ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปาระ]

แม้นยื้อยุดฉุดรั้งยังไม่อยู่
น้ำตาพรูพรั่งพรากหลากเป็นสาย
คุกเข่าขออ้อนวอนเธอแทบตาย
ยังจากไปใจดำทำกับเรา

ถ้าอยากไปมากนักก็ไปเถิด
อยากเตลิดไปไหนไหนกับใครเขา
ทิ้งฉันไว้ตรงนี้ที่ก่อนเก่า
ให้นั่งเศร้าทนทุกข์ใจอาลัยเธอ

 

[พิมพิลาไลย]

ปล่อยเขาไปเมื่อไม่ได้เป็นอะไรกับฉัน
ก็แค่เพ้อฝันเท่านั้นที่ฉันปรารถนา
เมื่อความจริงวิ่งชนโดนเต็มตา
ถึงเวลาแล้วหนาต้องปล่อยวาง
ทำทุกทางสร้างสะพานเพื่อสานรัก
สะพานหักรักร่มจมถล่มร้าง
ฉันจึงทำได้เพียงแค่ปล่อยวาง
มองเธอและเขาเดินร่วมทางอย่างยินดี
 

สะพานรักหักล่มจมลงดิ่ง
พบความจริงวิ่งชนจนเสียหลัก
อุตส่าวางสร้างฐานสะพานรัก
เมื่อมันหักรักก็จมสมใจเธอ

emo_107พิมพิลาไลย
ขอบคุณกริชอักษรที่มาร่วมแจมนะคะ

[พิมพิลาไลย]

แม้นยื้อยุดฉุดรั้งยังไม่อยู่
น้ำตาพรูพรั่งพรากหลากเป็นสาย
คุกเข่าขออ้อนวอนเธอแทบตาย
ยังจากไปใจดำทำกับเรา

ถ้าอยากไปมากนักก็ไปเถิด
อยากเตลิดไปไหนไหนกับใครเขา
ทิ้งฉันไว้ตรงนี้ที่ก่อนเก่า
ให้นั่งเศร้าทนทุกข์ใจอาลัยเธอ

 

คิดจะมาอ้อนวอนเอาตอนี้
แล้วตอนที่หนีไปไม่คิดบ้าง
ความเงียบเหงาเศร้าใจยังไม่จาง
ใจบางบางยังไม่พร้อมยอมรับเธอ

emo_107พิมพิลาไลย
ขอบคุณฮกหลงที่มาร่วมแจมนะคะ

[พิมพิลาไลย]

รักแรกเริ่ม เรียงร้อย รวยพฤกษา            อีกนกกา บินมา คราเป็นคู่
รักร้อยร้าว เรียกร้อง  มิมองดู                   ทำใจสู้   ตาดู  เธอจากไป
เธอจากไป  ห่างหาย คล้ายความสุข           มีแต่ทุกข์  รานรุก  จุกตรงใจ
เธอไม่รัก ฉันแล้ว ไม่เปนไร                   ปล่อนเธอไป ให้ไกล สุดสายตา



พี่พี่ ช่วยแนะนำ ที่ ตอนผม อ่าน มานรู้สึกแปลกๆ ยังไงไม่รู้ยังไงช่วยแก้ให้ด้วยนะคับ ขอบพระคุณอย่างยิ่ง คับ

emo_45คิงคองน้อยจ๋า ถ้าให้แก้ให้ มีหวังไม่เหลืออะไร ถึงขนาดโป๊อนาจารเลยเชียวนา หุหุ คำไม่สัมผัส แก้ยากค่ะ ถ้าแก้จะไม่เหลือ เค้าโครงเลยละ

[ระนาดเอก]

แม้นยื้อยุดฉุดรั้งยังไม่อยู่
น้ำตาพรูพรั่งพรากหลากเป็นสาย
คุกเข่าขออ้อนวอนเธอแทบตาย
ยังจากไปใจดำทำกับเรา

ถ้าอยากไปมากนักก็ไปเถิด
อยากเตลิดไปไหนไหนกับใครเขา
ทิ้งฉันไว้ตรงนี้ที่ก่อนเก่า
ให้นั่งเศร้าทนทุกข์ใจอาลัยเธอ..(คุณฮกหลง)

 

คิดจะมาอ้อนวอนเอาตอนนี้
แล้วตอนที่หนีไปไม่คิดบ้าง
ความเงียบเหงาเศร้าใจยังไม่จาง
ใจบางบางยังไม่พร้อมยอมรับเธอ..(น้องพิมพิลาไลย)

emo_107พิมพิลาไลย
ขอบคุณฮกหลงที่มาร่วมแจมนะคะ

๐ หวนกลับมาคุกเข่าเข้างอนง้อ
นัยน์ตาพ้อที่รักภักดิ์เสนอ
รู้ค่าแล้วมณีที่พบเจอ
หลงเพียงเผลอปล่อยวางอย่างโง่งม

๐ สุดที่รักโปรดฟังรั้งมือขอ
เถอะฟังเสียงพะนอรอสุขสม
ที่ผ่านมาฉันผิดฤทธิ์ฝังจม
ซ้ำคนล้มรู้ซึ้งถึงค่าเธอ..(พี่ระนาดเอก)

[jubjub]

เคียงข้างกายเธอคือฉัน
แต่ในใจเธอนั้นกลับเป็นเขา
ไม่แน่ใจในความเป็นเรา
เมื่อเธอเริ่มมีเขาในใจ

บอกกันตรงตรงก็ได้
อย่าปกปิดความในใจดีกว่าไหม
อย่างน้อยฉันก็เคยรู้ใจ
มองออกว่าสายตาเธอรอคอยใครบางคน

อยากมีเขาเคียงข้าง
อย่าปล่อยให้อ้างว้างสับสน
อย่ามัวฝืนเฝ้าอดทน
ไม่ต้องดิ้นรนฉันยอมปล่อยเธอไป

อยู่กับฉันแค่ร่างกาย
แล้วใจเธออยู่กับใครที่ไหน
หากอยู่กับเขาคนนั้นก็จงตามไป
ไม่ต้องการร่างกายที่ไร้หัวใจอย่างเธอ

[my smile]

ปล่อยไปเถอะ คนไม่รัก อย่าไปรั้ง
แม้จะยัง ยังคงรัก และฝันถึง
ยอมปล่อยมือ เพื่อความสุข อีกคนนึง
สักครั้งหนึ่ง แม้จะเจ็บ ก็จงยอม



 

[/color]

[พิมพิลาไลย]

ปล่อยไปเถอะ คนไม่รัก อย่าไปรั้ง
แม้จะยัง ยังคงรัก และฝันถึง
ยอมปล่อยมือ เพื่อความสุข อีกคนนึง
สักครั้งหนึ่ง แม้จะเจ็บ ก็จงยอม
 

[/color]

ยอมปล่อยมือถือมั่นจบกันเถอะ
เขาไปเจอะคนที่มีใจให้
จงประคับประคองสองหัวใจ
พร้อมก้าวไปสุขสันต์นิรันดร

emo_107พิมพิลาลัย
ขอบคุณmy smile ที่เข้ามาร่วมแบ่งปันบทกลอนเพราะๆนะคะ

[พิมพิลาไลย]

เคียงข้างกายเธอคือฉัน
แต่ในใจเธอนั้นกลับเป็นเขา
ไม่แน่ใจในความเป็นเรา
เมื่อเธอเริ่มมีเขาในใจ

บอกกันตรงตรงก็ได้
อย่าปกปิดความในใจดีกว่าไหม
อย่างน้อยฉันก็เคยรู้ใจ
มองออกว่าสายตาเธอรอคอยใครบางคน

อยากมีเขาเคียงข้าง
อย่าปล่อยให้อ้างว้างสับสน
อย่ามัวฝืนเฝ้าอดทน
ไม่ต้องดิ้นรนฉันยอมปล่อยเธอไป

อยู่กับฉันแค่ร่างกาย
แล้วใจเธออยู่กับใครที่ไหน
หากอยู่กับเขาคนนั้นก็จงตามไป
ไม่ต้องการร่างกายที่ไร้หัวใจอย่างเธอ

ฉันแค่คนเคียงกาย
ใจเธอเคียงคนอื่น
ฉันจะไม่ทวงคืน
ฉันจะยืนคนเดียว
ฉันจะเดินก้าวไป
ฉันจะไม่แลเหลียว
ฉันจะอยู่คนเดียว
เลิกยุ่งเกี่ยวกับเธอ

emo_107พิมพิลาลัย
ขอบคุณjubjubที่เข้ามาแบ่งปันบทกลอนเพราะๆ นะคะ

[Rallow]

ฉันยอมปล่อยเธอไปเพื่อลาจาก
หากในใจเธอมีเขามากกว่าตัวฉัน
ฉันขออยู่ตรงนี้ซับน้ำตาทุกคืนวัน
เพื่อเธอนั้นจะได้ฝัน เห็นแต่เขา

เรื่องเราสองต้องจบเพียงแค่นี้
ให้คนดีพบเจออย่างที่หมาย
แม้วันฉันไม่มีเธอข้างกาย
ยอมขาดใจตายให้เธอได้สมดั่งใจ

[น้ำหวาน]

ถ้าเห็นเขาสำคัญกว่า
ก็ไม่ต้องมาเสียเวลาคบกับฉัน
คนที่เธอไม่เหงแล้วความสำคัญ
ฉันก็ไม่อยากดึงเธอไว้เสียเวลา

ฉันเป็นของฉันแบบนี้
นึกจะดีก็ดี...นึกจะบ้าก็บ้า
ไม่ไช่เขานี่...ที่จะหวานตลอดเวลา
คำพูดคำจา...ฉันสู้ไม่ได้อยู่ดี

เธอก็คบกับฉันมานานแล้วนี่หน่า
ยังไม่รู้อีกหรอว่า...ฉันเป็นคนแบบนี้
ถ้าฉันไม่รัก...ฉันไม่จมปรักหรอกคนดี
เก็บเอาไปคิดให้ดี...ว่านคนนี้ควรเปลี่ยนอะไร

[สายใย]

ปล่อยเขาไปเถิดหนาอย่าไปแข่ง
ถ้าเขาแรงให้แซงไปอย่าไล่เขา
คอยระวังมั่งหนาแข้งขาเรา
เกิดเป๋เข้าจะละเหี่ยเสียราคา...

...ทั้งรถ...ทั้งคน...อ้ะจ้า...

ป.ล. (ล้อเล่น นะจ๊ะหลานเกล็ดนาคา..อิ อิ)

[พิมพิลาไลย]

คิดจะมาอ้อนวอนเอาตอนนี้
แล้วตอนที่หนีไปไม่คิดบ้าง
ความเงียบเหงาเศร้าใจยังไม่จาง
ใจบางบางยังไม่พร้อมยอมรับเธอ..(น้องพิมพิลาไลย)

emo_107พิมพิลาไลย

๐
หวนกลับมาคุกเข่าเข้างอนง้อ
นัยน์ตาพ้อที่รักภักดิ์เสนอ
รู้ค่าแล้วมณีที่พบเจอ
หลงเพียงเผลอปล่อยวางอย่างโง่งม

๐ สุดที่รักโปรดฟังรั้งมือขอ
เถอะฟังเสียงพะนอรอสุขสม
ที่ผ่านมาฉันผิดฤทธิ์ฝังจม
ซ้ำคนล้มรู้ซึ้งถึงค่าเธอ..(พี่ระนาดเอก)

สายตาวอนงอนง้อต่อว่านั้น
รู้ว่ามันคือรักภักดิ์เสมอ
ถึงอย่างไรไม่ให้อภัยเธอ
ให้ได้เจอเจ็บบ้างอย่างฉันโดน

จะได้รู้คุณค่าคำว่ารัก
ไม่ใช่อยากทำไรได้โลดโผน
เหมือนถูกเฉือนถูกกรีดด้วยมีดโกน
เธอต้องโดนอย่างฉันมันสมควร

emo_107พิมพิลาไลย

[ชมพูไพร]

ยิ่งยื้อยุด ฉุดรั้ง จับมั่นอยู่
ก็ยิ่งดู ว่ากลาย เป็นผลักไส
อยู่กับฉัน มันน่าเบื่อ หรืออย่างไร
ถึงอยากไป ไกลๆ ให้ลับตา

เมื่อฉันนั้น มันไม่ดี ไม่น่ารัก
ฉันก็จัก หักใจ ปล่อยเธอหนา
อยากจะไป ก็ไปเถิด อย่าหันมา
ขออำลา นับจากนี้ เราจบกัน

 

[พิมพิลาไลย]

ปล่อยเขาไปตามใจปรารถนา
วันข้างหน้าท้องฟ้าน่าสดใส
อยากจะไปไม่ห้ามเชิญตามใจ
คนจะไปใครจะมาไม่ว่ากัน

เพราะทำใจอยู่แล้วเห็นแววจาก
ถึงแม้ปากไม่พร่ำคำพูดนั้น
แค่เห็นแววตาดูก็รู้ทัน
และถึงวันที่ฉันคอยปล่อยเขาไป


พิมพิลาไลย

[ไพร พนาวัลย์]

ไก่ได้พลอยลิงได้แก้วจึงแคล้วคลาด
เพราะฉันอาจค่าไม่ถึงจึงผลักไส
เมื่อผิดฝาผิดตัวไม่เป็นไร
ขืนรักกันต่อไปไม่จีรัง

เมื่อเธอพบคนที่ใช่ก็ไปเถิด
จะได้เฉิดฉายล้ำลืมความหลัง
เธอเป็นแก้วฉันเป็นลิงจึงชิงชัง
เชิญสมหวังกับคนที่คู่ควร

 

“ปรางค์  สามยอด”

[พิมพิลาไลย]

ไปเถอะไป ให้ไกล ไม่ต้องกลับ
ฉันจะพับ เรื่องราว ให้เข้าที่
พักเรื่องรัก รกใจ ไปเสียที
ไม่ต้องมี เยื่อใย เหลือไว้เลย


พิมพิลาไลย

[..ทักษมน..]

ขอคิดเห็น....เหมือนคุณปรางค์ กับคุณพิม ไปก่อนนะ....ร้องไห้อยู่    

[พิมพิลาไลย]

ปล่อยเขาไป ไม่ปลื้ม ลืมและปิด
อย่าไปคิด คร่ำครวญ จวนคลุ้มคลั่ง
เมื่อเขาลืม ไปลับ ไม่กลับรัง
สิ้นความหวัง ดังว่าว เจ้าหลุดลอย

อย่าซวนเซ เซ่อซ่า มาซุ่มซ่าม
หมดสิ้นความ คุ้มค่า หน้าระห้อย
เมื่อเลือกแล้ว เลิกลา อย่าตาปรอย
จงปลดปล่อย ป้องปราม ยามต้องปลง

พิมพิลาไลย

[ดอกกระเจียว]

อย่างกระทงลงลอยแล้วปล่อยปลด
เสียให้หมดจากใจที่ไหลหลง
เมื่อผ่านมาล้าใจไม่มั่นคง
ความซื่อตรงเริ่มเฉออกนอกลู่ทาง

ไปเถอะไปไหลล่องทอ่งกระแส
เอาตามแต่ใจปองสิ้นหมองหมาง
เช่นกระทงส่งไสดั่งใจนาง
พี่ขอร้างขอลืม..มิปลื้มแล้ว