พิมพ์หน้านี้ - ....ความใคร่....

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนวิงวอน+กลอนอ้อนวอน => ข้อความที่เริ่มโดย: กังวาน ที่ 01 ตุลาคม 2011, 05:02:PM



หัวข้อ: ....ความใคร่....
เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 01 ตุลาคม 2011, 05:02:PM
เมื่อพบกันวันนั้นฉันหวั่นไหว
เนื้อนมไข่พาจิตติดลุ่มหลง
เพราะกามากาเมเหเข้าพง
รูปอนงค์เย้ายวนกวนศีลธรรม

ปากจึงพร่ำคำรักว่าหนักเหลือ
เปรียบเหมือนเสือจ้องตะปบขบงามขำ
ผงเข้าตาพาเลือนบิดเบือนกรรม
อยากล่วงล้ำร่างเธอเสนอตัว

อ้างความรักชักจูงสิ่งสูงค่า
พอผลาญพร่าพรหมจรรย์เริ่มหันหัว
ด้วยความใคร่ปกคลุมรุมรอบตัว
หน้ามืดมัวทำอย่างไร....ใครช่วยที


หัวข้อ: Re: ....ความใคร่....
เริ่มหัวข้อโดย: มานพ ที่ 26 ตุลาคม 2011, 08:33:PM

(http://www.qzub.com/bar_013.gif) (http://www.qzub.com)

รับผิดชอบชั่วดีที่ทำไว้
จงรักใคร่งามขำตามคำพี่
จะลบล้างความผิดที่คิดมี
ทำแบบนี้ชื่นใจได้รักจริง

อยากจะพร่ำคำรักสักกี่คำ
อย่าใจดำคิดหนักจงรักหญิง
เป็นคำเตือนเขียนไว้ใช่ท้วงติง
รักคือสิ่งคู่ใคร่ถามใจดู

มานพ

(http://www.qzub.com/bar_013.gif) (http://www.qzub.com)