทดท้อ บินล้อลม                  จักจั่นพรม ระงมไพร

             ปีกอ่อน ก่อนบินจาก          คงลำบาก หากอยู่ไหน
         กู่ก้อง ท้องฟ้าไกล                 ยินแล้วไซร้ ให้คืนมา

             นกนาง ยามห่างรัง            ยินเสียงสั่ง ยังเคหา
         สูงส่ง คงนัครา                    ทิ้งบ้านป่า ราระทม

                               
                              รพีกาญจน์ 59





หัวข้อ: Re: ดูนกแล้ววกดูคน
เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 02 พฤษภาคม 2012, 04:43:PM
(http://glitter.sodazaa.com/picture/1215229532.gif)

เหมือนนก พลัดพรากคอน
ไกลที่นอน จรรีบเร่ง
หางาน หาเงินเอง
ด้วยเพราะเกรง ไม่มีกิน

ทางบ้าน จนมากนัก
ภาระหนัก จักหนี้สิน
จึงต้อง จำโบยบิน
น้ำตาริน ทิ้งบ้านมา

วอนฟ้า ดินโปรดช่วย
เอื้ออำนวย ด้วยเถิดหนา
หากลูก มีเงินตรา
ขอกราบลา เมืองฟ้าอมร
emo_126


หัวข้อ: Re: ดูนกแล้ววกดูคน
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 02 พฤษภาคม 2012, 05:00:PM
(http://image.ohozaa.com/i/4ad/NzdGxa.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/w36Kb04SpbHdnEuA)
มากมาย ก่ายกองนัก
ไม่รู้จัก รักพ่อแม่
ชีวิต จิตปรวนแปร
ชอบหาแต่ ความสบาย

เข้ากรุง มุ่งแสงสี
เริงร่านี้ ไม่มีหน่าย
หลงเพลิน เกินหญิงชาย
รู้ตัวสาย กลายกล้ำกลืน

ปล่อยตัว หลงมัวเมา
สู่ทางเขลา เศร้าสุดฝืน
หมองหม่น ทุกวันคืน
ต้องมายืน เช็ดน้ำตา

ปล่อยตัว ให้ชายครอง
สุดท้ายต้อง ท้องดั่งว่า
หอบลูก กลับบ้านนา
พ่อแม่ล้า พาระกำ
พันทอง
(http://image.ohozaa.com/i/4ad/NzdGxa.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/w36Kb04SpbHdnEuA)
[/quote]

เปรียบสาว  ราววิหค
บินโผนผก  ตกถลำ
ถูกคร่า  ถูกพร่ายำ
ร่วงลงต่ำ  ช้ำระทม

พ่อแม่  สู้แลเหลียว
ลูกทำเปลี่ยว  เที่ยวเสพสม
ถวิล  ตามลิ้นลม
ติดในหล่ม  จมน้ำตา

อนาถ  ขาดสำนึก
เมาครื้นครึก  ลึกหนักหนา
พ่อแม่  แก่ชรา
ลูกมิมา  ห่วงอาทร

 emo_33

สุนทรวิทย์



หัวข้อ: Re: ดูนกแล้ววกดูคน
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 02 พฤษภาคม 2012, 06:07:PM




กาพย์ยานี ๑๑

  ๐ บัดนี้มีสุขแล้ว     เมื่อลูกแก้วมาประจำ
มีบุญมาหนุนนำ        สู่สถานกลับบ้านเรา

  ๐ มาอยู่คู่เคียงแม่   ได้ดูแลมิสร่างเซา
ยามไข้ได้บรรเทา      ลูกเยียวยารักษาเอง

                              ดาว อาชาไนย


ลูกห่างร้างไถล         พ่อแม่ไซร้ใจโหวงเหวง
ฉงนอลเวง              จิตคร่ำเคร่งเกรงกังวล

ยามลูกพันผูกใกล้      ในฤทัยคลายสับสน
สุขินสิ้นกังวล           สมกมลหยุดลนลาน

 emo_100

สุนทรวิทย์


หัวข้อ: Re: ดูนกแล้ววกดูคน
เริ่มหัวข้อโดย: yaguza ที่ 02 พฤษภาคม 2012, 06:23:PM
emo_20


นกน้อย ระเริงร่า
เกาะชายคา ตรงหน้าบ้าน
เสียงร้อง ก้องกังวาล
อยู่มินาน ก็บินไป

ร้ายนัก เจ้าปักษี
ก่อนบินหนี ขี้ทิ้งไว้
ย้อนมา เมื่อคราใด
จะยิงเจ้า เอามาแกง


 emo_21
.........ยากูซ่า.........


หัวข้อ: Re: ดูนกแล้ววกดูคน
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 02 พฤษภาคม 2012, 07:02:PM

                           ต่อกาพย์ลงท้าย สระ -ำ

              นกเอย นกน้อยน้อย         บินล่องลอย จากดอยถ้ำ
         จากดิน ถิ่นประจำ                ลงเล่นน้ำ ลำคลองธาร

              ก่อนเกย เคยอยู่สวน         ช่วยไถพรวน ชวนเผาถ่าน
         ใส่ปุ๋ย คุ้ยดินดาน                 โปรยอาหาร หว่านปูปลา

              รดน้ำ ชุ่มฉ่ำดอก             พูดเย้าหยอก บอกพฤกษา
         ร่อนรุม ภุมรา                      ชื่นนาสา คราดอมดม

             ท่องทาง พลางร้องเพลง     จิ้งหรีดเร่ง เปล่งประสม
         ทดท้อ บินล้อลม                  จักจั่นพรม ระงมไพร

             ปีกอ่อน ก่อนบินจาก          คงลำบาก หากอยู่ไหน
         กู่ก้อง ท้องฟ้าไกล                 ยินแล้วไซร้ ให้คืนมา

             นกนาง ยามห่างรัง            ยินเสียงสั่ง ยังเคหา
         สูงส่ง คงนัครา                    ทิ้งบ้านป่า ราระทม

                               
                              รพีกาญจน์ 59





น้องนก  ทำฟกช้ำ              ทิ้งปะรำ  ถ้ำสุขสม
บ้านป่า  นาอุดม                ถิ่นเกลียวกลม  พนมไพร

บัดนี้  เจ้าตีจาก                 ลืมลมปาก  ฝากผีไข้
เมินทุ่ง  หลงกรุงไกร           ลืมนาไร่  เคยไถพรวน

รันทด  เศร้าหดหู่               ขาดพธู  คู่ชมสวน
ก่อนนี้  ชี้ลำดวน                ว่าหมากม่วน  เจ้าม่วนตาม

ไฉน  กลายเป็นอื่น             ปล่อยพี่ขื่น  ยืนวาบหวาม
พะวง  ห่วงนงราม              เป็นเหยื่อกาม  เพราะย่ามใจ

 emo_62

สุนทรวิทย์




หัวข้อ: Re: ดูนกแล้ววกดูคน
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 02 พฤษภาคม 2012, 07:18:PM
([url]http://glitter.sodazaa.com/picture/1215229532.gif[/url])

เหมือนนก พลัดพรากคอน
ไกลที่นอน จรรีบเร่ง
หางาน หาเงินเอง
ด้วยเพราะเกรง ไม่มีกิน

ทางบ้าน จนมากนัก
ภาระหนัก จักหนี้สิน
จึงต้อง จำโบยบิน
น้ำตาริน ทิ้งบ้านมา

วอนฟ้า ดินโปรดช่วย
เอื้ออำนวย ด้วยเถิดหนา
หากลูก มีเงินตรา
ขอกราบลา เมืองฟ้าอมร
emo_126


นกน้อย  ลอยเมฆิทร์
ท่องหากิน  บินเร่ร่อน
โหยหา  ผู้อาทร
กล่าวออดอ้อน  วอนเห็นใจ

ตัวข้า  แสนปรานี
ฟังวจี  ที่ขานไข
อยากปลอบ  มอบเยื่อใย
ช่วยกกไข่  มีไมตรี

 emo_26

สุนทรวิทย์


หัวข้อ: Re: ดูนกแล้ววกดูคน
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 02 พฤษภาคม 2012, 07:42:PM
emo_20


นกน้อย ระเริงร่า
เกาะชายคา ตรงหน้าบ้าน
เสียงร้อง ก้องกังวาล
อยู่มินาน ก็บินไป

ร้ายนัก เจ้าปักษี
ก่อนบินหนี ขี้ทิ้งไว้
ย้อนมา เมื่อคราใด
จะยิงเจ้า เอามาแกง


 emo_21
.........ยากูซ่า.........

ตัวนี้  มาขี้บ่อย
เดินก้นย้อย  ห้อยต่องแต่ง
ก้นช้ำ  สีดำแดง
น่าแขยง  แกงไม่ลง

 emo_26 emo_45 emo_20

สุนทรวิทย์


หัวข้อ: Re: ดูนกแล้ววกดูคน
เริ่มหัวข้อโดย: ..กุสุมา.. ที่ 02 พฤษภาคม 2012, 09:54:PM
                   
ต่อกาพย์ลงท้าย สระ -ำ
              นกเอย นกน้อยน้อย         บินล่องลอย จากดอยถ้ำ
         จากดิน ถิ่นประจำ                ลงเล่นน้ำ ลำคลองธาร

              ก่อนเกย เคยอยู่สวน         ช่วยไถพรวน ชวนเผาถ่าน
         ใส่ปุ๋ย คุ้ยดินดาน                 โปรยอาหาร หว่านปูปลา

              รดน้ำ ชุ่มฉ่ำดอก             พูดเย้าหยอก บอกพฤกษา
         ร่อนรุม ภุมรา                      ชื่นนาสา คราดอมดม

             ท่องทาง พลางร้องเพลง     จิ้งหรีดเร่ง เปล่งประสม
         ทดท้อ บินล้อลม                  จักจั่นพรม ระงมไพร

             ปีกอ่อน ก่อนบินจาก          คงลำบาก หากอยู่ไหน
         กู่ก้อง ท้องฟ้าไกล                 ยินแล้วไซร้ ให้คืนมา

             นกนาง ยามห่างรัง            ยินเสียงสั่ง ยังเคหา
         สูงส่ง คงนัครา                    ทิ้งบ้านป่า ราระทม
        รพีกาญจน์ 59

..นกน้อยด้อยฝึกหัด   มิเจนจัดโลกกว้างใหญ่
ขอโทษที่บินไกล   ตามหัวใจไร้เดียงสา

 ..ตอนนี้ที่เริ่มรู้   ควรจะอยู่แค่ชายคา
ขอบเขตนัครา   ช่วยปกป้องคุ้มผองภัย

 ..บินจรย้อนคืนกลับ   อ่อนล้ารับแทบตักษัย
คืนรังครั้งเยาว์วัย   ในคุ้มเวียงเพียงเดียวดาย
 
..วอนย้ำนกกำพร้า   ขอพึ่งพาพำนักกาย
ได้โปรดอย่าทำลาย   ขออาศัยบ้างบางคราว
                         ..กุสุมา.. emo_64 emo_124


หัวข้อ: Re: ดูนกแล้ววกดูคน
เริ่มหัวข้อโดย: พี.พูนสุข ที่ 03 พฤษภาคม 2012, 08:27:AM
     
(http://image.ohozaa.com/i/dd5/jTG2Vk.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/w3d7kyU5KSqrg22c)
                   
  พระราม (http://image.ohozaa.com/i/717/cfqvG.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/nZhc) นางสีดา

 (http://image.ohozaa.com/i/afc/yYRfdg.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/w3d79zyWXEpSQ1MY)
                             
  นายนกเงือก  (http://image.ohozaa.com/i/567/AHOlz.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/URJ)   นางนกเงือก
                                          
ยังซึ้ง.. ถึงรักแท้      รักแน่วแน่ แต่ปางบรรพ์
 รักเดียว มั่นนิรันดร์        คือคู่ขวัญ ในวรรณคดี

            พระเอก ระดับชาติ     ขัตติยะราชองค์จักรี
  คู่บุญ คู่บารมี              เลิศนารี ค่าควรครอง

           พระรามคู่สีดา          รจนาคู่สังข์ทอง
  พระนล ต้องมนตร์น้อง      ทมยันตีศรีสุดา

           ใจเดียวเกี่ยวใจมัด     นึกกระหวัดถึงปักษา
  นกเงือก เลือกคู่ขา          ผัวเมียเดียว รักเหนี่ยวกัน

           รักแท้ คือ รักเดียว     ไม่ลดเลี้ยว เดี๋ยวเสียขวัญ
  เต็มรัก เต็มผูกพัน          เต็มภักดี ชั่วชีวิต.

                      (http://image.ohozaa.com/i/2b4/t8Cl5.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/5Lg)
                               พี.พูนสุข         
                   
                            ขอบคุณ ภาพงาม ๆ จากอินเทอร์เน็ต


หัวข้อ: Re: ดูนกแล้ววกดูคน
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 03 พฤษภาคม 2012, 11:48:AM
                   
..นกน้อยด้อยฝึกหัด   มิเจนจัดโลกกว้างใหญ่
ขอโทษที่บินไกล   ตามหัวใจไร้เดียงสา

 ..ตอนนี้ที่เริ่มรู้   ควรจะอยู่แค่ชายคา
ขอบเขตนัครา   ช่วยปกป้องคุ้มผองภัย

 ..บินจรย้อนคืนกลับ   อ่อนล้ารับแทบตักษัย
คืนรังครั้งเยาว์วัย   ในคุ้มเวียงเพียงเดียวดาย
 
..วอนย้ำนกกำพร้า   ขอพึ่งพาพำนักกาย
ได้โปรดอย่าทำลาย   ขออาศัยบ้างบางคราว
                         ..กุสุมา.. emo_64 emo_124

๐ห้าหก ถูกนกหลอน             จากอมร ร่อนเหินหาว
จับสน ขนร่วงกราว               อาการสาว ปวดร้าวราญ

๐ปีกสวย ช่วยไม่ได้               หากหลงใหล ในคำหวาน
สิ้นรส หมดน้ำตาล                บินซมซาน กลับบ้านนา

๐เกาะคอน ท่อนสักทอง          ส่งเสียงร้อง ก้องจ๊ะจ๋า
แจ้วแจ้ว จำนรรจา                 แตกแปร่งปร่า ป่าวังเวง

๐ส้มสุก ผลลูกไม้                  หิวคราใด ให้รีบเร่ง
อยู่กรุง หากินเอง                   สองตาเพ่ง เยงไม่มี

๐ร้อนจัด พัดวีโบก                 เหงื่อชุ่มโชก โยกย้ายหนี
หนาวเย็น เข็ญฤดี                  อ้อมกอดพี่ คลี่อุ่นไอ

๐สงสัย เป็นไข้หวัด                ออกตุ่มหัด อีสุกอีใส
มาเจ้า เข้าห้องใน                  ฉีดยาให้ ใส่วัคซีน

รพีกาญจน์ 59


หัวข้อ: Re: ดูนกแล้ววกดูคน
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 03 พฤษภาคม 2012, 11:52:AM
..นกน้อยด้อยฝึกหัด   มิเจนจัดโลกกว้างใหญ่
ขอโทษที่บินไกล   ตามหัวใจไร้เดียงสา

 ..ตอนนี้ที่เริ่มรู้   ควรจะอยู่แค่ชายคา
ขอบเขตนัครา   ช่วยปกป้องคุ้มผองภัย

 ..บินจรย้อนคืนกลับ   อ่อนล้ารับแทบตักษัย
คืนรังครั้งเยาว์วัย   ในคุ้มเวียงเพียงเดียวดาย
 
..วอนย้ำนกกำพร้า   ขอพึ่งพาพำนักกาย
ได้โปรดอย่าทำลาย   ขออาศัยบ้างบางคราว
                         ..กุสุมา.. emo_64 emo_124
[/quote]

นกน้อย  จากดอยเหนือ          งามอะเคื้อ  แตกเนื้อสาว
นกหนุ่ม  รุมเกรียวกราว          ผลัดโน้มน้าว  กล่าวเอาใจ

นกน้อย  ด้อยทักษะ              นั้นอาจจะ  พลาดไถล
ก่อนที่  มีเยื่อใย                  เชื่อคำใคร  จงไตร่ตรอง

พินิจ  คิดถ้วนถี่                   เลือกคนดี  มิมีสอง
หนึ่งเดียว  พึงเกี่ยวดอง          สมควรจอง  ต้องเฮียวิทย์

 emo_100

สุนทรวิทย์



หัวข้อ: Re: ดูนกแล้ววกดูคน
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 03 พฤษภาคม 2012, 12:20:PM
     
([url]http://image.ohozaa.com/i/dd5/jTG2Vk.jpg[/url]) ([url]http://image.ohozaa.com/view2/w3d7kyU5KSqrg22c[/url])
                   
  พระราม ([url]http://image.ohozaa.com/i/717/cfqvG.gif[/url]) ([url]http://image.ohozaa.com/view2/nZhc[/url]) นางสีดา

 ([url]http://image.ohozaa.com/i/afc/yYRfdg.jpg[/url]) ([url]http://image.ohozaa.com/view2/w3d79zyWXEpSQ1MY[/url])
                             
  นายนกเงือก  ([url]http://image.ohozaa.com/i/567/AHOlz.gif[/url]) ([url]http://image.ohozaa.com/view2/URJ[/url])   นางนกเงือก
                                          
ยังซึ้ง.. ถึงรักแท้      รักแน่วแน่ แต่ปางบรรพ์
 รักเดียว มั่นนิรันดร์        คือคู่ขวัญ ในวรรณคดี

            พระเอก ระดับชาติ     ขัตติยะราชองค์จักรี
  คู่บุญ คู่บารมี              เลิศนารี ค่าควรครอง

           พระรามคู่สีดา          รจนาคู่สังข์ทอง
  พระนล ต้องมนตร์น้อง      ทมยันตีศรีสุดา

           ใจเดียวเกี่ยวใจมัด     นึกกระหวัดถึงปักษา
  นกเงือก เลือกคู่ขา          ผัวเมียเดียว รักเหนี่ยวกัน

           รักแท้ คือ รักเดียว     ไม่ลดเลี้ยว เดี๋ยวเสียขวัญ
  เต็มรัก เต็มผูกพัน          เต็มภักดี ชั่วชีวิต.

                      ([url]http://image.ohozaa.com/i/2b4/t8Cl5.gif[/url]) ([url]http://image.ohozaa.com/view2/5Lg[/url])
                               พี.พูนสุข         
                   
                            ขอบคุณ ภาพงาม ๆ จากอินเทอร์เน็ต


รักเดียว  หากเกลียวกลม             เปรียบคู่สม  พรหมลิขิต
เอ็นดู  คู่ชีวิต                          คือมิ่งมิตร  ผู้ชิดเคียง

นกเงือก  เลือกมีหนึ่ง                 นั้นน่าทึ่ง  พึงเอาเยี่ยง
บำเพ็ญ  มิเอนเอียง                  มิหลีกเลี่ยง  เกี่ยงเภทภัย

คนสิ  มิเรียนรู้                         อวดเจ้าชู้  ดูเหมือนไก่
แพ้นก  วิหคไพร                      มีหลายใจ  ในหนึ่งคน

 emo_94

สุนทรวิทย์



หัวข้อ: Re: ดูนกแล้ววกดูคน
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 03 พฤษภาคม 2012, 01:39:PM

๐ห้าหก ถูกนกหลอน             จากอมร ร่อนเหินหาว
จับสน ขนร่วงกราว               อาการสาว ปวดร้าวราญ

๐ปีกสวย ช่วยไม่ได้               หากหลงใหล ในคำหวาน
สิ้นรส หมดน้ำตาล                บินซมซาน กลับบ้านนา

๐เกาะคอน ท่อนสักทอง          ส่งเสียงร้อง ก้องจ๊ะจ๋า
แจ้วแจ้ว จำนรรจา                 แตกแปร่งปร่า ป่าวังเวง

๐ส้มสุก ผลลูกไม้                  หิวคราใด ให้รีบเร่ง
อยู่กรุง หากินเอง                   สองตาเพ่ง เยงไม่มี

๐ร้อนจัด พัดวีโบก                 เหงื่อชุ่มโชก โยกย้ายหนี
เย็นหนาว ห้าวฤดี                  อ้อมกอดพี่ คลี่อุ่นไอ

๐สงสัย เป็นไข้หวัด                ออกตุ่มหัด อีสุกอีใส
มาเจ้า เข้าห้องใน                  ฉีดยาให้ ใส่วัคซีน

รพีกาญจน์ 59

[/quote]

อยู่กรุง  ยุ่งอนาถ              คนวิวาท  ขาดทานศีล
อดโซ  ไอโอดีน              นุ่งแต่ยีน  ชอบปีนเกลียว

ทุกแห่ง  แล้งน้ำใจ           ปัญหาใด  ไม่แลเหลียว
กินอยู่  เหมือนผู้เดียว        น่าห่อเหี่ยว  เปลี่ยวฤทัย

บ้านนา  ทำกสิ               สุขสันติ  อดิสัย
พึ่งป่า  พนาลัย               มิชิงชัย  ใฝ่โรมรัน

สุขใจ  ไร้ภาระ               สมถะ  หฤหรรษ์
ยากดี  มีพืชธัญ              เลี้ยงชีวัน  ปันกันไป

 emo_100

สุนทรวิทย์