หนึ่งใด..ใจนึก..คิดหยั่งรู้ หนึ่งผู้..ห่างเหิน..เมินหนีหาย
หนึ่งรัก..หมดสิ้น..ชีวินวาย หนึ่งจิต..หนึ่งสหาย..ไร้อาวร
สองเคยเคียง..คู่ชิด..แสบสนิท สองผูกจิต..ติดใจ..ไม่อาจถอน
สองเคยรัก..ภักมั่น..มิสั่นคลอน สองจากจอน..ใจจะขาดรอนๆ..แล้วแล
เป็นสิ่งที่น่ายินดี สำหรับผู้ที่มีมิตรสหายทั้งที่จริงใจและไม่จริงใจ
แต่สำหรับคนบางคนไม่มีแม้ใครซักคนที่จะคอยปลอบใจยามท้อแท้
ในวันที่เหน็บหนาว รอบกายมีแต่ความว่างเปล่า แม้เพียงซักคนที่เข้ามา
แม้จะเพียงหลอกลวง แต่ก็เต็มใจยอมรับกับความเจ็บปวดแต่สุดท้ายแล้ว
ก็ต้องกลับมาเหงา..เศร้า..เดียวดายเช่นเดิม นี่แหละคือ 'ความเจ็บปวด'