พิกุลแก้ว

พิกุลแก้ว หอมหวล น่าไหลหลง ทำให้คน ลุ่มหลง คำนึงถึง
กลิ่นของเจ้า เย้ายวล ชวนคนึง ให้คิดถึง ความหอม ที่เจ้ามี
หากเป็นผึ้ง จะไม่ดื่ม กินน้ำหวาน ขอพบพาน แค่ความหอม ให้ใจนี้
ได้สูดดม กลิ่นหอม ใจเปรมปรีย์ ได้แค่นี้ ก็สุขใจ เหลือคณา
หากเป็นนก จะสร้างรัง บนกิ่งนี้    สุขเกษม ยินดี เป็นหนักหนา
ได้คลอเคล้า หลับนอน ข้างแก้วตา สุขใดใด จะยิ่งกว่า หาไม่มี
แต่วันนี้ พิกุลแก้ว ดูเหี่ยวเฉา    ดูไม่เข้า กับกลิ่นหอม ของเจ้านี้
พิกุลแก้ว คงเหนื่อยล้า พอรู้ดี ขอวันนี้ ให้นกน้อย ได้ดูแล
จะไม่ยอม ให้ใคร มาทำร้าย ไม่ให้ใคร อาจหมาย ให้เจ้านี้
ต้องเจ็บปวด ทนทุกข์ ร้าวฤดี ขอใจนี้ ได้คุ้มครอง ปกป้องเธอ
แม้ขาดน้ำ ก้อจะคอย หามาให้ รดด้วยใจ ที่ยังรัก อยู่เสมอ
หากไม่มี ก้อจะคอย ฉี่ใส่เธอ แค่ให้เธอ ได้เจอน้ำ ที่ชุ่มเย็น
แม้ขาดปุ๋ย ก้อจะคอย หาให้เธอ    ถ้าไม่เจอ จะนั่งขี้ ใต้ต้น พิกุลเอย

	ผู้เขียน	หัวข้อ: พิกุลแก้ว (อ่าน 4023 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้