ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พิมพิลาไลย]

รักที่เธอให้...ได้แค่น้ำตา
กับความเฉยชา....บนใบหน้าเธอ
เงียบเหงาหนาวเหน็บ....เจ็บปวดเสมอ
ทุกครั้งที่เจอ....เธอทำช้ำใจ

รักจากปากคำ....ที่พร่ำว่ารัก
กับการหาญหัก....คือรักใช่ไหม
ทุกสิ่งที่ทำ....ตรงข้ามกันไกล
รักไปช้ำไป....สะใจจริงจริง

emo_107พิมพิลาลัย

[คิงคองน้อย]

อันความรัก มักพา ใจเจ็บช้ำ
เป็นเวรกรรม นำพา มาสู่สม
มีความรัก มักปวด ทุกระทม
ต้องนอนตรม น้ำตา สาสมเอย

 

[กริชอักษร]

รักที่เธอให้...ได้แค่น้ำตา
กับความเฉยชา....บนใบหน้าเธอ
เงียบเหงาหนาวเหน็บ....เจ็บปวดเสมอ
ทุกครั้งที่เจอ....เธอทำช้ำใจ
รักจากปากคำ....ที่พร่ำว่ารัก
กับการหาญหัก....คือรักใช่ไหม
ทุกสิ่งที่ทำ....ตรงข้ามกันไกล
รักไปช้ำไป....สะใจจริงจริง

emo_107พิมพิลาลัย

นี่แหละคือคำว่ารัก
จะได้รู้จักว่ารักแล้วเป็นแบบนี้
ไม่อย่างนั้นก็ไม่เข้าใจสักที
หลักธรรมของเรานี้ว่าไว้ไม่มีสุขสบาย
คนเข้าใจว่ารักแล้วเป็นสุข
แต่ส่วนมากรักสนุกเป็นส่วนใหญ่
ถ้ารักแล้วมีแต่สุขสนุกสบาย
พ่อแม่จะห้ามทำไมให้เลือกผู้ชายดีๆ
กริชอักษร

[ปาระ]

ทุ่มเทรัก ให้ไป ได้ช้ำชอก
คืนกลับตอบ ตอกย้ำ กล้ำกลืนฝืน
รักรานร้าว ระทม ทุกวันคืน
แต่ก็ชื่น ใจนัก สะใจดี

 

[สายใย]

รักไป...ช้ำไป...สะใจดี
รักนี้...ที่ให้....เขาไม่สน
รักเลย...ร้าวราน...เหลือทานทน
รักจน...ล้นแด...เหลือแผลใจ

ช้ำไป...รักไป...สะใจนัก
ช้ำหนัก...รักหม่น...คนหมองไหม้
ช้ำเหลือ...เมื่อรัก...หักเยื่อใย
ช้ำไหม...ใจเรา...ยังเฝ้ารัก

[ตะวันฉาย]

...เมื่อรักแล้ว  ก็อยากหวัง   สักครั้งหน
รักมากจน      อยากจริงจัง   หวังไปไหม
ไม่อยากรัก    ทักแล้วทิ้ง     มาซิ่งไป
รักจากใจ      ขอได้ไหม     ในสักคน

...กับรักซ้ำ  ใครกันเล่า   อยากเนาเสริม
อยากมาเพิ่ม  เติมทางใจ  ในสักหน
รักซ้ำไป      ใครกันเล่า   อยากเย้ายล
สะใจจน      คนโดนทิ้ง   ซิ่งจากเรา...

 

[บ้านกลอนไทย]

...เมื่อรักแล้ว  ก็อยากหวัง   สักครั้งหน
รักมากจน      อยากจริงจัง   หวังไปไหม
ไม่อยากรัก    ทักแล้วทิ้ง     มาซิ่งไป
รักจากใจ      ขอได้ไหม     ในสักคน

...กับรักซ้ำ  ใครกันเล่า   อยากเนาเสริม
อยากมาเพิ่ม  เติมทางใจ  ในสักหน
รักซ้ำไป      ใครกันเล่า   อยากเย้ายล
สะใจจน      คนโดนทิ้ง   ซิ่งจากเรา... (คุณนายตะวันฉาย)

 

๐ เห็นอกหัก รักพัง เมื่อครั้งก่อน
ยังไม่ผ่อน พิษหรือ เห็นสื่อเหงา
หนุ่มบ้านกลอน อ้อนออด ตลอดเนา
อุส่าเฝ้า ย่องดู จึงรู้ทัน

๐ รักในกลอน อ้อนกัน มันผิดไหม
แล้วเจ้าไย ติติง ยิ่งโศกสรรค์
โลกความจริง หญิงหลาก มากร้อยพัน
แต่ไม่ทัน เท่าเธอ....เมื่อเจอกลอน........ (โก๋กลอน)


แบบว่า.....เป็นกำลังใจให้นะคุณนาย  แบร่ๆ

   
 

[anek]

รัก  รัก  รัก      รักรื้น      ร้างลาหลอก
ร้าง   ร้าง  รัก  รายระรอก        ร่วมเรียงหลอน
รักรุมเร้า      ลุ่มลึก        ร้างรารอน
รักโรยรา    ลุ่มร้อน        ร้าวรอนราน
 

[anek]

อยากจะรััก  ไม่อยากร้้าว    คาวดวงจิต
อยากจะหวาน  อยากจะชิด  สนิทสนม
แต่มาพราก  จากกันไกล ใจระทม
ต้องตรอมตรม  ซึมซาบ คราบน้ำตา
 

ผ่านไม่นาน  ใจหวลรัญจวนรัก
อยากพิศพักตร์ เริ่่มใหม่  เสน่หา
ใจที่ช้ำกลับลืม  อดีตที่เกืือบสิ้นชีวา
ถึงรักใหม่ จะช้ำอีกครา...สะใจดี

[ตะวันฉาย]

...เมื่อรักแล้ว  ก็อยากหวัง   สักครั้งหน
รักมากจน      อยากจริงจัง   หวังไปไหม
ไม่อยากรัก    ทักแล้วทิ้ง     มาซิ่งไป
รักจากใจ      ขอได้ไหม     ในสักคน

...กับรักซ้ำ  ใครกันเล่า   อยากเนาเสริม
อยากมาเพิ่ม  เติมทางใจ  ในสักหน
รักซ้ำไป      ใครกันเล่า   อยากเย้ายล
สะใจจน      คนโดนทิ้ง   ซิ่งจากเรา... (คุณนายตะวันฉาย)

 

๐ เห็นอกหัก รักพัง เมื่อครั้งก่อน
ยังไม่ผ่อน พิษหรือ เห็นสื่อเหงา
หนุ่มบ้านกลอน อ้อนออด ตลอดเนา
อุส่าเฝ้า ย่องดู จึงรู้ทัน

๐ รักในกลอน อ้อนกัน มันผิดไหม
แล้วเจ้าไย ติติง ยิ่งโศกสรรค์
โลกความจริง หญิงหลาก มากร้อยพัน
แต่ไม่ทัน เท่าเธอ....เมื่อเจอกลอน........ (โก๋กลอน)


แบบว่า.....เป็นกำลังใจให้นะคุณนาย  แบร่ๆ

   
 

...เมื่ออกหัก      รักพัง      ครั้งก่อนเก่า
มาเป็นเงา         ตามติด    ชิดอักษร
โดนพิษรัก        ทักแล้ว    ไร้แววจร
หนุ่มบ้านกลอน  ก็แค่ทัก    ใช่รักจริง

...ในบทกลอน   อ้อนกัน     นั้นในบท
ยิ่งรันทด           อกตรม      เศร้าซมหญิง
เขาไม่รัก           พักใน       ไร้เพิงพิง
ลืมยากจริง        รักจากเขา   ยังเนาใจ.............(ตะวันฉาย)

 

["ยาใจ"]

รัก...ก่อเกิด จากใจ ใช่รักแน่                 
หรือ...ใจแค่ คิดอยากลอง  ครองคู่หมาย
ใคร่...เพียงแค่ ลิ้มลอง ต้องแตะกาย       
โปรดตรองดู...ใจรักแท้ หรือแค่ลอง

[my smile]

รักไป ช้ำไป สะใจดี
รักทั้งที จะให้ดี สักเพียงไหน
ทะเลาะบ้าง เจ็บบ้าง จะเป็นไร
เมื่อหัวใจ มีไว้ เจ็บเพื่อเธอ


 

[จ้อง เจรียงคำ]

รักที่เธอให้...ได้แค่น้ำตา
กับความเฉยชา....บนใบหน้าเธอ
เงียบเหงาหนาวเหน็บ....เจ็บปวดเสมอ
ทุกครั้งที่เจอ....เธอทำช้ำใจ
รักจากปากคำ....ที่พร่ำว่ารัก
กับการหาญหัก....คือรักใช่ไหม
ทุกสิ่งที่ทำ....ตรงข้ามกันไกล
รักไปช้ำไป....สะใจจริงจริง

emo_107พิมพิลาลัย

ยิ่งรักยิ่งเจ็บ ยิ่งเก็บยิ่งช้ำ
ยิ่งคิดยิ่งจำ ยิ่งทำจมดิ่ง
รักมากยากถอน รักรอนยากทิ้ง
รักจึงพึ่งพิง อิงแอบแนบร้าว

เกินจุดหยุดยั้ง  รั้งรุดหยุดรัก
ต้องตรมจมปรัก  กักเก็บเหน็บหนาว
รักไปช้ำไป ใจเมินเกินน้าว
สะใจไหมคราว กล่าวคำล่ำลา...

 

[มนฤทธิ์]

อันความรักเมื่อมีแล้วไม่แคล้วทุกข์
มีสนุกสดชื่นรื่นหรรษา
มีอารมณ์สลับเร้าเคล้าอุรา
มีคุณค่าหากรักเป็นเช่นนี้แล

[พิมพิลาไลย]

นี่แหละคือคำว่ารัก
จะได้รู้จักว่ารักแล้วเป็นแบบนี้
ไม่อย่างนั้นก็ไม่เข้าใจสักที
หลักธรรมของเรานี้ว่าไว้ไม่มีสุขสบาย
คนเข้าใจว่ารักแล้วเป็นสุข
แต่ส่วนมากรักสนุกเป็นส่วนใหญ่
ถ้ารักแล้วมีแต่สุขสนุกสบาย
พ่อแม่จะห้ามทำไมให้เลือกผู้ชายดีๆ

กริชอักษร [/color]

สัจจธรรม..ความรัก..คือความทุกข์
แม้มีสุข..เพียงเสี้ยว..เดียวใช่ไหม
รักมีทุกข์..สุขนะ..คละกันไป
เห็นใครใคร..ไม่หนีรัก..กันซักคน

พิมพิลาไลย

emo_50ขอบคุณ คุณกริชอักษร นะคะ ที่มาแบ่งปันบทกลอนเพราะๆ

[พิมพิลาไลย]

ทุ่มเทรัก ให้ไป ได้ช้ำชอก
คืนกลับตอบ ตอกย้ำ กล้ำกลืนฝืน
รักรานร้าว ระทม ทุกวันคืน
แต่ก็ชื่น ใจนัก สะใจดี


 

บอกทีเธอทำไมใจร้ายนัก
หรือที่รักของฉันนั้นเป็นผี
ไม่เคยหยุดการหลอกบอกฉันที
หยุดแค่นี้ที่รักจักขอบคุณ[/color]

พิมพิลาไลย

emo_50ขอบคุณ คุณฮกหลง นะคะ ที่มาแบ่งปันบทกลอนเพราะๆ

[พิมพิลาไลย]

รักไป...ช้ำไป...สะใจดี
รักนี้...ที่ให้....เขาไม่สน
รักเลย...ร้าวราน...เหลือทานทน
รักจน...ล้นแด...เหลือแผลใจ

ช้ำไป...รักไป...สะใจนัก
ช้ำหนัก...รักหม่น...คนหมองไหม้
ช้ำเหลือ...เมื่อรัก...หักเยื่อใย
ช้ำไหม...ใจเรา...ยังเฝ้ารัก

ฉันช้ำรักหนักหนาจนชาด้าน
มันซึมซ่านซอนซุกนอนทุกข์หนัก
มันตัดเธอไม่ได้เจ็บใจนัก
ถึงไม่รักก็ยังรอท้อใจจริง

พิมพิลาไลย

ขอบคุณ คุณสายใย ที่เข้ามาสร้างสรรบทกลอนร่วมกัน

[พิมพิลาไลย]

อยากจะรััก  ไม่อยากร้้าว    คาวดวงจิต
อยากจะหวาน  อยากจะชิด  สนิทสนม
แต่มาพราก  จากกันไกล ใจระทม
ต้องตรอมตรม  ซึมซาบ คราบน้ำตา
 

ผ่านไม่นาน  ใจหวลรัญจวนรัก
อยากพิศพักตร์ เริ่่มใหม่  เสน่หา
ใจที่ช้ำกลับลืม  อดีตที่เกืือบสิ้นชีวา
ถึงรักใหม่ จะช้ำอีกครา...สะใจดี

อยากเริ่มใหม่ใจไม่จำก็ช้ำอีก
ยังไม่หลีกปลีกไปไฉนนี่
ยังอยากพบอยากเจอเหรอคนดี
เจ็บอีกทีดีไหมอยากไม่จำ

พิมพิลาไลย

emo_50ขอบคุณ คุณanek นะคะ ที่มาแบ่งปันบทกลอนเพราะๆ

[พิมพิลาไลย]

รัก...ก่อเกิด จากใจ ใช่รักแน่                 
หรือ...ใจแค่ คิดอยากลอง  ครองคู่หมาย
ใคร่...เพียงแค่ ลิ้มลอง ต้องแตะกาย       
โปรดตรองดู...ใจรักแท้ หรือแค่ลอง

หากลองรักชักนำกันทำผิด
ถือว่าคิดผิดทางอย่างผยอง
จงกลับตัวกลับใจอย่าไปลอง
เดี๋ยวจะต้องนองน้ำตาหาไม่เตือน

พิมพิลาไลย

ขอบคุณ คุณยาใจ ค่ะ ที่เข้ามาร่วมแบ่งปันบทกลอน

[พิมพิลาไลย]

อันความรัก มักอาบ ด้วยน้ำพิษ
และแผลงฤทธิ์ ในยาม หลงเสมอ
หากรักแล้ว มีสิทธิ์สูง ที่จะเจอ
เพราะว่าเธอ ก็สิ้นรัก จากฉันไป

แม้สิ่งนั้น จะเคย รำเผยหวาน
หอมตระการ ลานใจ ได้สดใส
แต่ผ่านวัน เวียนคืน สวนทางใจ
สิ่งที่เหลือ ธุลีใคร ให้หลงงม

คนเคยว่า ผู้หญิง นั้นลืมยาก
เป็นส่วนมาก ที่ถูก ต้องจริง-สม
แต่ผู้ชาย นั้นกลับยิ่ง กว่าทุกข์ตรม
เพราะขื่นขม กับความจำ ไม่เคยลืม...


เขาว่ากันว่า ผู้หญิงนั้นลืมยาก แต่ ใครจะรู้บ้างว่า ผู้ชาย...ไม่เคยลืม

ความรักคือน้ำผึ้งกึ่งยาพิษ
คร่าชีวิตคนมาไม่น่าปลื้ม
พอสุขขีมีใหม่ใครก็ลืม
ใครจะดื่มของเก่าเขาทิ้งกัน

คิดว่าหญิงลืมง่ายกว่าชายหรือ
มันยึดถือไม่ได้ใช่เสกสรร
ง่าย..ไม่ง่าย ลืมได้เท่าเท่ากัน
สิ่งสำคัญใครจะแน่ก็แค่คน

พิมพิลาไลย

ขอบคุณ คุณเปลวฟ้าที่เข้ามาแบ่งปันบทกลอนเพราะๆ นะคะ