ดินก็แห้งแล้งก็แล้งคลองแห้งเหือด
สืบสายเลือดอยู่แผ่นดินถิ่นอิสาน
คราวจำพรากแผ่นดินถิ่นกันดาร
อยู่ถิ่นใดจะเปรียบปานนั้นไม่มี
จึงจมปลักด้วยมิอยากจากท้องถิ่น
ไม่นึกยินดีใดในแสงสี
ใครอยากไปไปโลดโปรดไปดี
ฉันจะอยู่อยู่อย่างนี้มิจากจร
ทุกเช้าตื่นขึ้นฟังระฆังวัด
เงียบสงัดแกมเสียงไก่มิไถ่ถอน
ดีกว่าจากพรากแผ่นดินถิ่นที่นอน
ไปเหนื่อยล้าแรมรอนอยู่แดนไกล
ใครจะเหยียบเทียบกันว่าบ้านนอก
นี่จะบอกมันไม่ต่างห่างเมืองใหญ่
มันสำคํญที่ความคิดและจิตใจ
คุณเป็นคนดีแค่ไหนในความจริง
รวมกลอนดอกกระเจียวแบบบ้านนอก..เด็กประถม
http://www.klonthaiclub.com/index.php/topic,9260.0.html dokkrajaiw
