สองเท้าร่าย กรายย่าง ทางทรายผืน
ระบำคืน ชื่นไป ในทรายขาว
งามระยิบ วิบระยับ ประดับกาว
และแพรวพราว เพริศพิศ สนิททรวง
สายลมเย็น เพ็ญชื่น รื่นฟ้าค่ำ
ราวตอยย้ำ ความรักใด ที่รายร่วง
ให้อยู่กลาง ผืนทราย ปลายแดดวง
สุดแท้แล้ว รักกลวง ที่ลวงใจ
กระเซ็นสาย ลายลิ่ว เป็นลิ้วฟ้า
หยาดน้ำตา พาโปรย โรยหวั่นไหว
หมดสิ้นแล้ว แ่ว่วรัก หักเยื่อใย
รำเพยไป ในผืนทราย ดายอำพัน
ผ้าเช็ดหน้า หนึ่งผืน ยื่นให้น้อง
อย่าหม่นหมอง ดวงใจ อย่าไหวหวั่น
รักที่ลวง หลอกเรา รู้เท่าทัน
ถึงรำพรรณ ต่อไป ใช่คืนดี
สายลมเย็น เพ็ญส่อง มองผืนทราย
ใจสลาย หรือน้อง มองตาพี่
หนาวลมเย็น หนาวเหน็บ เจ็บชีวี
ดวงฤดี หมองไหม้ ใคร่ดูแล
