|
หัวข้อ: “ชั้นอสุรกาย” เริ่มหัวข้อโดย: พรายม่าน ที่ 05 สิงหาคม 2011, 05:40:AM “ชั้นอสุรกาย” ๐ กลอนเราเลยลึกขั้นหลุดชั้นต่ำ อเวจีสีดำด่ำพิสัย ฤาหาญเทียบเทพหล้านางฟ้าใด จมอยู่ในมืดมิดติดบาดาล ๐ ทั้งเหนอะหนะเหนียวเนิบพเยิบพะยาบ ต้องติดบาปอาบทัณฑ์มหันต์ประหาร อสงไขยในกัปอนันตกาล ตะวันวารผ่านจันทร์ มิพบเจอ ๐ เป็นกลอนทับอัปลักษณ์ศักดิ์ปีศาจ เว้าวิ่นขาดคูถเขลอะสะเออะเผยอ มันขัดหูวู่หวี่ผีละเมอ เทวทัตเถรเธอ ยังสุดทน ๐ ก็สาคุ้นกรุ่นสากแต่รากษส มธุรสหมดไร้ไกลกุศล ถ้าพบงามก็งามบนทรามซน จะรู้ใดที่ดลสกลชม ๐ จึงไม่อาจเอื้อมล้ำถึงคำเทพ จากเศษซากที่เสพ สู่ผสม แม้มีนิดจิตยังหวังลมลม นางฟ้าไหนใครจะก้ม มาชมพราย ฯ พรายม่าน สันทราย ๐๕.๐๘.๕๔ หัวข้อ: Re: ชั้นอสุรกาย เริ่มหัวข้อโดย: ...สียะตรา.. ที่ 05 สิงหาคม 2011, 07:24:AM ......เป็นกระสือ..ลือนาม..ในสามภพ ...ยลสยบ..ดื่มด่ำ..ระส่ำระสาย ...พบความงามบนทรามเสื่อมอย่างเลื่อม..พราย ...จึงกรีดกราย..มาเสพซับ......รับอรุณ หัวข้อ: Re: ชั้นอสุรกาย เริ่มหัวข้อโดย: ไม่รู้ใจ ที่ 05 สิงหาคม 2011, 09:56:AM ชั้นสงสัย แสนสงสัยในตัวเองเป็นที่สุด กลอนมนุษย์กลอนเทพเสพแล้วหวาน อสุระประณีตกรีดดวงมาน อ่านแล้วซ่านซึ้งปลาบกำซาบจินต์ ไฉนฤๅถือภพประสพสาร หลงวงศ์วานว่านเชื้อเครือถวิล อเวจีฤๅสรวงห้วงแดนดิน เราอยู่ถิ่นท่ามใดให้เป็นงง ไม่รู้ใจ หัวข้อ: Re: ชั้นอสุรกาย เริ่มหัวข้อโดย: ทอฝัน ที่ 05 สิงหาคม 2011, 10:21:AM ...สัมภเวสีผีหิวเฉียดฉิวผ่าน เพียงรอยกานท์พรายวางพลางลุ่มหลง กุศลใดใครเอื้อเผื่อแผ่ตรง จึงเจาะจงให้ซับรับบุญญา ละสังขารนานเนาว์เฝ้าเวียนวก เดี๋ยวสวรรค์เดี๋ยวนรกเที่ยวค้นหา สุดท้ายสิงสถิตติดอุรา ด้วยทรามจริงยิ่งกว่าสาธยาย... emo_45 .........สิงตรงนี้ก่อนละกัน รอไปเกิด อิ อิ...//ดรีม |