ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[มหาซัง]

ยากยิ่งนักรักกันถึงวันนี้ 
แต่ยังมีที่ยากกว่าการลืมเขา
ถึงตัดเยื่อเหลือใยในตัวเรา 
ส่วนที่เน่านั้นเส้นเอ็นหัวใจ

ตัดเท่าไหร่ไม่ขาดสามารถต่อ 
เพิ่มเลี้ยงหล่อก่อรางเส้นทางใหม่
ตัดน้ำใสไหลหลากยากเท่าใด 
เหมือนตัดใจตัดรักที่ปักทรวง

มหาซัง

[อักษรศิลป์]

@..ตัดถนนตัดทุกคราวความยาวเพิ่ม
ถนนเดิมล้วนเสริมสร้างเป็นทางหลวง
แต่ตัดรักตัดทีไรให้ช้ำทรวง
ยิ่งนานล่วงก็ยังไปไม่ไกลมัน

@..ตัดหัวใจตัดเท่าไหร่ไม่เคยขาด
ตัดสวาทตัดเยื่อใยอย่าไปฝัน
รักต่อง่ายตัดยากฝากบอกกัน
อย่าติดมันหลงเสพรักจักลงแดง

[มานพ]

ให้ตัดใจตัดไปตามใจเธอ
คงจะเผลอเหลือไว้อยู่หลายแห่ง
เคยเต็มใจยอมช้ำเพื่อคำแพง
รักแก้มแดงตัดรักตัดยากจริง

อยากจะตัดออกไปใยตัดยาก
ตัดลำบากมากมายตัดใจทิ้ง
ใจก็หวังเอาไว้ได้พักพิง
ใจประวิงตัดรักแสนหนักใจ

 

[พิมพิลาไลย]

สุถาษิตสอนไว้ตัดใยบัว
ยังไม่ชัวร์บัวใยไม่ขาดสิ้น
จะลืมรักหักใจใยจะชิน
ยังถวิลโหยหายังอาวรณ์
บัวนั้นมันขึ้นง่ายถ้าใครปลูก
แต่รักถูกปลูกด้วยใจไม่ให้ถอน
บัวปลูกง่ายเยื่อใยยังอาวรณ์
แล้วจะถอนรักได้อย่างไรกัน
เยื่อใยบัวตัดง่ายยังไม่ขาด
เยื่อสวาทขาดไปอย่าได้ฝัน
จะตัดรัก ตัดใจ ทำไมกัน
โปรดจงหันหน้ามาสัญญาใจ

emo_107พิมพิลาไลย
ขอมีส่วนร่วมด้วยสักคนนะคะ

[ปีศาจสุรา]

ตัดอกตัดใจ
ทำไมยากนัก
แต่ตอนที่รัก
ไม่พักตรึกตรอง
รักไปช้ำไป
น้ำตาไหลนอง
เอ่อท่วมทุกห้อง
เข้าครองหัวใจ
ใจไม่มีรัก
ใครพักไม่ได้
เพราะน้ำในใจ
ไม่ไหลจืดจาง
ขอตัดใจก่อน
ช่วยสอนสะสาง
ตัดให้ไกลห่าง
ร้างไปไกลตา/color]

[น้ำหวาน]

ไม่เคยลืมเรื่องราวในคราวก่อน
ภาพบางตอนสะท้อนให้เราเห็น
คำว่าลากับน้ำตาในยามเย็น
เหมือนได้เห็นความลำเค็นในดวงตา

ที่ตรงนี้เวลานี้ที่เธอกล่าว
ในเรื่องราวอันว่างเปล่าแสนโหยหา
1 นาทีเหมือนชีวีแทบโดรยรา
คำว่าลาฝากน้ำตาไว้มากมาย
 
ไม่มีเขาในวันเหงานาเศร้าแท้
ไม่มีแม้คนดูแลน่าใจหาย
ความรักเราได้ถูกเขานั้นทำลาย
ไม่เหลือแม้ความหมายคำว่าเรา

[/font][/color]