ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[deksiam]

ความทรงจำ กับ ความรักของเราสอง
Auther : นายกุลพล ตั้งรัตนาพิบูล (deksiam)

... เคยจำภาพ ของความรัก กันได้ไหม
ที่ใครใคร เคยหวานชื่น มีสุขแสน
เคยบอกฟ้า ว่าจะรัก ทั่วดินแดน
อยากเป็นแฟน กับเธอ ตลอดไป

แล้วทำไม คำวันนี้ ไม่เหมือนก่อน
อย่างเมื่อตอน เคยชู้ชื่น มิผลักไส
เกิดอะไร บอกฉันบ้าง แอบน้อยใจ
ว่าเหตุใด ถึงแปรเปลี่ยน ไม่จีรัง

จริงๆแล้ว เวลานั้น เหมือนนักฆ่า
เพราะเวลา ฆ่าตัวเรา ให้ทุกขัง
มัวแต่ห่วง แลอาทร ในภวังค์
ก็เพราะยัง มิอาจพ้น จากบ่วงกรรม

เคยวอนขอ ดูดาว กันพร้อมหน้า
บนท้องฟ้า ที่มืดมิด สุขอิ่มหนำ
ภาพต่างๆ ย้อนเข้ามา ความทรงจำ
อย่าใจดำ แลกันบ้าง นะคนดี

แม้นตัวเรา เป็นเพียงทราย เม็ดน้อยนิด
จะ่ช่วยคิด อุดรูไว้ ให้สุขศรี
เจ้ามีกรวด หรือหิน ดินพอดี
แต่คงมี ที่เหลือ ให้เม็ดทราย


..... จากใจ ของเด็กน้อยคนหนึ่ง

[Rallow]

Title: เธอกับฉัน
Author:Rallow

หยิบรูปเธอขึ้นมามองอีกครั้ง
ใจฉันยังเฝ้าคอยและห่วงหา
รักที่มีลาลับไปสุดไกลตา
เหลือแค่ฟ้ารอเวลาให้พบเจอ

ฉันยังจำกระดาษที่เธอเขียน
เป็นสำเนียงความรักจากสวรรค์
ให้เราสองเรียงร้อยความผูกพันธ์
ก่อนที่ฉันจะเก็บมันมอบให้เธอ

เราทั้งสองปรองดองอย่างใกล้ชิด
ในดวงจิตสองใจไม่เปิดเผย
รักคำเดียว....ทำไมต้องเฉยเมย
เพราะเธอเป็นเพื่อน..ฉันเลยต้องเข้าใจ

หากว่าฉันเอื้อนเอ่ยคำว่ารัก
เธอจะปักหัวใจ..ไว้ได้ไหม
ในวันนี้เธอไม่รู้ไม่เป็นไร
แต่จะขอเก็บสองเราไว้..ในกล่องความทรงจำ

[matummai]

Title: ผิดแล้วผิดเลย เกินจะแก้
Author: จุกกระแทกใจ



ผิดแล้วผิดเลย  เกินจะแก้..

ไม่ยอมแพ้  พูดกระชาก  เปล่งเสียงแข็ง

นั่นไม่ได้ นี่ไม่โดน  โมโหหัน

ผุดลุก ผุดนั่ง  ทำตึงตังแข็งขื่น

กระแทกส้น โครมคราม ให้ดังไว้

หวังไว้ว่า  คนข้างล่าง คงได้รู้ฤทธิ์ของฉัน

นั่นมันแรง คงแก้ยาก

อยากให้รู้ฉันใหญ่ ฉันต้องได้

ใครอย่าหาญหักน้ำใจ  เสียให้ยาก

เก็บผ้าผ่อนใส่กระเป๋า  ลงเท้าพลัน

มุ่งหน้าไปรวมหัว มั่วน้ำเมา กันมันส์เพลิน

คนที่เฝ้าอยู่ที่บ้าน ยังรอ คนแล้งน้ำใจจะกลับมา

น้ำตาก็เริ่มแห้งเหือด หมดกำลังวังชาจะอยู่ต่อ

กู้ก้องร้องบอกกับฟ้า  "พระคุ้มครองลูกของแม่"

ผ่านปีมาแล้ว  ได้เสียงแว่วมาตามสาย

เสียงคุ้นๆ ดูคล้ายคนข้างบ้าน

บอกว่าแม่เธอนั้น สิ้นแล้วเมื่อคืนก่อน

ท่านพร่ำเพร้อ พูดถึงฉัน  ลูกรัก ลูกรัก ของแม่อยู่ไหน

แม่เปล่งเบาๆ  ก่อนสิ้นลมหายใจ

ผิดแล้วเอย  ผิดแล้วผิดเลยเกินจะแก้

หมดแล้ว หมดเลย เกินจะหวัง

โอกาสมีแต่ไม่คว้า แต่ทำพัง

ที่แน่แท้ ลูกคนนี้ อเวจีคงถามหา

โอ้ แม่จ๋า  แม่จ๋า ลูกขอโทษ ผิดไปแล้ว โอ้แม่จ๋า

[พิมพิลาไลย]

TitTitle :ความทรงจำ...เคยได้รัก

Author : พิมพิลาไลย

ฟังเพลงนี้ทีไรให้นึกถึง
ใครคนหนึ่งซึ่งรักกันนักหนา
เพราะอยู่ไกลไม่พบประสบตา
ไม่รู้ว่าทำไมใจตรงกัน
เสมือนโลกใบนี้มีแต่รัก
ให้เราตักตวงได้ดังใจฝัน
เชิญเราตักตวงไปตามใจครัน
แต่แล้ววันหนึ่งเราก็เศร้าใจ
เขาจากไปไม่มีวันหวนกลับ
เขาลาลับดับลง ณ ตรงไหน
เขาพลีชีพชีวาดเพื่อชาติไทย
เขาจึงไปสู่สวรรค์นิรันดร
"ช่วงชีวิต" ติดหูฟังดูเศร้า
ไม่มีเราอยู่ข้างรางสังหรณ์
น้ำตาหยดรดใจให้อาวรณ์
ฝากบทกลอนวอนสงสารทหารไทย

[มนฤทธิ์]

Title: ไม่มีเธออีกแล้ว
Author: sorius


จากวันนั้นจนวันนี้ไม่มีแล้ว
ตาฉายแววเศร้าเศร้าเงาความหวัง
ช่างลางเลือนบิดเบือนเกลื่อนประดัง
ฝากความหลังทิ้งไว้กลางสายชล

ต่อแต่นี้ไม่มีเธออยู่เคียงข้าง
ช่างอ้างว้างเปลี่ยวเปล่าเราฉงน
ทิ้งเราไว้ให้เดียวดายละอายตน
คนหนอคนหลอกกันได้ไม่อยากจำ

[มนฤทธิ์]

Title: ยาย
Author: sorius


มือสั่นสั่นป้อนข้าวหลานด้วยความรัก
เฝ้าฟูมฟักกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงถนอม
สู้ลำบากตรากตรำเพราะจำยอม
ยายผ่ายผอมเลี้ยงเจ้ามาคราทุกข์ทน

ครั้งไปเรียนเขียนอ่านต่างจังหวัด
ยายเจนจัดส่งเรียนเพียรฝึกฝน
ให้รู้จักรู้เวลาค่าของคน
ถึงยากจนยอมลำบากมิหนักใจ

จนเรียนจบเวลาก็มาถึง
ยายผู้ซึ่งเสียสละก็มาหาย
จากหลานไปสรวงสวรรค์สั่นฤทัย
มิทันได้ตอบแทนคุณช่างขุ่นใจ

[มหาซัง]

                                                         Title : ความทรงจำบางเวลา " สุข เศร้า เหงา รัก"
                                                         Author : มหาซัง

สุขสดใสในยิ้มเมื่ออิ่มฝัน   
พบเจอวันอันเยี่ยมเปี่ยมหรรษา
โลกสวยงามตามคิดนิมิตมา   
ดุจสวรรค์ชั้นฟ้านภาลัย

เศร้าทุกครั้งพลั้งพลาดจากคาดหวัง   
ไร้พลังดั่งหลงเข้าดงใหญ่
เดินเวียนวนจนล้าระอาใจ   
น้ำตาใสไหลหยดรดแก้มนวล

เหงาเปล่าเปลี่ยวเดียวดายหลายสถาน 
จากเรือนชานบ้านเก่าเรากำสรวล
อยู่ที่ต่างห่างเธอเพ้อคร่ำครวญ   
จิตปั่นป่วนรวนเรพเนจร

รักคือให้ไม่ง้อขอรักตอบ   
เพียงแอบชอบชื่นชมคมอักษร
เฝ้าพากเพียรเขียนคำฉ่ำบวร   
เป็นบทกลอนอ้อนฝากจากคนไกล

 

[สายใย]

TiTle  :  “โสด.....ไม่ได้ตั้งใจ”
Author  :   สายใย



พี่แบกรักหนัก อก มายกให้
ทั้งดอกไม้ ของขวัญ ก็หมั่นถึง
ทั้งวันเด็กวาเลนไทน์พาไปซึ้ง
ร้านเต้าทึงเจ้าเดิมเริ่มพบกัน

ตอนสอบเสร็จอ้อนให้พาไปเที่ยว
ว่าเขาเขียวเขาใหญ่คล้ายสวรรค์
แต่พอดีพี่ทำงานสำคัญ
ว่างครึ่งวันนัดเธอเจอเขาดิน

วาเลนไทน์มาถึงจึงเตรียมหาบ
ดอกกุหลาบเหมาแหล่งสีแดงสิ้น
สองกระบุงมุ่งมาหายุพิน
จึงได้ยิน เขาบอก...”ไปนอกแล้ว”.

[สาวน้อยปลาทอง]

Title : ความทรงจำ.......
Author :eveyou
ความทรงจำนั้นมากมายหลายรูปแบบ
เก็บฝังแนบถมถวีมีหลากรส   
สุขและเศร้าคะเคล้าเฝ้าเวียนหมด
ใจกำหนดจดบันทึกทุกเรื่องราว
วันดีงามยามคิดจิตเริงร่า 
บนใบหน้าฉายยิ้มพริ้มแพรวพราว 
แววตาใสประกายวับแวมวาว   
สุขทุกคราวราวย้อนไปในวันวาน
หากแต่ทุกข์สิงสู่กมลหม่น
หลบมิพ้นจนจิตคิดฟุ้งซ่าน
อยากลืมเลือนละทิ้งเวลากาล
กลับคืบคลานบังปิดมิดมืดมัว
กล่องความทรงจำใบนี้ที่เปื้อนฝุ่น
ผ่านหลายรุ่นเก่าเก็บเหน็บเข้าหัว
สารพันลับร้อนป้อนใส่ตัว
ดีแลชั่วย่อมรู้อยู่แก่ใจ   
เก็บเรื่องดีไว้เติมเพิ่มพูนสุข
เก็บความทุกข์เป็นบทเรียนเตือนใจให้
ใช้ชีวิตก้าวย่างทางต่อไป
ถึงเส้นชัยเดินได้อย่างมั่นคง








 
   

[bangron]

                           Title +++ความทรงจำ+++
                            Author++++บังรอน++++
ความทรงจำ...จากปีวัว...ชาติแทบสิ้น
เมื่อแผ่นดิน...วุ่นวาย...ไปทุกที่
พี่น้องไทย...ไร้รัก...สามัคคี
ต่างราวี...ห้ำหั่น...ไทยกันเอง

เกิดเสื้อเหลือง...เสื้อแดง...แบ่งฝักฝ่าย
เกิดเรื่องร้าย...มากมี...ปีฉลู
สังคมไทย...แบ่งเห็น...เป็นศตรู
เข้าต่อสู้...เลือดไทย...ไหลหลั่งริน

ช่างโหดร้าย...สิ้นดี...ปีวัวดุ
แสนหดหู่...หม่นมัว...ทั่วทุกที่
พี่น้องไทย...ในชาติ...ขาดไมตรี
ร้ายสิ้นดี...ทรงจำนี้...จากปีวัว

จะร้องเพลง...ชาติไทย...ให้ใครฟัง
หากไทยยัง...ไม่สงบ...รบเข่นฆ่า
น่าเบื่อหน่าย...เหลือทน...จนปัญญา
เกิดปัญหา...สังคมไทย...ไร้หนทาง

มาบัดนี้...ลาที...ปีฉลู
ย่างเข้าสู่...ปีใหม่...ในปีขาล
อันสิ่งดี...ที่ประเสริฐ...จงเกิดกาลป์
ให้พ้นผ่าน...วันร้าย...อย่าได้เจอ

เข้าปีขาล...ผ่านปีวัว...ทำตัวใหม่
เกิดปัญหา...เรื่องใด...ใช้เหตุผล
ความทรงจำ...ปีวัว...เคยมืดมล
จงบันดล...ปีเสือนี้...คือปีทอง

ปีเสือนี้...ร่วมด้วย...ช่วยกันเถิด
อย่าให้เกิด...เหมือนที่...ปีฉลู
ไทยด้วยกัน...อย่าได้เห็น...เป็นศตรู
ปีฉลู...คือบทเรียน...เพียรจดจำ
+++++++++++++++++++++
โดย   บังรอน    ------น้องใหม่ร้ายบริสุทธิ์

[จ้อง เจรียงคำ]

Title : น้ำตา...ดอกมาลี
Author : อาร์ตี้           

วันที่ฟ้ามืดดำ...ของค่ำนั้น
กลีบช้ำอันสุดท้าย.......สายลมโค่น
สิ้นสุดแล้วแววมาลี...ที่เขาโยน
กำลังโดนประหาร  ดุจ....ฉากสุดท้าย

ทุกสิ่งทราม...หยามย่ำ...กำลังจบ
เงียบสงบในวาระ....ขณะพ่าย
ซากมาลี..ที่สภาพ..ไม่ต่างตาย
ค่อยค่อยวายวางปละ.....ละชีพตน
 

จู่จู่...ฟ้าก็พึมพำ...คำรามก้อง

หยดละอองของชั้นสรวง..พลันร่วงหล่น
วาบประโลม..โฉมมาลีที่ทุรน
ยื้อชีพบนเสี้ยวนั้น...

จวบ

วัน

นี้

ก้านเคยแห้งแปลงจากเหี่ยว..สู่เขียวสด
รากจรด ลงหยั่งดิน...ทั่วถิ่นที่
แทงกิ่งทอด-ยอดไล้เลี้ยว..เขียวขจี
ราชินี..ผลิ-ดอกชื่น.....คืนช่อพันธุ์

วันนี้ฟ้าสวยงาม...สีครามครอบ
แต่งแต้มขอบ..ด้วยมาลีสวยสีสัน
กุหลาบงามและครามฟ้า...ค่าควรกัน
กว่าถูกบั่นไปถือบน.....มือคนทราม

[a:o่ou 12 ขวบ]

Title : การแยกทาง(separation)
Author : หละอ่อน 12 ขวบ

  ........ครั้นวันวาน สุดแสน จะแสนหวาน
อดีตกาล สุดแสน จะสุขสันต์
หวนคำนึง สุดแสน คิดถึงกัน
ตัวข้านั้น มิอาจ จะเรือนราง

ภาพทรงจำ ความเดิม อยู่ในใจ
เคยสดใส สุขชีวัน เกษมศานต์
เคยร่วมทุกข์ เสพสุข มาเนิ่นนาน
ข้าขอเจ้า จงอย่าลืม กันและกัน

    มิตรภาพ ของเพื่อน ยังคงอยู่
ทนอดสู่ คิดถึง จะหวนหา
แม้วันนี้ แยกทาง สุดปลายตา
ข้าขอลา เพื่อนเอ๋ย จงโชคดี   ..............
 
  ( จะถึงวัน ปัจฉิม แล้วก็เลยอยากแสดงความรู้สึกที่มีออกมา  อิอิ )

[No AlonE]

Title : ยังคิดถึงทุกลมหายใจ
Author : No AlonE


ยังคิดถึง วันวาน ที่แสนหวาน
แม้เนิ่นนาน แต่ฉัน ยังจำได้
แม้จะเป็น กลอนเปล่า ไม่ตรึงใจ
แต่ก็แต่ง ขึ้นไว้ คิดถึงเธอ

กล่องความจำ ยังเก็บ ความทรงจำ
ไม่หมั่นย้ำ ฉันก็นึก- ถึงเสมอ
อยากได้ยิน อยากสัมผัส อุ่นกายเธอ
แค่คิดถึง ยังเพ้อ ซะมากมาย

อยากให้วัน เวลา ไม่ผ่านไป
ให้ได้ใช้ คุ้มค่า มีความหมาย
เพราะยังรัก และคิดถึง ไม่เสื่อมคลาย
เธอก็คล้าย กำลังใจ ให้ก้าวเดิน


------------------

[พิมพิลาไลย]

Title : ดวงดาว กับ เม็ดทรายใต้สมุทร
Author : พิมพิลาไลย

ฉันเปรียบดังเม็ดทรายใต้สมุทร
เธอนั้นดุจดวงดาวสกาวใส
สมควรคู่หมู่จันทร์อันวิไล
ฟ้าแสนไกล..ใต้สมุทรสุดตาแล
ขอเป็นแค่เม็ดทรายในสายน้ำ
เฝ้ามองดาวพราวงามยามดวงแข
ส่องสกาว..วาวใสเหมือนใยแพร
ช้ำดวงแดแค่ธุลีมีค่าใด
เป็นเพียงทรายชายตาว่าไกลล้ำ
มีผืนน้ำซ้ำกั้นให้หวั่นไหว
ทรายไร้ค่าอย่างฉันก็ฝันไป
ขอมองดาวไกลไกลไปวันวัน

[กริชอักษร]

 

Title : ตอนหนึ่งที่คิดถึง
Author :  กริชอักษร

ความทรงจำทำให้หัวใจครึก
ยังคงนึกถึงภาพแห่งความหลัง
เคยร่วมเรียนเขียนอ่านนานแล้วยัง
จำติดฝังครั้งสนุกทุกคราคราว
หน้าเสาธงตรงนี้ยังจำได้
ร้อนเกินไปไอแดดแผดผิวขาว (ที่จริงก็ไม่เคยขาวหรอกคะ)
สนามบาสกรีดกราดกันเกรียวกราว
หล่อล้ำขาวขวัญใจสาวแท้และนานา
ณ ตรงนี้ที่เห็นแล้วใจหาย
ภาพหลังฝังใจให้หวนหา
คิดคำนึงถึงคนเคยเล่นร่วมกันมา
เน็ตวอลเล่ย์ยังเด่นสง่าท้าทายเรา
เดินขึ้นไปตึกเดิมก่อนเริมจาก
กวาดตาดูโต๊ะที่รักลิ้นชักเก่า
เคยสลักรักมันด้วยมือเรา
เก็บรักในวัยเยาว์ให้หวานเย็น
ที่ห้องนี้มีพวกเธอและฉัน
พวกเราเคยเรียนร่วมกันภาพที่เห็น
เคยหยอกล้อต่อเติมเพิ่มประเด็น
จนจัดเจนเป็นเพื่อนแท้ฉันแน่ใจ
มองลงไปที่ที่นายชอบนั่ง(รุ่นพี่คนนึง)
กับความหลังยังคงอยู่ไม่จางหาย
แม้จะเป็นสองสามคำที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพูดอะไร
แต่ก็ยังยิ้มและดีใจที่อย่างน้อยนายเคยพูดกับเรา
นึกทีไรก็ยังคงอายอยู่
ที่แอบมองดูแล้วจู่ๆก็เกิดเศร้า
มารู้ตัวอีกทีโดนจับได้ซะแล้วเรา
อุตส่าห์แอบถ้ำมองเบาๆก็ทำเอาตกกระใจ
เมื่อวันวานผ่านผันอีกขั้นหนึ่ง
ฉันจึงมาตามหาฝันที่ใฝ่
ซึ่งนายก็เปลี่ยนไปมากนะพี่ชาย
กับลุคที่แปลกไปผมยาวใส่แว่นเซอร์ๆ
แต่มีอย่างหนึ่งที่คงมั่น
คือความทรงจำกับรักที่ยาวนานมาเสมอ
ยังมั่นคงตั้งแต่เมื่อแรกเจอ
รักยังคงไม่พร่าเบลอยังให้เธอนะพี่ชาย

[หยาดน้ำค้าJ]

title:ความทรงจำ
author:หยาดน้ำค้าJ(ชื่อเดิม nightman )
         แสงแดดส่องอ่อนอุ่นโอบทุ่งหญ้า        หมู่มัจฉาแหวกว่ายกลางสายน้ำ
ผีเสื้อสวยด้วยลวดลายสายขาวดำ                  โบยบินนำเหนือลมพริ้วเพลินพัดพาน
เด็กชายหญิงรุ่นราวคราวเดียวกัน                    วิ่งเล่นพลันหยอกล้อสนุกสนาน
ห้วงเวลาผ่านไปเพียงไม่นาน                         หลายเหตุการณ์พาพลัดพรากจากกันไป

         ชายหนุ่มเหม่อมองไปในท้องทุ่ง           สายตามุ่งคาดหวังปาฏิหาร
ให้วันนี้โชคดีได้พบพาน                              หญิงวันวานที่เคยสุขสนุกกัน
หลังจากจากกันไปในวันนั้น                         กลับจากกันไปไกลไม่คาดฝัน
แสงแดดอ่อนยังอุ่นดั่งวันนั้น                        แต่กายฉันไร้อุ่นไอจากใจเธอ

         หญิงสาวกลับมาเที่ยวยังท้องทุ่ง          กลับจากกรุงศิวิไลในเมืองหลวง
ในเมืองที่ปลอกลอกและหลอกลวง               กลับมาทวงถามรักที่จากไป
แต่กลับไม่ได้พบเจอเธอคนนั้น                    กาลที่ผันพาเธอไป ณ แห่งไหน
สายน้ำใสยังคงไหลไม่เปลี่ยนไป                  ที่เปลี่ยนไปคือวันนี้ที่ไร้เธอ

        ชายชราท่ามกลางทิวท้องทุ่ง               ณ ยุ้งฉางห่างไกลใครพานพบ
ความทรงจำยังย้ำเตือนไม่เลือนลบ                แม้ไม่พบผ่านไปหลายสิบปี
ไม่มีแล้วผีเสื้อสวยในวันนั้น                         ไม่มีกันและกันในวันนี้
แสงแดดอันอ่อนอุ่นล้วนไม่มี                      ในวันนี้มีไว้เพียงความทรงจำ

[gibbiez]

Title....เรื่องราวมิรู้ลืม
Author....ในห้วงลึกของหัวใจ

แม้มีหลายเรื่องที่ทำให้ฉันปวดร้าว

แต่ฉันไม่เคยลืมเรื่องราวในคราวก่อน

ต่อให้เป็นเรื่องทุกข์ เศร้าใจ อาลัยอาวรณ์

แต่ทุกเรื่องราวก็สอนฉันมา

ถึงวันนี้จะเป็นวันใหม่...

มีคนใหม่ใหม่เรื่องราวใหม่ใหม่แวะเวียนมาหา

แต่ไม่ได้หมายความว่าจะลืมคนที่เคยผ่านมา

เพราะทุกคนมีค่าในความทรงจำ

[กวีพิจิก]

Title.......คืนเก่าก่อน...
Author........:)<^>Midnight Princess<^>(: [rak lekๆ]

หลายคืนผ่าน นานปี พี่ต้องเศร้า
เพราะขาดเงา เจ้าอยู่ คู่เหมือนก่อน
อยู่แห่งใด ไหนเล่า เจ้างามงอน
หรือบังอร นอนพัก ตักใครกัน

ก่อนเราสอง ครองรัก หนุนตักนุ่ม
เกี่ยวมือกุม อุ้มน้อง ประคองฝัน
กล่อมขวัญยืน คืนเล่า เคล้าชีวัน
แสนสุขสันต์ พันเกี่ยว ทุกเสี้ยวใจ

พี่ยังจำ คำกลอน อันอ่อนหวาน
ก้องกังวาน ขานแว่ว แก้วเสียงใส
ลืมไม่ลง คงมั่น ทุกวันไป
ดวงฤทัย ใฝ่ฝัน หวนวันมา

หากเจ้ายัง ฝังแน่น คืนแสนสุข
ยังจำทุก ทุกคืน ชื่นหรรษา
กลับมาอ้อน กลอนรัก ปักอุรา
เถิดแก้วตา อย่าไกล ไปจากจร

[เหมันต์กาล]

TITLE=ความทรงจำวีรกรรมในวัยเรียน
Author=เหมันต์กาล

ความทรงจำวีรกรรมในวันเรียน
จะเป็นเพียงความคิดในจิตที่สุขสม
คงจะเป็นความหลังจำได้มั่นคง
จะไม่มีวันลืมลงวีรกรรมของพวกเรา

ต่อไปนี้ จะไม่มี ครูพร่ำสอน
จะไม่มี  เสียงเตะบอล บนอาคาร
จะไม่มี  โรงอาหาร  ที่เคยนั่ง
จะไม่มี  ห้องน้ำ  ไว้ชุมนุม
จะไม่มี  ที่มั่วสุม  ณ บ้านเพื่อน
จะไม่มี  การโท  หาพ่อแม่
คงจะเหลือ  ภาพหวนคิด  ถึงวันเก่า
คงจะเหลือ  วีรกรรม  ของพวกเรา
อาจจะมี  ภาพเศร้าเศร้า  เมื่อจากกัน

อาลัยใจห่วงหา
ถึงเวลาที่มีสุข
ร่วมเศร้าร่วมสนุก
ร่วมทุกข์ร่วมกันมา
ร่วมตรากตรำสิ่งมีค่า
ร่วมเวลามา3ปี
แต่บัดนี้ที่ต้องจาก
ใช้ว่าร้างหางหายหนี
ยังมีเพื่อนอย่างเทอทุกนาที
อยู่ในMeMoryของตัวข้าตลอดไป
 
กูมิได้อยู่ใกล้มึงทุกเช้าเย็น
แต่กูเป็นเพื่อนมึงทุกเช้าวัน
ขอจงอย่าลืมกูเพื่อนคนนี้
ขอให้มึงมีความสุขและสุขสันต์
แล้วตัวกูจะเป็นเพื่อนกับมึงทุกคืนวัน
ชีวิตกูชีวิตมึงเพื่อนกันตลอดไป

[" meemoo "]

Title : ..ความทรงจำ..แห่งรัก..
Author :>> Myself <<


 


.....เจอครั้งแรกแปลกนักไม่ยักหนี.....
..เป็นสิ่งดีที่ได้คบพบสิ่งใหม่
..ได้รับรู้อยู่เห็นความเป็นไป
..รวมสองใจขึ้นใหม่ให้ก้าวเดิน

 ....เป็นหนึ่งเดียวเกี่ยวข้องต้องประสงค์.....
..ความมั่นคงหลงชัดแม้ขัดเขิน
..แม้นชีวิตคิดมากลำบากเกิน
..บนทางเดินที่หกเหินเผชิญไป

.....เกิดเป็นรูปเป็นร่างสร้างความรัก
..ให้หัวใจที่เหนื่อยหนักพักหลับใหล
..ความทรงจำนำรักปักดวงใจ
..เดินก้าวไปด้วยกันไม่หวั่นเลย...

    **************