ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กวีสายรุ้ง]

*หญิงจะงามใช่ว่างามที่ใบหน้า
งามดวงตาแผ่นผิวไม่หม่นหมอง
งามแท้จริงสมดวงเนตรที่จ้องมอง
นั่งตริตรองเรื่องความงามอยู่รำไร*

*หญิงจะงามใช่ว่างามที่ใบหน้า
มวลบุปผาใช่สีสันดูสดใส
แม้มีกลิ่นหวนหอมตรึกตรอมใจ
แต่ซ่อนพิษหลงหลอกใส่ไว้มากพอ*

*หญิงจะงามใช่ว่างามที่ใบหน้า
ดวงดาราหรือจะงามเพราะตัวหนอ
หากมีใช่แสงอาทิตย์ที่ถักทอ
สะท้อนพอปิดบังเงาเจ้าดวงเดือน*

*หญิงจะงามใช่ว่างามที่ใบหน้า
กิริยาน่าถูกใจใคร่ควรเหมือน
กาลเวลาเมื่อผ่านไปก็ลืมเลือน
ซ้ำบิดเบือนเรื่องราวคราวทำไป*

หญิงจะงามใช่ที่ว่าใบหน้า
แค่ดวงตามองดูรู้จริงไหม
หากงามแท้ที่งามคือจิตใจ
งามนั้นไซร้หาใช่ทักจากหน้าตา

[กริชอักษร]

หญิงที่งามด้วยใจไม่ใช้ใบหน้า
ดั่งพืชผักนานาที่ว่าขม
ริมผีโอษฐ์หมดอร่อยกร่อยระทม
มากอุดมสมบูรณ์คุณค่านาง

หญิงที่งามด้วยใจไม่ใช้ใบหน้า
ดั่งแสงตะวันร้อนฉ่ายามฟ้าสาง
ให้พลังมากมายหลากหลายทาง
ยังมีบ้างซึ่งมองว่าหน้าจะดำ

หญิงที่งามด้วยใจไม่ใช้ใบหน้า
ถึงแม้ผิวดั่งจันทราเป็นจ้ำๆ
ทำหน้าที่สะท้อนแสงแห่งธรรม
แด่ผู้เอ่ยชอบคนงามน้ำใจใช่หน้าตา

[อักษรศิลป์]

งามใบหน้า..หารู้ใจ..มองไม่เห็น
หน้าสวยเด่น..เร้นซ่อนใจ..ไม่เปิดเผย
หากไม่คบ..หาดูใจ..ไฉนเลย
อย่าพึ่งเชย..ชมชิด..เพียงหน้าตา
หน้าสวยใส..ใจเสือ..มีเหลือหลาย
หลอกผู้ชาย..ล่อให้ใฝ่..ไฟตัณหา
แมลงชาย..หลงเพียงแสง..ที่แยงตา
สวยหนักหนา..บินเข้าไป..ไหม้เป็นจุล

[สุวรรณ]

งามที่ใจหากแม้ไร้ใครเห็น
ตนแลเป็นคนเห็นใจตนได้
อยากจะงามก็จงงามจากภายใน
นั้นคือใจงามได้ ไม่เสื่อมโทรม

[สายลมสีขาว]

หากเปรียบหญิง เป็นดอกไม้ ในพงป่า
ต่างสง่า งามตาม เหล่าวิถี
มีโดดเด่น เป็นรู้ อยู่สตรี
ทั้งร้าย-ดี งาม-มั่ว ทั่วเห็นกัน

อาจจะเป็น เช่นกุหลาบ คราบชั้นสูง
ย่อมชักจูง เป็นสง่า ผาสีสันต์
แต่จิตใจ ใครเล่า จะรู้กัน
ว่าเธอนั้น จริงแท้ คือเช่นไร

อาจจะเป็น เช่นดอกหญ้า ผู้ต่ำศักดิ์
แต่คงภักดิ์ เคียงดิน ประทินใส
สดสง่า เห็นค่า ประภาใจ
แม้สิ่งที่ ควรใคร่ ไม่สมมาลย์

อาจจะเป็น เช่นมะลิ ผลิบานแย้ม
ซึ่งแต่งแต้ม สมควร ชวนประสาน
อนึ่งนั้น สะอาดใส ในทุกกาล
คิดประมาณ แยกออก บอกได้ ฤ

..................
...............
...........
.......
....
.