ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[มานพ]

ถึงคนสวยบ้านกลอนจึงนอนดึก
พี่ยังนึกถึงน้องเคยร้องทัก
เหตุไฉนแล้วใยได้จึงรู้จัก
ช่างน่ารักจังเลยเคยทักทาย

ได้คุยกันวันนั้นก็ฝันถึง
นอนรำพึงถึงวันที่มั่นหมาย
ถึงกับเพ้อไม่หลับหูตาลาย
ฟังเพลงไหนก็ถูกใจในทำนอง

หัวใจพี่ร้องเรียกเพรียกหาเจ้า
ยังคอยเฝ้าหน้าจอเพื่อรอน้อง
หากวันใดไม่มาพี่ไม่มอง
คงเศร้าหมองปวดท้องร้องครวญคราง

พี่ขอร้องน้องจ๋าอย่าห่างหาย
โปรดเข้าใจหน่อยหนาอย่าเมินหมาง
อยากรู้จักน้องนักแม้รักจาง
ขอให้วางใจพี่นี้สักครา

[สายลมสีขาว]

ใครหนอใคร ที่พี่ รำพันหา
ใครน่ะหรือ คือแก้วตา พาสดใส
แล้วใครเล่า ที่หลีก หนีจากไป
ทิ้งดวงใจ ให้พี่ นี้ระทม

อยากจะรู้ คนงาม พี่มานพ
ใยหนีหลบ ห่างไป ไม่สุขสม
ทิ้งร้างรัก หักสิ้น กลิ่นคารมย์
เหลือเพียงคม อักษร ย้อมทิ่มแทง

[มานพ]

ใครหนอใคร ที่พี่ รำพันหา
ใครน่ะหรือ คือแก้วตา พาสดใส
แล้วใครเล่า ที่หลีก หนีจากไป
ทิ้งดวงใจ ให้พี่ นี้ระทม

อยากจะรู้ คนงาม พี่มานพ
ใยหนีหลบ ห่างไป ไม่สุขสม
ทิ้งร้างรัก หักสิ้น กลิ่นคารมย์
เหลือเพียงคม อักษร ย้อนทิ่มแทง

ใครหนอใคร ที่หาย ไปนานนาน
น้องลืมบ้าน กลอนไทย หนีไปแต่ง
แล้วใครเล่า ฝากใจ ให้แก้มแดง
น้องลืมแหล่ง ที่พบ หลบหนีไป

อยากจะรู้ เหมือนกัน วันที่พบ
พี่มานพ ตามหา พาหวั่นไหว
ใยหลบหนี ห่างหาย ไม่ห่วงใย
น้องมีใคร หรือเปล่า เล่าสายลม
 

[สายลมสีขาว]

ใครหนอใคร ที่หาย ไปนานนาน
น้องลืมบ้าน กลอนไทย หนีไปแต่ง
แล้วใครเล่า ฝากใจ ให้แก้มแดง
น้องลืมแหล่ง ที่พบ หลบหนีไป

อยากจะรู้ เหมือนกัน วันที่พบ
พี่มานพ ตามหา พาหวั่นไหว
ใยหลบหนี ห่างหาย ไม่ห่วงใย
น้องมีใคร หรือเปล่า เล่าสายลม..........(manop)

หายไปนาน ด้วยการ ในหน้าที่
ใช่หลีกหนี หาใครอื่น ชื่นสุขสม
เพราะด้วยกาล ที่เร่งรีบ ไม่พอชม
จึงต้องซม กับงาน ทัดทานใจ

ไม่ได้คิด ลาขาด จากเสียหน่อย
ยังคงทิ้ง ร่้องรอย ถ้อยสุกใส
เพียงแต่พี่ มานพ หลีกหลบไป
เลยดูเหมือน เยื่อใย ใจขาดกัน

อย่าสนใจ ในชื่อ ที่ลือเรื่อง
แต่ขอเฟื่อง งานกวี มีสีสันต์
แล้วจะเห็น รอยลักษณ์ ภักดิ์รำพัน
แต่งเติมฝัน เกือบทุกวัน ที่บ้านกลอน....(สายลมสีขาว)

[สายลมสีขาว]

บุปผาอื่น ชื่นบาน เต็มลานฝัน
ลองมองไป ดูกัน ล้วนผ่องใส
ทุกสิ่งพร้อม ล้อมทรวง คือดวงใจ
ขอมองไป แล้วจะเห็น เป็นขวัญตา

ด้วยสาย ชมท่อง ล่องทั่วหล้า
ภายใต้ฟ้า สีคราม ตามอุษา
ไม่ได้คิด หยุดลง ตรงเวลา
ลองมองดู บุปผาอื่น ยังรอคอย

[บ้านกลอนไทย]

๐ จีบหญิงเพียง เสียงแผ่ว พร้อมแว่วพจน์
เอารักสด รดสาด วาดเสียงใส
หยาดหยดยิ้ม อิ่มย้อม พร้อมเยื่อใย
เอาอุ่นไอ อ้อยอิ่ง อ้อนหญิงอาย


แบบว่า…ไม่รู้สิ (ท่านจะไม่เด็ด) ฮ่าๆ

       

[มานพ]

หายไปนาน ด้วยการ ในหน้าที่
ใช่หลีกหนี หาใครอื่น ชื่นสุขสม
เพราะด้วยกาล ที่เร่งรีบ ไม่พอชม
จึงต้องซม กับงาน ทัดทานใจ

ไม่ได้คิด ลาขาด จากเสียหน่อย
ยังคงทิ้ง ร่้องรอย ถ้อยสุกใส
เพียงแต่พี่ มานพ หลีกหลบไป
เลยดูเหมือน เยื่อใย ใจขาดกัน

อย่าสนใจ ในชื่อ ที่ลือเรื่อง
แต่ขอเฟื่อง งานกวี มีสีสันต์
แล้วจะเห็น รอยลักษณ์ ภักดิ์รำพัน
แต่งเติมฝัน เกือบทุกวัน ที่บ้านกลอน....(สายลมสีขาว)

ก็คิดถึง คนดี อยู่นี่นา
มาจากลา ห่างหาย ใจสังหรณ์
กลัวจะลืม กลอนพี่ แล้วหนี้จร
หากไม่ย้อน กลับมา น่าเสียใจ

ถึงงานมาก น่าจะฝาก ข้อความบ้าง
พี่อ้างว้าง เหงาหงอย น้อยเมื่อไหร่
มาวันนี้ นี่หนอ ก็ดีใจ
ยังห่วงใย น้องอยู่ รู้นะเธอ..

[มานพ]

บุปผาอื่น ชื่นบาน เต็มลานฝัน
ลองมองไป ดูกัน ล้วนผ่องใส
ทุกสิ่งพร้อม ล้อมทรวง คือดวงใจ
ขอมองไป แล้วจะเห็น เป็นขวัญตา

ด้วยสาย ชมท่อง ล่องทั่วหล้า
ภายใต้ฟ้า สีคราม ตามอุษา
ไม่ได้คิด หยุดลง ตรงเวลา
ลองมองดู บุปผาอื่น ยังรอคอย

บุปผาอื่น ชื่นบาน เต็มลานฝัน
ไม่เหมือนกัน คนดี พี่เหงาหงอย
ทุกสิ่งพร้อม ยอมฝืน ยืนใจลอย
เพื่อรอคอย ดวงใจ ในสายลม

หากชวนพี่ ชมท่อง ล่องทั่วหล้า
ภายใต้ฟ้า น่าจะมี ที่เหมาะสม
ให้เราสอง สมหวัง นั่งชื่นชม
โอ้สายลม สีขาว สาวทำงาน

[มานพ]

๐ จีบหญิงเพียง เสียงแผ่ว พร้อมแว่วพจน์
เอารักสด รดสาด วาดเสียงใส
หยาดหยดยิ้ม อิ่มย้อม พร้อมเยื่อใย
เอาอุ่นไอ อ้อยอิ่ง อ้อนหญิงอาย


แบบว่า…ไม่รู้สิ (ท่านจะไม่เด็ด) ฮ่าๆ

       

๐ เป็นนิสัย อ่อนไหว ใช่จีบหญิง
เรื่องแอบอิง คงอด หมดความหมาย
ที่หยาดเยิ้ม ยิ้มหวาน น้ำตาลทราย
ใครจะอาย อ้อยอิ่ง หญิงหรือชาย
       

[สุภาพบุรุษทรชน]

เป็นนักกลอนวอนตอบปลอบกับแป้น
โฉมแฉล้มแก้มงอนมาตอนสาย
พูดไม่ออกบอกไม่ถูกลูกผู้ชาย
สื่อความหมายคล้ายบอกออกเป็นกลอน.

[มานพ]

เป็นนักกลอนวอนตอบปลอบกับแป้น
โฉมแฉล้มแก้มงอนมาตอนสาย
พูดไม่ออกบอกไม่ถูกลูกผู้ชาย
สื่อความหมายคล้ายบอกออกเป็นกลอน.

จะจีบเขาเราไม่กล้ากลัวน่าอาย
ลูกผู้ชายพายเรือเบื่อครูสอน
พบปัญหาพูดเย้าเขาก็งอน
จึงเขียนกลอน ฝากไว้ ให้กับเธอ.

[มหาซัง]

จะจีบเขาเราไม่กล้ากลัวน่าอาย
ลูกผู้ชายพายเรือเบื่อครูสอน
พบปัญหาพูดเย้าเขาก็งอน
จึงเขียนกลอน ฝากไว้ ให้กับเธอ...(ท่านพี่มานพ)

อย่าอ้ำอึ้งผึ่งผายคือชายแท้     
อย่ายอมแพ้แก่ตัวอย่ามัวเผลอ   
พูดไปเลยเผยออกบอกรักเธอ   
ถึงจะเจอเจอเหงาเราต้องทน...(มหาซัง)

[สายลมสีขาว]

ว่าไปนั่น ชายถึงชาย มากกว่านี่
รู้แบบนี้ ไม่น่าเข้า ขัดภาษา
ให้คุยกัน ทั้งวันคืน ลืมทิวา
ดูดูไป อาจนำพา ว่าตามกัน

ไม่แล้วไม่ ขอขัด เหล่าบุรุษ
เดี๋ยวจะหยุด ปราศัย ไร้สีสันต์
เดี๋ยวไม่รู้ ว่าเขาจีบ แบบไหนกัน
เราเป็นหญิง จึงทัน จะรับมือ

^^

[มหาซัง]

ว่าไปนั่น ชายถึงชาย มากกว่านี่
รู้แบบนี้ ไม่น่าเข้า ขัดภาษา
ให้คุยกัน ทั้งวันคืน ลืมทิวา
ดูดูไป อาจนำพา ว่าตามกัน

ไม่แล้วไม่ ขอขัด เหล่าบุรุษ
เดี๋ยวจะหยุด ปราศัย ไร้สีสันต์
เดี๋ยวไม่รู้ ว่าเขาจีบ แบบไหนกัน
เราเป็นหญิง จึงทัน จะรับมือ...(สายลมสีขาว)

รักใสใสวัยรุ่นจึงวุ่นนัก   
เพราะริรักเริ่มรักไร้หลักถือ
หญิงรักชายชายรักหญิงความจริงคือ   
การส่งสื่อส่งสารสมานใจ...(มหาซัง

)

[มานพ]

ว่าไปนั่น ชายถึงชาย มากกว่านี่
รู้แบบนี้ ไม่น่าเข้า ขัดภาษา
ให้คุยกัน ทั้งวันคืน ลืมทิวา
ดูดูไป อาจนำพา ว่าตามกัน

ไม่แล้วไม่ ขอขัด เหล่าบุรุษ
เดี๋ยวจะหยุด ปราศัย ไร้สีสันต์
เดี๋ยวไม่รู้ ว่าเขาจีบ แบบไหนกัน
เราเป็นหญิง จึงทัน จะรับมือ...(สายลมสีขาว)

รักใสใสวัยรุ่นจึงวุ่นนัก   
เพราะริรักเริ่มรักไร้หลักถือ
หญิงรักชายชายรักหญิงความจริงคือ   
การส่งสื่อส่งสารสมานใจ...(มหาซัง)

)

เช่นวันนี้ตัวพี่รักสายลม   
อยากเชยชมเพียงน้องอย่าหมองไหม้
ชายรักหญิงจริงแท้แน่เพียงไร   
สมานใจพี่ด้วยช่วยพี่ที...(มานพ)
........................................................
...เหมือนจะต่อแล้วหรือกลอนหาย.......
 

)

[คนเมืองน้ำ]

พี่มีใจให้น้องบ้างไม่ได้หรือ
น้องคนซื่อมีรักสมศักดิ์ศรี
รักใครแล้วรักจริงจากฤดี
ถ้าคุณพี่รักน้องไม่หมองมัว

[มานพ]

พี่มีใจให้น้องบ้างไม่ได้หรือ
น้องคนซื่อมีรักสมศักดิ์ศรี
รักใครแล้วรักจริงจากฤดี
ถ้าคุณพี่รักน้องไม่หมองมัว

พี่มีใจให้น้องมองพี่บ้าง
พี่รักนางคนดีไม่มีมั่ว
รักใครแล้วรับรองไม่ต้องกลัว
รักนะตัวพี่นพพบวนา

 

[บ้านกลอนไทย]

พี่มีใจให้น้องบ้างไม่ได้หรือ
น้องคนซื่อมีรักสมศักดิ์ศรี
รักใครแล้วรักจริงจากฤดี
ถ้าคุณพี่รักน้องไม่หมองมัว

พี่มีใจให้น้องมองพี่บ้าง
พี่รักนางคนดีไม่มีมั่ว
รักใครแล้วรับรองไม่ต้องกลัว
รักนะตัวพี่นพพบวนา

 

๐ เห็นบอกรัก ร้อยพัน มิหวั่นไหว
แหม!! หัวใจ ใหญ่ยิ่ง จริงพี่จ๋า
บอกทุกคน บนบ้านฯ เนิ่นนานมา
ประหนึ่งว่า....ล่ารัก...มิพักเลย 


แบบว่า....แอบย่องมาแซว  แบร่ๆ 

   
 

[สายใย]

พี่มานพพบรักที่หนักแน่น
ใครเป็นแฟนเชิญจ้ามาเฉลย
ไม่ทำร้ายให้ช้ำก้ำเกินเลย
พี่เขาเอ่ยคำรักแค่ทักทาย....(มั้งเนาะพี่นพเนาะ อิ อิ)
 

[ไพร พนาวัลย์]

ถึงคนสวยคนดีที่น่ารัก
โปรดจงพักหัวใจให้กับพี่
อย่าไปไหนอีกเลยนะคนดี
จงเชื่อพี่คนเดียวจะสบาย

เพราะตัวพี่มีน้องปองรักมั่น
จิตผูกพันคนดีไม่มีหน่าย
จะถนอมนวลน้องไว้เคียงกาย
แม้ชีพวายไม่คลายรักปักดวงใจ

มาร่วมแจมกับ อ. มานพ ด้วยคนนะครับ


“ปรางค์ สามยอด”