ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

"ทางขนาน?"

๐

๐ มือที่เหนี่ยวฉุดรั้งพลางร่วงหล่น
ปล่อยให้ผลยถาประกาศิต
สุดแต่เวรกรรมใดในชีวิต
ที่ตามติดประดุจรุดลงทัณฑ์

๐ สัญญาณรักแปลงเป็นเส้นขนาน
จรดผ่านจนตรึงถึงปลายฝัน
ไม่เหลือภาพบรรจบให้พบกัน
คือเชือกบั่นจนขาดมิอาจเจอ

๐ แปลกน้ำตาไม่เคยเผยสักหยด
หรือว่าหมดรักแล้วแววเผยอ
หรือต้องการปล่อยร้างห่างจากเธอ
ปลดพันธะเสมอคนผ่านทาง

๐ รู้ตัวตนตรองกลั่นมันไม่ใช่
มันดั่งไฟกับน้ำย้ำหมองหมาง
ไม่ใช่คนรู้ใจใสบอบบาง
เป็นแต่ร่างร่างหนึ่งซึ่งต่างใจ

๐ ยิ่งขาดพรหมเสกสรรปั้นแต่งคู่
แต่ท่านปูทางอริผลิบานใส
เพื่อสัมผัสชั่วครั้งสร้างโพยภัย
ทั้งมิใช่คู่แท้แต่ปางบรรพ

๐ มือเคยเหนี่ยวเคยรั้งสั่งให้ปล่อย
มีเสียงพร่ำเล็กน้อยรอยเสียขวัญ
ต่อแต่นี้เบื้องหลังต่างฝั่งพลัน
เพื่อต่างหันทำดี..เป็นศรีตัว?"

..ขอบพระคุณ..ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ..

[ตะวันฉาย]

...แม้จะเป็นเส้นคู่อยู่ขนาน
จะเนิ่นนานผ่านล้นจนสลัว
จะยอมเป็นเส้นใจไม่พันพัว
รู้ดีชั่วเข้ายั่วปนจนเข้าใจ

...จะเคียงข้างทางขนานแม้นานเนิ่น
บนทางเดินต่างฝันฉันอยู่ไหน
จะเคียงข้างทางขนานแม้นานไกล
เป็นเส้นใจข้างๆตามทางเดิน

...หวังสักวันเส้นขนานพานบรรจบ
หวังจะลบทางข้ามนามห่างเหิน
เส้นทางรักทางใจใช่หมางเมิน
หวังเหลือเกินเดินทางรักพักทางตรง...

[ระนาดเอก]

...แม้จะเป็นเส้นคู่อยู่ขนาน
จะเนิ่นนานผ่านล้นจนสลัว
จะยอมเป็นเส้นใจไม่พันพัว
รู้ดีชั่วเข้ายั่วปนจนเข้าใจ

...จะเคียงข้างทางขนานแม้นานเนิ่น
บนทางเดินต่างฝันฉันอยู่ไหน
จะเคียงข้างทางขนานแม้นานไกล
เป็นเส้นใจข้างๆตามทางเดิน

...หวังสักวันเส้นขนานพานบรรจบ
หวังจะลบทางข้ามนามห่างเหิน
เส้นทางรักทางใจใช่หมางเมิน
หวังเหลือเกินเดินทางรักพักทางตรง..(น้องตะวันฉาย)



๐ แม้เนิ่นนานปานใดไกลเกินฝัน
จะขนานรักนิรันดร์ยันผุยผง
ถึงความห่างระหว่างเราเศร้าดำรง
ยังทะนงรักเธอเพ้อทุกคืน

๐ เมื่อสวรรค์ลืมมองคนหมองนี้
ให้ถมทุกข์ทวีถี่สะอื้น
ก็ยอมรับชะตาฝ่ากล้ำกลืน
ล้มทั้งยืนก็ขอรอรักเธอ..(พี่ระนาดเอก)

[ตะวันฉาย]

๐ แม้เนิ่นนานปานใดไกลเกินฝัน
จะขนานรักนิรันดร์ยันผุยผง
ถึงความห่างระหว่างเราเศร้าดำรง
ยังทะนงรักเธอเพ้อทุกคืน

๐ เมื่อสวรรค์ลืมมองคนหมองนี้
ให้ถมทุกข์ทวีถี่สะอื้น
ก็ยอมรับชะตาฝ่ากล้ำกลืน
ล้มทั้งยืนก็ขอรอรักเธอ..(พี่ระนาดเอก)

...เมื่อสวรรค์กลั่นแกล้งจำแลงรัก
เข้าทายทักปักเส้นเน้นเสนอ
ย้ำเส้นต่างทางขนานเข้าพานเจอ
ขอรักเธอตรงทางเส้นเว้นทางรอ

...เมื่อเส้นตรงส่งนำย้ำให้เห็น
ถึงจะเป็นเส้นขาดจะวาดต่อ
ล้มทั้งยืนก็จะฝืนยื่นถักถอ
จะอยู่รอรักเสมอเธอคนเดียว...........(ตะวันฉาย)

[ระนาดเอก]

๐ แม้เนิ่นนานปานใดไกลเกินฝัน
จะขนานรักนิรันดร์ยันผุยผง
ถึงความห่างระหว่างเราเศร้าดำรง
ยังทะนงรักเธอเพ้อทุกคืน

๐ เมื่อสวรรค์ลืมมองคนหมองนี้
ให้ถมทุกข์ทวีถี่สะอื้น
ก็ยอมรับชะตาฝ่ากล้ำกลืน
ล้มทั้งยืนก็ขอรอรักเธอ..(พี่ระนาดเอก)

...เมื่อสวรรค์กลั่นแกล้งจำแลงรัก
เข้าทายทักปักเส้นเน้นเสนอ
ย้ำเส้นต่างทางขนานเข้าพานเจอ
ขอรักเธอตรงทางเส้นเว้นทางรอ

...เมื่อเส้นตรงส่งนำย้ำให้เห็น
ถึงจะเป็นเส้นขาดจะวาดต่อ
ล้มทั้งยืนก็จะฝืนยื่นถักถอ
จะอยู่รอรักเสมอเธอคนเดียว...........(น้องตะวันฉาย)

๐ ยืนอ้างว้างบนถนนของคนเหงา
ตายังเฝ้าชะแง้คอยแลเหลียว
ตลอดหนทางช้ำร่ำโหมเกลียว
เคว้งจิตใจจนเปลี่ยวโดดเดี่ยวรัก

๐ เธอมาจุดประกายทำลายมืด
ฉุดคนวืดระทมขื่นขมหนัก
ให้ค่อยทรงร่างกายโชนฉายทัก
คือแสงหลักทางขนานมานคนแพ้..(พี่ระนาดเอก)

[ฌลา]

...เรื่องราวของเธอกับฉัน...
เป็นเหมือนเส้นขนาน..อย่างนั้นเสมอ
อยู่ใกล้แค่มือคว้า...แต่ไม่มีวันมาพบเจอ...
แม้ใกล้เพียงใจละเมอ...แต่ก็ไม่อาจได้เธอ...มาผูกพัน

...ปลายทางสุดสายตา...
เส้นขนานไม่อาจมา...บรรจบฝัน
แม้ใกล้ชิดเหมือนเดิม...แต่ไม่อาจเพิ่มเติม...ความผูกพัน
ไม่อาจบีบเส้นขนาน...ให้มาบรรจบกัน...ในใจ

...เส้นขนานเส้นเก่า...
ยังคงมีเรื่องราว...ความหวั่นไหว
เส้นขนานเส้นเดิม...ความห่างไม่เพิ่ม..หรือต่างไป
แต่สำหรับหัวใจ...ความห่างที่แสนใกล้...มันทำร้ายจนยับเยิน...

[จ้อง เจรียงคำ]

แม้จะ..พยายาม
บังคับฝืนห้าม...ความห่างเหิน
พันธะที่แทรก...ก็กระแทก..กลับมาที่เดิม
ตอกย้ำจุดเริ่ม...ให้ยิ่งเพิ่ม..ระยะใจ

ปลายทางที่ลับตา..
ไม่รู้เลยว่า...อีกสักแค่ไหน
หากไม่อาจบรรจบ..ก็ขอสยบ..ณ ตรงจุดใด
อย่างน้อยๆ..หัวใจ..ก็ไม่อยากชิดใกล้..กับคราบ...ของน้ำตา
 

[ตะวันฉาย]

๐ ยืนอ้างว้างบนถนนของคนเหงา
ตายังเฝ้าชะแง้คอยแลเหลียว
ตลอดหนทางช้ำร่ำโหมเกลียว
เคว้งจิตใจจนเปลี่ยวโดดเดี่ยวรัก

๐ เธอมาจุดประกายทำลายมืด
ฉุดคนวืดระทมขื่นขมหนัก
ให้ค่อยทรงร่างกายโชนฉายทัก
คือแสงหลักทางขนานมานคนแพ้..(พี่ระนาดเอก)



...แม้มาจุดประกายปลายขนาน
ขอพบพานสานต่ออย่าท้อแท้
จะส่องทางโชติช่วงนำดวงแด
แม้นทางแลแค่ขนานแต่นานไกล

...เป็นแห่งแสงแรงฝันร่วมกันก่อ
จะท่ารอทางขนานร่วมขานไข
ทางเส้นนี้จะอีกยาวจะก้าวไป
สู่เส้นใจที่บรรจบมาพบเจอ...............(ตะวันฉาย)

[my smile]

ระหว่างเราแม้จะเป็นเส้นขนาน
ไม่พบพานคาดแคล้วเป็นทางหลง
ระยะทางไม่บรรจบเป็นเส้นตรง
รักมั่นคงแม้จุดจบจะไม่มี