ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[anek]

ส่งดอกไม้    มาพร้อมใจ     ให้กับเจ้า
ดอกไม้เก่า       แต่ใจใหม่        ใสเสมอ
รอกลิ่นแก้ว       เคล้ากลิ่นแก้ม   แกมละเมอ
มีแต่เธอ          เท่านั้น           ฝันที่รอ(ฮิๆๆๆๆกลอนพาไปคร๊าบ)
   

ก้านดอกไม้     ที่รับไป      ให้รีบปัก
ใส่แจกัน        รดด้วยรัก       ถักถนอม
ปักกลางใจ      นงเยาว์      ถ้าเจ้ายอม
มันคงพร้อม     ผลิดอกใหม่    กลางใจเธอ
     

 

ผลิดอกบาน...ครานี้...เป็นดอกรัก
ใจสมัคร...รักพี่...มั่นเสมอ
แต่อยากลืม...ใส่ปุ๋ย...ด้วยรักเธอ
ยามพบเจอ...ขอพี่...จงใส่ใจ

หากยามดอก...โรยร่วง...แห้งเหี่ยวเฉา
พี่คงเบื่อ...รักเรา...ไม่สดใส
เหลือเพียงน้อง...เล่าหนอ...เศร้าทรวงใน
หรือพี่จะ...สัญญาไว้...ว่าไม่จริง..

เอ.....กลอนพาไปไหนเนี่ยะ คุณ anek  5555

 

แม้นดอกไม้    ร่วงโรยรา      แห้งเหี่ยวเฉา
ช่างมันเถิด     นงค์เยาว์       เอามันทิ้ง
ร่วมกันสร้าง    ดอกไม้ใหม่    จากใจจริง
เพื่อเป็นสิ่ง     ว่านิรันคร์       ไม่ผันแปร

 
แต่ต้องถาม     ว่าดินกลางใจ     คงเดิมไหม
กาลสังขาร      ล่วงไป           กลายเป็นแก่
ดินยังชื้น        ยังอุดม          บ่มดูแล
ดอกรักแท้      ผลิทุกวัน         นานเท่้านาน

 
กลอนพาไปสูงอายุเลยคร๊าบๆๆๆๆๆๆๆๆ   

[พิกุลแก้ว]

ดินกลางใจเหมือนเดิมไม่แปรเปลี่ยน
หากพี่นั้นหมุนเวียนมาใส่ปุ๋ย
คอยรดน้ำพรวนดินให้ร่วนซุย
ฮุยเล่ฮุย..ส่งเสียงเป็นแรงเชียร์

หากตัวพี่..หมั่นมา..ดูแลด้วย
คงจะช่วยให้รักเราไม่อ่อนเปลี้ย
เกิดปัญหาคราใดให้รีบเคลียร์
หากเล่นแชร์ ก็จงรีบเปีย มาแบ่งกัน
 

กลอนพาไปเปียแชร์กั๊ฟฟฟฟ   

[ปีศาจสุรา]

ผ่านมาขำท้องแข็งอย่างแรงเพราะ
อ่านกลอนท่านไพเราะเพราะขำขำ
อ่านแล้วยังอยากจะจดจำ
ยืมไปใช้ซ้ำซ้ำขำดีจัง

[ploychompu^^]

ภาพความทรงจำมีค่ารักษาไว้           
ภาพช้ำใจขอให้เป็นอุทธาหรณ์
ภาพเก่าที่ปวดร้าวอย่าได้อาวรณ์      
ภาพบางตอนมองย้อนซาบซึ้งใจ

แต่ละภาพมีความหมาย หากมองเห็น      
บางภาพ ใช้เป็นบทเรียนสอนใจได้   
ทิ้งภาพเก่าคิดแล้วเศร้าให้หายไป      
คงเหลือไว้ภาพใหม่ที่สดใสเอย

สวัสดีคุณพิกุลแก้ว  และทุก ๆ ท่านค่ะ  เข้ามาสวัสดีจร้า

[anek]

ผ่านมาขำท้องแข็งอย่างแรงเพราะ
อ่านกลอนท่านไพเราะเพราะขำขำ
อ่านแล้วยังอยากจะจดจำ
ยืมไปใช้ซ้ำซ้ำขำดีจัง

เห็นท่านปีศาจสุรา    ผ่านมาก็ดีแล้ว
แถมมาแซว      หัวเราะร่า      ท่าขึงขัง
เสียงหัวเราะ      ดังขรม         ผมอายจัง
เจอแบบนี้      จั๋๋งๆ              แทบมุดดิน

 
จะไม่อาย    ชาวบ้าน   ได้อย่างไร
พิกุลแก้ว     ท่านสั่งไป   เปียแชร์สิ้น
ก็ของเดิม    ที่เปียมา     ยังอาจินต์
จนเจ้ามือ      เขาถวิล    รีบตามตัว
 
พิกุลแก้ว     เจ้าสั่ง      เสียงดังลั่น
จนใครๆ      ได้ยินกัน   ไปถ้วนทั่ว
ใครไม่รู้ความจริง   คงว่า   เรากลัว
เพียงแค่เกรง    ไม่อยากยั่ว     ให้ผิดใจ
 
พี่ปีศาจสุรา   ผ่านมา  นึกว่าจะช่วย
เราแทบม้วย     พี่หัวเราะ    เยาะใช่ไหม
หากวันใด      พี่พลั้งบ้าง    ระวังระไว
ผมจะไป       แย่งพี่กินเหล้า   ให้เมาด้วยกัน
 

[พิกุลแก้ว]

ผ่านมาขำท้องแข็งอย่างแรงเพราะ
อ่านกลอนท่านไพเราะเพราะขำขำ
อ่านแล้วยังอยากจะจดจำ
ยืมไปใช้ซ้ำซ้ำขำดีจัง

emo_12เป็นตัวอย่างที่ดีนะ...ท่านปีศาจฯ อิอิ
ต้องฉลาด...รียูสสส...แบบนี้มั่ง
พอใช้แล้ว...ใช้ซ้ำ...ประหยัดจัง
วันหน้าวันหลังแวะมาอีกนะคะ...ประหยัดดี

พิกุลช๊อบบบ!!!!! หิหิ

  เอ๊...คุยเรื่องเดียวกันป่าวหวา ... 55+ แซวเล่นนะค๊ะ

[พิกุลแก้ว]

ภาพความทรงจำมีค่ารักษาไว้           
ภาพช้ำใจขอให้เป็นอุทธาหรณ์
ภาพเก่าที่ปวดร้าวอย่าได้อาวรณ์      
ภาพบางตอนมองย้อนซาบซึ้งใจ

แต่ละภาพมีความหมาย หากมองเห็น      
บางภาพ ใช้เป็นบทเรียนสอนใจได้   
ทิ้งภาพเก่าคิดแล้วเศร้าให้หายไป      
คงเหลือไว้ภาพใหม่ที่สดใสเอย

สวัสดีคุณพิกุลแก้ว  และทุก ๆ ท่านค่ะ  เข้ามาสวัสดีจร้า

ภาพยนตร์แห่งชีวิตเพียงเพิ่งเริ่ม
มียายเฉิ่มเป็นนางเอก”นังบ้าใบ้”
มีแต่เที่ยวแต่เล่น...ไม่สนใจ
แล้วแต่ใคร..จะไปมา..ก็หมางเมิน

พอหยิบภาพใบเก่าทำครุ่นคิด
แล้วก็ปิดอัลบั้มอย่างเขินเขิน
นั่งตาเหม่อ เพ้อพกยามออกเดิน
แสนเพลิดเพลินกับชีวิตอันเสเพล

นังบ้าใบ้ยัยบ้าหัวเราะรื่น
ทำหน้าชื่นตาหวานยามแบกเป้
วันนี้หนอ..เดินผ่าน..ชายทะเล
สายตาเหล่..มองยิ้ม..เป็นสุขใจ

เดี๋ยวก็เศร้าก็เหงาก็หัวเราะ
นั่นก็เพราะมันบ้าเสียที่ไหน
แต่เพราะจิตล่องลอยออกไปไกล
จึงสูญสิ้นสมดุลไว้ในอารมณ์.

[ไพร พนาวัลย์]

เข้ามาเยี่ยมบ้านเจ้าพิกุลแก้ว
วาเลนไทน์มาถึงแล้วนะแก้วเอ๋ย
บ้านของเจ้าน่าอยู่จริงจริงเลย
คนคุ้ยเคยที่มาเยี่ยมเปี่ยมน้ำใจ

ชีวิตเจ้าคงเหมือนที่แต่งขึ้น
บางครั้งมึนบางครั้งมันส์น่าหมั่นใส้
บางครั้งบ้าบางครั้งบอจนบังใบ
แต่ภายในเจ้านั้นคือปัญญา

ดูภายนอกชอบตลกยิ้มตลอด
แต่ภายในนั้นกอดความแกร่งกล้า
ใครได้พบได้เห็นเป็นต้องฮา
ใครพูดจาวอแวระวังเนอ     

 

“ปรางค์ สามยอด”

[สายใย]

เห็นด้วยครับคุณปรางค์ฯ อย่างที่พูด
แค่คำ”ตรรูดด”ก็ขำกลิ้งหญิงเสนอ
ทั้งกลอนเศร้ากลอนซึ้งน่าทึ่งเธอ
เคยอ่านเจอสอนธรรมะประทับใจ

คล้ายสุดยอดฝีมือเลื่องลื่อลั่น
แกล้งพลิกผันสรรค์อำทำเฉไฉ
พิกุลแก้วแจ๋วจริงยอดหญิงไทย
(หรือจะไม่ ใช่หว่า) ฮา ฮา ครับ

[พิกุลแก้ว]

ก็ดูทรง...แล้วหนา...ไม่น่าใช่ ( จิงๆนะพี่สายใย ) อิอิ
แม่หญิงไทยหน้าแฉล้ม..งามแช่มช้อย
ยิ่งฝืนตน..ความรู้สึก..มันยิ่งนอยด์ << อิอิ
ขอปลดปล่อย..อารมณ์ก๊าก!..เป็นพิธี

ก็อย่างว่าล่ะหนาลุงปรางค์เอ๋ย
คนมันเคยชอบบ้า..เพราะสุขขี
จะทำอะไร..ก็ไม่ผิด..เลยน่ะซี
แต่คนดี-ดีเขาไม่อาจได้ทำกัน ( ได้เปรียบเนอะ )

เดี๋ยวก็บ้าเดี๋ยวก็ดีพร้อมธรรมะ
แล้วใครล่ะ?จะเชื่อ...คนบ้านั่น
คนบ้าขอพร่ำเพ้อต่อละกัน  อิอิ
แต่โปรดใช้วิจารณญาณ..ในการชม

เอิ๊กๆ
ใช่มิ? พี่สายใย กะลุงปรางค์
ป่านนี้ คุณ Anek กะคุณปีศาจสุรา คงจะ .. ก๊งกันจนเพลิน แหงๆ อิอิ

[พิกุลแก้ว]

วันนี้....ฉันรู้สึกเศร้าหัวใจนัก
อยากหยุดพักเรื่องราวอันว้าวุ่น
มันเสียใจร่ำไห้ในอกของพิกุล
ความยืดหยุ่นยังไม่อาจช่วยบรรเทา

รู้ทั้งรู้ห้ามความคิดเขาไม่ได้
รู้ทั้งรู้ต้องดูที่ใจเราอย่าหมองเศร้า
ห้ามเขาไม่ได้ก็ต้องปรับที่เรา
แต่ความเสียใจมันกำลังเข้ามาครอบงำ

หากเป็นเพียงคนอื่น-อื่นคงไม่คิด
หากเป็นคนใกล้ชิด..มันจึงไม่กล้าขำ
มันแล่นลึกสู่โสตประสาทในความทรงจำ
อยากจะมองแค่ขำ-ขำ แต่มันก็ขำพร้อมน้ำตา

เรื่องหนอเรื่องมันก็ไม่ใช่เรื่อง
แต่ก็ทำเป็นเรื่องเป็นราวเสียนักหนา
น่าจะรู้ด้วยซ้ำว่าเราเป็นคนอย่างไรตลอดมา
แต่กลับมีอคติคิดว่าอย่างนั้นอย่างนี้ร่ำไป

มันก็รู้สึกน้อยใจเหมือนกันนะ
ฉันก็พยายามที่จะไม่คิดมากไม่หวั่นไหว
ต่อไปนี้ฉันจะหยุดทุกอย่างที่เคยทำไป
กับคนใจร้าย-ร้ายที่ไม่เคยเข้าใจอะไรเลย

[ดาวระดา]

เสียงหัวใจขมขื่นดั่งคลื่นซัด
เกินจะขัดจัดใจให้หายเหงา
ยามหม่นหมองครองตนไร้คนเกลา
ช่างซบเซาเงาสุขไม่ลุกเดิน

เห็นเพียงโศกโยกเอนมาเล่นล้อ
รู้สึกท้อในทางดูห่างเหิน
ยากจะปลุกหัวใจให้ก้าวเดิน
เพราะยับเยินเกินย่างทางชีวิต



ห่างกลอนมาหลายเดือนติดๆขัดๆขออภัยด้วย

[สายใย]

ใครหนอช่างใจดำมาทำได้
อย่าเก็บไปวายวุ่นพิกุลเอ๋ย
ลืมเรื่องเศร้า เอาแต่สุข สนุกเสบย
เหมือนก่อนเคย เอ่ยมา ฮาลูกเดียว

พิกุลแก้ว แห้วกิน จึงสิ้นสุข
หรือโจรบุก ยกเค้า เอาก๋วยเตี๋ยว
ที่เธอซื้อ ซ่อนไว้ ลักไปเคี้ยว
หรือหนีเที่ยว กลับมา โดนด่าเปิง...(กันล่ะจ๊ะ อิ อิ)

[ไพร พนาวัลย์]

...............................

เรื่องหนอเรื่องมันก็ไม่ใช่เรื่อง
แต่ก็ทำเป็นเรื่องเป็นราวเสียนักหนา
น่าจะรู้ด้วยซ้ำว่าเราเป็นคนอย่างไรตลอดมา
แต่กลับมีอคติคิดว่าอย่างนั้นอย่างนี้ร่ำไป

มันก็รู้สึกน้อยใจเหมือนกันนะ
ฉันก็พยายามที่จะไม่คิดมากไม่หวั่นไหว
ต่อไปนี้ฉันจะหยุดทุกอย่างที่เคยทำไป
กับคนใจร้าย-ร้ายที่ไม่เคยเข้าใจอะไรเลย

(เจ้าพิกุลแก้ว)



อยากจะร้องร้องไปให้หายเจ็บ
แล้วจงเก็บเอามากางอย่างเปิดเผย
มันสาเหตุจากอะไรจึงเกินเลย
ขอทรามเชยใจเย็นอย่าน้อยใจ

อันคนเราความคิดเห็นเป็นต้นเหตุ
ที่แบ่งเขตขีดคั่นจนหวั่นไหว
ความคิดอ่านไม่เท่ากันทุกคนไป
อย่าใส่ใจไปเลยนะคนดี

อย่าไปคิดถึงคำยอกย้ำจิต
อย่าไปติดคำคนพาป่นปี้
ให้อภัยเขาเสียมั่งชั่งมันซี
ไม่กี่ปีเดี๋ยวก็ตายหายจากกัน

เอาน่า คนดี ก็ ชั่งเขา(วัว) คนไม่ดีก็ ชั่งมัน(potato) ไปเถิดนะ

ลุงปรางค์ จ้า

[ploychompu^^]

เรื่องที่เกิดอาจไม่ได้ตั้งใจ
จะทำให้เราเศร้าใจเลยหนอ
เหตุจากเรื่องไม่เป็นเรื่องเป็นต้นตอ
อยากฝากขอวางใจให้สงบเย็น……

เรื่องวันนี้ต้องดีกว่าเรื่องเมื่อวาน
ขอให้ลืมผ่านเรื่องที่พบเห็น
ขอให้ลืมเรื่องที่เป็นประเด็น
ขอให้เห็นแต่เรื่องระหว่างสองคน…..

ขอวันนี้ใจเธออยู่เคียงข้างฉัน
เรื่องอื่นนั้นอย่าคิดไปให้สับสน
ปล่อยเรื่องไม่เป็นเรื่องอย่ามาปะปน
คนสองคนคุยกันด้วยความเข้าใจ……



เป็นกำลังใจให้นะค่ะ...  ขอให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี

[พิกุลแก้ว]

ขอบคุณทุกๆท่านนะคะ สำหรับกำลังใจอันแสนอบอุ่น

ผลิดอกขาวพราวสะพรั่งพิกุลแก้ว
แจ่มใสแล้วแก้วประกายส่องเจิดจ้า
แสงพระธรรมน้อมนำพร้อมปัญญา
พร้อมเพื่อนพรรครักษาเยียวยาใจ

ช่างเป็นโชคชะตาฟ้าลิขิต
ให้ชีวิตเจอปัญหาผ่านมาได้
คำขอบคุณยังน้อยนักจักกล่าวไป
ขอขอบคุณด้วยใจ..น้อมนพเอย.

[anek]

ใกล้เมษา      สงกรานต์     อากาศร้อน
ห่วงบังอร      จะร้อนรุ่ม     กลุ้มปัญหา
ส่งแรงจิต      ไปช่วยเจ้า    ทุกเพลา
พบปัญหา      ให้ปัญญา     พาพ้นภัย

เป็นดอกแก้ว      พ้นช่วง     ร่วงโรยเถิด
จะได้เกิด          ดอกบาน    กาลวิสัย
เพื่อชูช่อ          ตระหง่านงาม   ระบือไกล
คนมากมาย      จะชื่นชม     สมความดี

[พิกุลแก้ว]

ขอบคุณค๊ะ คุณAnek   

ไหนไหนมัน..ก็ไหนไหนแล้ว
พิกุลแก้วขอซ้อนท้ายรถพี่
จับหมวกกันน็อคอย่ารอรี
ป่ะเถิดพี่..พาน้อง..ไปแอ่วดอย 

ไปเปิดหูเปิดตาสักนิดก่อน
ค่อยกลับไปหลับนอนยามละห้อย
จะขอเป็นสักวันนะเป็น"น้องพลอย"
พลอยติดสอยห้อยท้าย..บรื้น บรื้น ลุ๊ยก๊าฟฟฟฟ


   วันนี้พี่ Anek พาไปแอ่วดอย...ป๊ะๆๆๆ 

[anek]

แสนดีใจ     น้องพลอย      ติดสอยห้อยไปเที่ยว
แต่ว่าเดี๋ยว      เปลีี่ยนที่ไป       ได้ไหมนั่น
ไปเที่ยวดอย    ดอยมันสูง        ขามันสั่น
ไปทะเล        ก็แล้วกัน           คงสวยดี

 

แต่ว่าหมวก     กันน็อคพี่   มีใบเดียว
พิกุลแก้ว       จะไปเที่ยว  ก็ซื้อซิ(ลงทุนหน่อย)
อย่ามาใช้        ของเขา     อย่างฟรีๆ(หวงเล็กน้อย)
จะไปเที่ยวทั้งที      ต้องลงทุน(น๊ะจ๊า)
 

ค่าน้ำมัน     ที่เดินทาง      ต้องหารสอง
ค่าเครื่องดื่ม    นั้นไม่ต้อง     พี่หนับหนุน
ค่าส้มตำ     ค่าข้าวเหนียว    เป็นของพิกุล
ถ้าอย่างนี้    ร่วมหุ้น         ไปด้วยกัน(คนละครึ่งน๊ะ)
 

[พิกุลแก้ว]

งบกินเที่ยวรอบนี้สุดประหยัด
มัธยัสก็โอเคพอรับได้
แต่เรื่องหมวกมะมีตังทำยังงัย
พี่สละให้ได้ไหม..ช่วยน้องที 

ส่วนอาหารรสแซ่บดั่งพี่ว่า
เรื่องราคาพิกุลสู้..เพื่อศักดิ์ศรี อิอิ
แต่มันคงน้อยเกินไม่อิ่มพี
ขอเพิ่มนะ น้ำตกหมูสักที่พี่ออกเอย.

อิอิอิอิ ..ทะเลก็ทะเลเนอะ...จะหาทูพีซ ไปใส่เดินริมหาดด้วยดีมิเนี่ยะ