หัวข้อ: ......"แด่ผู้ พเนจร"...... เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 25 พฤศจิกายน 2011, 12:20:PM (http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSoVmk9vi1QazAbT52g38u2gEdPCIfDoRR2rE1qG0TSV0o1Jtsqmg) "ขอบคุณภาพจาก Internet" ถึง......คนไม่มีบ้าน เธอร้าวรานหัวใจบ้างไหมหนอ ในความมืดมีแสงดาวเฝ้าถักทอ เธอจะท้อ หรือหม่น...หรือทนทุกข์ ผู้พเนจร..... มีผ้าห่ม, หมอน, กล่องกระจุก เธอเดินทางเปล่าเปลี่ยวเที่ยวซอนซุก น้ำค้างปลุกบอกสัญญาณการเคลื่อนพล ใต้พุ่มไม้...ใบลู่...ฝนพรูสาย เธอซุกกายสั่นไหวในสายฝน สองแขนที่กอดถนอมกล่อมกมล เป็นอ้อมแขน อดทน...ของเธอเอง ในความหนาว...... เธอซ่อนความปวดร้าว..อย่างรีบเร่ง นกราตรีละเมอฝันกล่อมบรรเลง คีตกานท์..อันวังเวงคล้ายอาทร ท่ามแสงดาว ดาราพราวพรายพร่างอย่างคืนก่อน ฝากจุมพิต..มิตรผู้พเนจร ฉันจะกล่อมเธอนอน..ท่ามรัตติกาล (http://www.qzub.com/bar_140.gif) (http://www.qzub.com) แซมค่ะ emo_107 emo_107 emo_107 หัวข้อ: Re: ......"แด่ผู้ พเนจร"...... เริ่มหัวข้อโดย: ส.เชื้อจันทร์ ที่ 25 พฤศจิกายน 2011, 07:17:PM ฟังเรื่อง "ผู้พเนจร" กลอนบอกเล่า นึกถึงเรื่องก่อนเก่า เราเคยเห็น ความทุกข์ยากตรากตรำสุดลำเค็ญ เหมือนกับเป็นเพื่อนแท้แก่ชะตา ไม่มีบ้านเหมือนไร้ทุกสิ่งอย่าง มิแตกต่างกับคนอนาถา ตลอดชีวิตอาศัยความเมตตา- และความกรุณาจากผู้คน น่าดีใจมีคนเฝ้าสังเกต จับเป็นเหตุไว้นึกเพื่อฝึกฝน มนุษย์เราทั้งร่ำรวยและยากจน หนีไม่พ้น ความตายสักรายเลย ...ส.เชื้อจันทร์.. 25 พ.ย. 54 ปล. กลอนพาไปอ่ะนะ อาจฟังดูแปร่งๆบ้าง คงไม่ว่ากันเด้อ... หัวข้อ: Re: ......"แด่ผู้ พเนจร"...... เริ่มหัวข้อโดย: เฮยอิง ที่ 25 พฤศจิกายน 2011, 09:51:PM ท่ามวิถีผู้คนบนเมืองใหญ่ เขาโอบไอความหนาวมิกล่าวเผย บนถนนหนทางอย่างที่เคย เสพสิ่งเฉยเมย. .ทุกแหล่งแห่งผู้คน เขาทิ้งกายหมายพักสักนิทรา ท่ามรถรา. .กวัดไกวในถนน สุขก็สุขทุกข์ก็ทุกข์จนเกินทน แต่จะบ่นใดใดให้ใครฟัง วางชีวิตทุกจิตใจในวิถี สูเสรีวิญญา. .ดีกว่าหันหลัง เสพปฏิกูลมูลฝอยร้อยกำลัง เพื่อประทังฝั่งชีวิต. .ที่อิดโรย สักเวลาหาใดเล่าจะเข้าถึง ชีวิตหนึ่งซึ่งอ่อนล้า. .แลหิวโหย ก๋วยเตี๋ยวปรุงคลุ้งกลิ่นบินโฉบโชย คงโดนโวยหากเขา. .จะเข้าไป ร่างโรยราล้าแรงแห่งชีวิต เพียงลิขิตขีดแย้ง. .แกล้งใช่ไหม พเนจรร่อนเร่. .ดูเขวไกว มีบ้างไหมใครเข้าใจ. .ในคนจร. . หัวข้อ: Re: ......"แด่ผู้ พเนจร"...... เริ่มหัวข้อโดย: a moth ที่ 26 พฤศจิกายน 2011, 12:10:AM ขออนุญาตไม่รับสัมผัสกับกระทู้ข้างบนนะคะ emo_46
ผู้พเนจร กับ โศกนาฏกรรมแห่งรัก (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_022.gif) (http://www.klonthaiclub.com) ลมพัดพรู...ฤดูหนาว ถุงสมบัติกรูกราว – เขางุ่นง่าน เสื้อคลุมปะซ้ำแขนนานแสนนาน ประจำผ่านปากซอย ยืนคอยใคร? ชอบนักแหละ! เขาชอบ มอบรอยยิ้ม บางครั้งปริ่มน้ำตามองฟ้าใส ดวงตาที่ข้าพเจ้ายากเข้าใจ ลึกลงนัยน์หลังม่านน้ำตาล-ดำ จินตนาการบ้าน, เมือง หรือ เรื่องไหน บ่อยชื่อใครคิดถึงจึงเพรียกพร่ำ อาจคนรักคนเก่าเฝ้าเก็บงำ มาประจำถนน – คนย่านนี้ จึงบางคนยิ้มทักพยักหน้า บ้างว่าบ้ายามพบจึงหลบหนี ค่ำที่ดาวสุกปลั่งกำลังดี บางอย่างที่เคลื่อนไหว..เสียงไซเรน!! .... รู้สึกชัดลมหนาวเกรียวกราวกรู ยิ่งหดหู่ ธูป,เทียน เวียนวางเซ่น ใคร! น้ำตาร่วงหล่น บนพื้นซีเมนต์ รีบร้อนเบนหน้าหลบ...ไม่สบตา!! .... ...รอคอยมาทั้งชีวิต... หวังเข้ม, เต็มพิศ อยู่ตรงหน้า หรือรักเป็นเช่นนี้เสมอมา บิ่น, บ้า ข้าพเจ้า...ไม่เข้าใจ! !?! (http://www.qzub.com/bar_032.gif) (http://www.qzub.com) **ข้าพเจ้าทราบมาภายหลังว่า เขาและเธอรักกัน แต่เป็นความรักที่ไม่สมหวัง emo_48 ไฟล์แนบถูกแก้ไขโดยผู้ดูแลระบบ หัวข้อ: Re: ......"แด่ผู้ พเนจร"...... เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 26 พฤศจิกายน 2011, 12:20:AM (http://www.qzub.com/bar_150.gif) (http://www.qzub.com) อ้าว...ต้องเป็นคนเดียวกันกับ "เขาคือใคร" ในเรื่องเล่าจากปลายฟ้า ที่แซมเล่าเอาไว้ในห้องนั่งเล่นแน่ๆเลยค่ะ คนกันเอง... เศร้าจังนะคะ... ขอบคุณที่มาร่วมเขียนกลอนกับแซม..ขอให้มีความสุขในทุกๆวันนะคะ (http://www.qzub.com/bar_140.gif) (http://www.qzub.com) จากใจแซมค่ะ... emo_116 |