ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปีศาจสุรา]

เมื่อความเงียบรุมเร้าเข้ามาสุม
ใจร้อนรุ่มกลุ้มจิตให้ผิดหวัง
กายซูบซีดผอมหดหมดพลัง
เป็นคล้ายดังคนใกล้ตายหยุดหายใจ
คิดถึงเธอกินไม่ได้นอนไม่หลับ
คิดถึงเธอถึงกับลุ่มไหลหลง
คิดถึงเธอทุกยามแม่โฉมยง
คิดถึงเธอมิปลดปลงลงจากใจ
อีกเมื่อไรเธอนั้นจะกลับมา
อีกเมื่อไรฉันหนาจะสดใส
อีกเมื่อไรความเหงาจะหายไป
อีกเมื่อไรหัวใจจะลืมลง

[บ้านกลอนไทย]

 

    ๐ เพียงพลิ้วแผ่ว พ้นผ่าน ลมปานผ่อน
เหมือนรอจร อ่อนใจ ใต้ฝุ่นผง
ทิ้งอิฐปูน พูนปก ยากยกปลง
อยู่ในดง ดินดัน พื้นสั่นเดิม

๐ เป็นร่างหนึ่ง ซึ่งนอน แรงอ่อนนิ่ง
ขาดทุกสิ่ง ยิ่งส่ง บรรจงเสริม
โอ้ “เฮติ” ตกต่ำ มาซ้ำเติม
ลมปานเริ่ม หายไป.....ใต้ไอดิน


แบบว่า….มาจากใจ…..เสียงหนึ่งของบ้านกลอนฯ….สู่พี่น้องชาวเฮติ….

     

   

[ป้ากันนา]

รักทำไมใจหดเมื่อหมดหวัง
จะคิดคลั่งดั่งไฟทำไมหนา
รักแท้ต้องเป็นสุขทุกเวลา
เมื่อรู้ว่าเขาสุขอย่าทุกข์เลย...

[ไพร พนาวัลย์]

มัวนอนซมตรมใจทำไมหนา?
ลุกขึ้นมาดูโลกที่สดใส
หาความสุขใส่ตัวกลัวไปใย
จะมามัวป่วยใจทำไมกัน

กับผู้หญิงคนหนึ่งที่เขาหน่าย
เราก็ชายหน้ามลคนเต็มขั้น
มีสาวสวยรอคิวตั้งร้อยพัน
เธอคนนั้นชังเราเศร้าทำไม?

ลุกขึ้นมาต่อสู้ดูสักตั้ง
ประดุจดังม้าพยศที่สดใส
เกิดมายากจะรีบตายไปทำไม?
มีอะไรอีกมากมายให้ชื่นชม

นะครับ ลุกขึ้นมาสู้เถิด น่าก๊งเดียวก็ตาใสแล้ว (ล้อเล่น)
โลกนี้ยังมีความสุขอีกตั้งมากมายรออยู่ นะ

   



“ปรางค์ สามยอด”

[ฌลา]

...ก่อนลมหายใจจะหมดลง...
ก่อนชีวิตจะปลิดปลง...ลับหาย
ก่อนเธอจะหลับตา..ปล่อยชีวา...วางวาย
ก่อนที่ลมหายใจ...เฮือกสุดท้าย...จะหมดลง

...มองฉันก่อนได้ไหม...
และฟังคำถามสุดท้าย...ที่เธอลืมหลง
จำได้ไหมว่า...ใครที่ยังห่วงหามั่นคง
ใครที่เธอลืมหลง...และยังคง...ผูกพัน

....จำได้ไหมว่า...
ก่อนเธอจะจากลา...ห่างฉัน
ฉันบอกเธอว่า...ต่อให้เวลา...นานวัน
แต่คนอย่างฉัน...ไม่มีวัน...ทิ้งคนดี

...นี่คือคำถามสุดท้าย..
ก่อนที่เธอจะจบลมหายใจ...วันนี้
กลับมาได้ไหม...ให้ฉันต่อลมหายใจ...คนดี
ได้โปรดกลับมาตรงนี้...กลับมาหาคนที่...ยังรอ

[ปีศาจสุรา]

ขอบคุณชนม์ทุกท่านที่ห่วงหา
ขอบคุณที่สละเวลามาตอบให้
ขอบคุณอย่างซึ้งในน้ำใจ
ขอบคุณที่ให้เสมอมา


ขอบคุณครับ

[╰☆╮สุดสายป่าน มะขามเปียก♡ﾟﾟ･｡εїз]

ลมหายใจเฮือกสุดท้ายยังเหลืออยู่

ต้องต่อสู้ดูข้างหน้ายังสดใส 

เขาไม่รักก็ช่างเขาปะไร

เกิดมาใช้ "ใจ" ให้คุ้มก็เกินพอ

...

ใช้ใจรักคอยดูแลคนอื่นอื่น

ความขมขื่นทิ้งไว้อย่าเพิ่งท้อ

เกิดเป็นคนใช้ "ชีวิต" อย่ารีรอ

ลุกขึ้นต่อไม่นานคงหายดี

...

02-9117023 < รับเป็นครูอาสาให้เด็กๆด้อยโอกาส ตามชุมชนแออัด (จดเบอร์ไว้นานแล้วไม่ทราบว่าเปลี่ยนหรือยัง)

02-3548365 < สอนคนตาบอดที่โรงเรียนสอนคนตาบอดกรุงเทพเจ้าค่ะ