|
หัวข้อ: ...ในห้อง... เริ่มหัวข้อโดย: ภู กวินท์ ที่ 14 กุมภาพันธ์ 2012, 08:24:PM (http://img.zuzaa.com/image.php?id=9232_4F3A5BFF&jpg) ในห้อง ….. ในห้องสี่เหลี่ยม เต็มเปี่ยมหยากไย่-ข้าวของ จากการหมางเมินพะเนินกอง ห้องน้ำสกปรก! ปลอกหมอนใบเก่า สีเทาหน้ากระจก ดำด่างขี้นก ตกอยู่หลังคา เหนื่อย! ลมเอื่อยเฉื่อย ปะทะหน้า วูบร้อน -วาบหนาว ไร้ข่าวมา หนักหนาสาหัส ค่ำคืน! บทกวี-หนังสือกลอน ซับซ้อน , ซ้อนทับ จนดึกดื่น หล่นหายกระจายพื้น ใครหนอสะอื้น เดียวดาย ไร้การขีดเขียน วนเวียน อเนจอนาถ-หน่าย อ่อนล้า ราโรย โดยกาย หายใจติดขัด ติดคอ! ….. ในห้องสี่เหลี่ยม! เกรียมกรอบหัวใจ-ใครร้องขอ การมาแล้วจาก ก็มากพอ - -รอ- - จนกว่าจะพบกัน ..วันใด? ….. emo_62 ภาพจาก bloggang.com หัวข้อ: Re: ...ในห้อง... เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 14 กุมภาพันธ์ 2012, 08:57:PM (http://picth.com/get/B4bxW/taw8_resize_resize.jpg) เสียงกระซิก..ร่ำไห้..ร้องไปทั่ว ห้องสลัว..มัวแสง..ส่องแจ้งได้ ความเยือกเย็น..เป็นต้อง..ผยองไป หมู่หยากไย่..ได้แผ่..ไม่แลรอ "ฝนโปรยปรายลงมา น้ำตาก็คลอ นอนหนุนหมอนเก่าซมซ่อ ใจก็ท้อกายก็หน่าย ฝนกระเซ็นเข้ามาในห้อง ฟ้าร้องฝนก็เทมาเป็นสาย ตัวฉันนั้นก็คล้าย คนที่ผ้าย แก่ตัวเอง ฟังทำนองสายฝน ที่หล่นคอยกล่อมเหง ร้องเป็นเพลง ละเลงหัวใจ" น้ำตาปราย..พรายร่วง..จากดวงหน้า อาบแก้มทา..พาใจ..ให้หวิวไหว จึงต้องหมอง..ต้องเศร้า..เหงาอาลัย อยู่ที่ใน..ห้องมืด..ชืดทรวงจริง (http://picth.com/get/PXf5O/taw3_resize.jpg) ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ |