อ่ะต๊ะเอ๋...เด็กน้อยตาคล้อยฝัน
สายตานั่นสนเท่ห์เสน่ห์ใส
เห็นเพียงแต่แค่คำว่าทำไม?
ความสงสัยใคร่รู้เกิดปัญญา
มันไร้ซึ่งสิ่งปรุง-แต่งคำถ้อย
มิใช่ด้อยความรู้ดูเถิดหนา
แต่เพราะรวยความคิดจินตนา
สื่อภาษาด้วยใจ...สานไมตรี
ทั้งยังมีครูสอนก่อนเติบใหญ่
ผิดถูกไซร้เรียนรู้สู่วิถี
หวังอบรมบ่มนิสัยให้ได้ดี
ให้เจ้ามีศีลธรรมนำส่องทาง
หากเจ้าผิดคิดหวนทวนความรู้
พินิจดูคำสอนบางตอนบ้าง
หากเจ้าถูกโปรดเห็นว่าเป็นกลาง
ใจเปิดกว้างรับไว้ใช้เตือนตน
เมื่อเจ้าก้าวเข้าสู่ในวัยหนึ่ง
คงจะซึ้งถึงคำที่พร่ำบ่น
ที่เคยเฝ้าไถ่ถามตามกังวล
พร้อมเหตุผลที่เจ้าจะเข้าใจ
ณ บัดนี้ เห็นเจ้าน้อมเกล้ากราบ
น้ำตาอาบสองแก้มยิ้มแย้มใส่
ท่านมิเคยคิดโทษโกรธสิ่งใด
แม่รับไหว้เจ้านี้ด้วยปรีดา.
