ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เพรางาย]

นั่นสิๆ เรามาต่อกาพย์ฉบังกันดีกว่า

ห้องนี้เขาให้เป็นห้องกาพย์ไง  กลัวแยกห้องมากไว้จะไม่มีใครเล่น

คุณงายตั้งหัวข้อว่า

ดอกไม้ไพร  นะ


ดอกไม้ไพร


สาบเสือเจือขาวราวไพร             น้อยค่าคนให้
ไม่ไร้แมลงเวียนชม

หลากพุ่มกอเกี่ยวเขียวถม           รื่นตานิยม
เพาะบ่มดอกแต้มนานา

[แงซาย]

ดอกไม้ไพร

สาบเสือเจือขาวราวไพร             น้อยค่าคนให้
ไม่ไร้แมลงเวียนชม

หลากพุ่มกอเกี่ยวเขียวถม           รื่นตานิยม
เพาะบ่มดอกแต้มนานา

ชวนชมบุปผชาติงามตา                   ดาวเรืองเฟื่องฟ้า
จำปาจำปีมีชม

เพลินตาพาให้สุขสม                     โบตั๋นลั่นทม
ดอมดมชมเล่นเย็นใจ

ต่างล้อช่อชูไสว                            อวดก้านกิ่งใบ
กล้วยไม้หลายหลากมากมี

ปาหนันอัญชันปั้นสี                       ดูช้องนางคลี่
นนทรีมีท่าน่ามอง

 

[สายใย]

ข้อมูลจาก : http://www.st.ac.th/bhatips/gabpglon_16.htm
กาพย์ฉบัง ได้ชื่อว่าฉบัง ๑๖ เพราะ ๑ บท มี ๑๖ พยางค์ หนึ่งบทมีสามวรรค วรรคที่หนึ่ง หกพยางค์
วรรคที่สองมีสี่พยางค์ และวรรคที่สามเป็นวรรคสุดท้ายมีหกพยางค์ รวมเป็นสิบหกพยางค์
การวางคณะให้สังเกตแผนผัง จะเห็นบรรทัดที่หนึ่งมีสองวรรค และบรรทัดที่สองมี ๑ วรรค วางเช่นนี้
ต่อไปเรื่อย ๆ
สัมผัสระหว่างวรรค ในหนึ่งบทมีคู่สัมผัสเพียงคู่เดียว คือพยางค์สุดท้ายของวรรคที่หนึ่งสัมผัสกับ
พยางค์สุดท้ายของวรรคที่ สอง

ฉบังสิบหกความหมาย   หนึ่งบทเรียงราย
นับได้สิบหกพยางค์   
สัมผัสชัดเจนขออ้าง   เพื่อเป็นแนวทาง
ให้หนูได้คิดคำนึง   
พยางค์สุดท้ายวรรคหนึ่ง   สัมผัสรัดตรึง
สุดท้ายวรรคสองต้องจำ   
สุดท้ายวรรคสามงามขำ   ร้อยรัดจัดทำ
สัมผัสรัดบทต่อไป   
บทหนึ่งกับสองว่องไว   จงจำนำไป
เรียงถ้อยร้อยกาพย์ฉบัง   
อ.ภาทิพ ศรีสุทธิ์

ทองหยิบจับจีบสีเหลือง   บอกความรุ่งเรือง
ชี้ชัดวัฒนธรรม   

สัมผัสระหว่างบท
เมื่อแต่งมากกว่า ๑ บทต้องมีสัมผัสระหว่างบท พยางค์สุดท้ายของบทต้น สัมผัสกับพยางค์สุดท้าย
ของวรรคที่สองของบทถัดไป
ตัวอย่าง
 
ทองหยิบจับจีบสีเหลือง   บอกความรุ่งเรือง
ชี้ชัดวัฒนธรรม   
อย่าให้เหลือเพียงทรงจำ   คุณค่าเหลือล้ำ
แนะนำขนมของไทย   
การเลือกใช้คำ
กาพย์ฉบัง ๑๖ นิยมใช้คำเป็นคู่ คือ
๐๐/๐๐/๐๐     ๐๐/๐๐
๐๐/๐๐/๐๐
เช่น
กระเทือน / กระทบ / กระแทก     ใช่ตก/ใช่แตก
แต่แทรก/รู้สึก/ในทรวง
(ศิวกานต์ ปทุมสูติ)
 
ความไพเราะของกาพย์ฉบัง ๑๖   จากกาพย์พระไชยสุริยา ของสุนทรภู่
            มะม่วง/พวงพลอง/ช้องนาง   หล่นเกลื่อน/เถื่อนทาง
กินพลาง/เดินพลาง/หว่างเนิน   
            เห็นกวาง/ย่างเยื้อง/ชำเลืองเดิน   เหมือนอย่าง/นางเชิญ
พระแสง/สำอาง/ข้างเคียง   
            เขาสูง/ฝูงหงส์/ลงเรียง   เริงร้อง/ซ้องเสียง
สำเนียง/น่าฟัง/วังเวง    
            กลางไพร/ไก่ขัน/บรรเลง   ฟังเสียง/เพียงเพลง
ซอเจ้ง/จำเรียง/เวียงวัง   
ฯลฯ
            ก ข /ก กา /ว่าเวียน   หนูน้อย/ค่อยเพียร
อ่านเขียน/ผสม/กมเกย   
            ระวังตัว/กลัวคร/ูหนูเอ๋ย   ไม้เรียว/เจียวเหวย
กูเคย/เข็ดหลาบ/ขวาบเขวียว   
            หันหวด/ปวดแสบ/แปลบเสียว   หยิกซ้ำ/ซ้ำเขียว
อย่าเที่ยว/เล่นหลง/จงจำ   

 
หม้อแกง/ จัดแบ่ง/ ลงจาน   รสมัน /หอมหวาน
ท้องพาล/ กู่ร้อง/ จ้องหา   
เพียงเพื่อ/ ลิ้มรส/ โอชา   เพียงสัก /ครั้งครา
ก็พา/ ติดพ้อง /ต้องใจ   
    อ.ภาทิพ ศรีสุทธิ์

[เซียนสุรา]

ดอกไม้ไพร

สาบเสือเจือขาวราวไพร             น้อยค่าคนให้
ไม่ไร้แมลงเวียนชม

หลากพุ่มกอเกี่ยวเขียวถม           รื่นตานิยม
เพาะบ่มดอกแต้มนานา

ชวนชมบุพชาติงามตา                   ดาวเรืองเฟื่องฟ้า
จำปาจำปีมีชม

เพลินตาพาให้สุขสม                     โบตั๋นลั่นทม
ดอมดมชมเล่นเย็นใจ

ต่างล้อช่อชูไสว                            อวดก้านกิ่งใบ
กล้วยไม้หลายหลากมากมี

ปาหนันอัญชันปั้นสี                       ดูช้องนางคลี่
นนทรีมีท่าน่ามอง

 

  อีกทั้งดอกพกากรอง                         เขียวเหลืองเรืองรอง
ชงโคยี่โถชวนชม
   
    ราตรีซ่อนกลิ่นชวนดม                       หอมหวนภิรมย์
ลำดวนยี่สุ่นมณฑา

     พุดซ้อนประดู่ชบา                             สร้อยทองเฟื่องฟ้า
กาหลงรักเร่พิกุล

      อังกาบกุหลาบมีคุณ                          มะลิทำบุญ
พุทธชาดชูช่องามตา
ฉบังมิค่อยจะแข็งแรงเท่าไหร่นะครับ

[สายใย]

ดอกไม้ไพร
สาบเสือเจือขาวราวไพร             น้อยค่าคนให้
ไม่ไร้แมลงเวียนชม

หลากพุ่มกอเกี่ยวเขียวถม           รื่นตานิยม
เพาะบ่มดอกแต้มนานา.......(เพรางาย)

ชวนชมบุพชาติงามตา                   ดาวเรืองเฟื่องฟ้า
จำปาจำปีมีชม

เพลินตาพาให้สุขสม                     โบตั๋นลั่นทม
ดอมดมชมเล่นเย็นใจ

ต่างล้อช่อชูไสว                            อวดก้านกิ่งใบ
กล้วยไม้หลายหลากมากมี

ปาหนันอัญชันปั้นสี                       ดูช้องนางคลี่
นนทรีมีท่าน่ามอง........(แงซาย)


ดอกไม้ไพรแท้แม่สลอง                                     หมายใจใฝ่ปอง
จักต้องพร้องพานจรรโลง
ชื่อนางพญาเสือโคร่ง                                       ระฟ้าป่าโปร่ง
ไยโยงญี่ปุ่นหุ่นเหมือน
ฉายาซากุระเตือน                                            พี่น้องผองเพื่อน
เยี่ยมเยือนจังหวัดเชียงราย.......(ยายสาย)
.....(กันนะเจ้า)....อิ อิ...

[แงซาย]

ดอกไม้ไพร
สาบเสือเจือขาวราวไพร             น้อยค่าคนให้
ไม่ไร้แมลงเวียนชม

หลากพุ่มกอเกี่ยวเขียวถม           รื่นตานิยม
เพาะบ่มดอกแต้มนานา.......(เพรางาย)

ชวนชมบุปผชาติงามตา                   ดาวเรืองเฟื่องฟ้า
จำปาจำปีมีชม

เพลินตาพาให้สุขสม                     โบตั๋นลั่นทม
ดอมดมชมเล่นเย็นใจ

ต่างล้อช่อชูไสว                            อวดก้านกิ่งใบ
กล้วยไม้หลายหลากมากมี

ปาหนันอัญชันปั้นสี                       ดูช้องนางคลี่
นนทรีมีท่าน่ามอง........(แงซาย)


ดอกไม้ไพรแท้แม่สลอง                                     หมายใจใฝ่ปอง
จักต้องพร้องพานจรรโลง
ชื่อนางพญาเสือโคร่ง                                       ระฟ้าป่าโปร่ง
ไยโยงญี่ปุ่นหุ่นเหมือน
ฉายาซากุระเตือน                                            พี่น้องผองเพื่อน
เยี่ยมเยือนจังหวัดเชียงราย.......(ยายสาย)

เพลินชมพวงครามตามยาย                                 เชิญท่านทั้งหลาย
หญิงชายหมายท่องลองไป

แอ่วเหนือเย็นชุ่มฉ่ำใจ                                       ชวนให้หลงใหล
ดอกไม้ดาษดื่นรื่นรมย์

สารภีชบาน่าชม                                               หลิวล้อเล่นลม
เกลียวกลมผีเสื้อโบยบิน.....(แงซาย)

 

[เพรางาย]

คุณงายเสนอหัวข้อใหม่นะคะ
รู้สึกว่าหัวข้อเก่ามันยาวแล้ว
ขอเป็นหัวข้อ  “ทะเลาะเบาะแว้ง”  ละกันค่ะ

ทะเลาะเบาะแว้ง

ย่ำรุ่งเอะอะเอ็ดตะโร              ฝ่ายหนึ่งร้องโห่
คำโอ่อีกฝ่ายข่มมา
พวกมากต่างก็เก่งกล้า             กำปั้นเงื้อง่า
เอ็งข้าลองไหมใครเจ๋ง

[แงซาย]

ทะเลาะเบาะแว้ง

ย่ำรุ่งเอะอะเอ็ดตะโร              ฝ่ายหนึ่งร้องโห่
คำโอ่อีกฝ่ายข่มมา
พวกมากต่างก็เก่งกล้า             กำปั้นเงื้อง่า
เอ็งข้าลองไหมใครเจ๋ง


[แงซายไม่รักนักเลง                         ที่ทำเป็นเก่ง
อวดเบ่งองอาจมาดโต

พูดไปให้มีโมโห                             พวกทำคุยโว
ยโสโอ้อวดปวดใจ

เห็นแล้วรีบพลันหมั่นไส้                   หลีกลี้หนีไกล
อยู่ไปเดี๋ยวได้โดนดี  (แงซาย)

 

[เพรางาย]

ทะเลาะเบาะแว้ง

ย่ำรุ่งเอะอะเอ็ดตะโร              ฝ่ายหนึ่งร้องโห่
คำโอ่อีกฝ่ายข่มมา
พวกมากต่างก็เก่งกล้า             กำปั้นเงื้อง่า
เอ็งข้าลองไหมใครเจ๋ง                                                           (เพรางาย)


แงซายไม่รักนักเลง                         ที่ทำเป็นเก่ง
อวดเบ่งองอาจมาดโต

พูดไปให้มีโมโห                             พวกทำคุยโว
ยโสโอ้อวดปวดใจ

เห็นแล้วรีบพลันหมั่นไส้                   หลีกลี้หนีไกล
อยู่ไปเดี๋ยวได้โดนดี                                               (แงซาย)


กรอกหูคำ “สามัคคี”              ย้ำทุกวันวี่
เหมือนมีอาถรรพณ์กั้นขวาง

อยากยื่นมือจับกลับวาง          ยืนยันจุดต่าง
แยกห่างกางกั้นกำแพง


ถ้าจะต่อกลอน (ในที่นี่คือต่อกาพย์) เป็นเรื่องยาวจะไม่นิยมส่งรับด้วยสัมผัสเดิมๆ น่ะค่ะ 
อย่างน้อยควรใช้สัมผัสไม่ซ้ำไปสักสิบบทก่อน 
แล้วค่อยหันมาใช้สระเดิม

เวลาเล่นต่อกลอนกัน 
ถ้าหันมาใช้สระเดิมห่างกันแค่บทสองบท
คุณงายก็จะชักไม่อยากแต่งต่อ
เรื่องอะไรฉันต้องมาคิดสระเดิมๆ อีกแล้ว
แต่ก็มีบางสระที่ต่อยากต่อเย็นทำให้ไม่อยากต่อ
ไม่ใช่ต่อได้หมดทุกสระหรอก

[แงซาย]

ทะเลาะเบาะแว้ง

ย่ำรุ่งเอะอะเอ็ดตะโร              ฝ่ายหนึ่งร้องโห่
คำโอ่อีกฝ่ายข่มมา
พวกมากต่างก็เก่งกล้า             กำปั้นเงื้อง่า
เอ็งข้าลองไหมใครเจ๋ง                                                           (เพรางาย)


แงซายไม่รักนักเลง                         ที่ทำเป็นเก่ง
อวดเบ่งองอาจมาดโต

พูดไปให้มีโมโห                             พวกทำคุยโว
ยโสโอ้อวดปวดใจ

เห็นแล้วรีบพลันหมั่นไส้                   หลีกลี้หนีไกล
อยู่ไปเดี๋ยวได้โดนดี                                               (แงซาย)


กรอกหูคำ “สามัคคี”              ย้ำทุกวันวี่
เหมือนมีอาถรรพณ์กั้นขวาง

อยากยื่นมือจับกลับวาง          ยืนยันจุดต่าง
แยกห่างกางกั้นกำแพง                      (เพรางาย)   

หลายหลากมากมีสีแสง            ต่างออกแสดง
ยื้อแย่งแบ่งขั้วทั่วกัน

เคยกินอิ่มหมีพีมัน                 ไม่มีเดียดฉันท์
ชนชั้นจบลงหลงลืม                           (แงซาย)

[เพรางาย]

ยอมแบ่งแรงให้ใครยืม         ยิ้มปลาบอวดปลื้ม
ดีหวังได้ใครควรตรอง

ทะเลาะเบาะแว้งมัวหมอง         ตัดเพื่อนขาดพ้อง
เรียกร้องฟ้องไปใครฟัง


คุณแงซายขา  มันต้อง  อิ่มหมีพีมัน สิคะ


จบหัวข้อนี้แค่นี้นะคะ
ลองตั้งหัวข้อใหม่มาบ้างเหอะ 
คุณงายไม่อยากเป็นหัวหน้าขบวนการแล้วล่ะ

[แงซาย]

ยอมแบ่งแรงให้ใครยืม         ยิ้มปลาบอวดปลื้ม
ดีหวังได้ใครควรตรอง

ทะเลาะเบาะแว้งมัวหมอง         ตัดเพื่อนขาดพ้อง
เรียกร้องฟ้องไปใครฟัง

....เพียรพร่ำร่ำร้องก้องดัง                 หายหดหมดหวัง
ฉบังขาดคนสนใจ
....ถึงเปลี่ยนหัวข้อล้อไป                  สิ้นปลงสงสัย
หาใครต่อรับกับเรา
....คงต้องนั่งคอยหงอยเหงา              ไม่มีแม้เงา
จับเจ่าจริงแท้แน่เชียว
....คิดไปใจยิ่งเฉลียว                       เพราะเราคนเดียว
เปล่าเปลี่ยวชวนล้อต่อกลอน(กาพย์)

[เพรางาย]

ร้อยกรองรักไม่ถ่ายถอน   ใช่มีเพียงกลอน
กาพย์กลั่นผูกพันดวงใจ

เชิญเถิดรอหัวข้อใหม่     ถ้ามาตั้งไว้
จะมาต่อให้เร็ววัน

[บ้านกลอนไทย]

๐ เทถ้อยร้อยคำรำพัน          “วันครู”แล้วกัน
ยึดมั่นเชิดชูบูชา

๐ไทยถือสิบหกมกรา            รักซึ้งตรึงตรา
ทาบทาทั่วถิ่นยินยล


แบบว่า…คิดถึงครูที่สั่งสอนมาครับ…
รวมทั้งครูที่เป็นเพื่อนคอยติชมในบ้านกลอนนี้ด้วยครับ...ศิษย์กราบขอบพระคุณทุกท่าน

[เพรางาย]

ครูดังแสงฟ้าเบื้องบน     คลี่กลีบอุบล
เยี่ยมโลกรับโชคสู้เข็ญ

ทางใหม่สิ่งใดไม่เป็น    ลำบากยากเย็น
ครูเข่นเคี่ยวลึกฝึกกรำ

[สายใย]

เทถ้อยร้อยคำรำพัน          “วันครู”แล้วกัน
ยึดมั่นเชิดชูบูชา

๐ไทยถือสิบหกมกรา            รักซึ้งตรึงตรา
ทาบทาทั่วถิ่นยินยล.....(หนูนะโม)

ครูดังแสงฟ้าเบื้องบน     คลี่กลีบอุบล
เยี่ยมโลกรับโชคสู้เข็ญ

ทางใหม่สิ่งใดไม่เป็น    ลำบากยากเย็น
ครูเข่นเคี่ยวลึกฝึกกรำ.....(เพรางาย)

สอนทั่วชั่วดีชี้นำ      มิให้ถลำ
ไหลหลงลงบ่วงห้วงเหว

สอนศิษย์คิดห่างทางเลว      พ้นแยกแหลกเหลว
พาตนหลุดพ้นภัยพาล

สอนสั่งสรรพวิทยาการ       ด้วยพรหมวิหาร
ในจิตพิสิฐสุกใส.....(สายใย)

[แงซาย]

เทถ้อยร้อยคำรำพัน          “วันครู”แล้วกัน
ยึดมั่นเชิดชูบูชา

๐ไทยถือสิบหกมกรา            รักซึ้งตรึงตรา
ทาบทาทั่วถิ่นยินยล.....(หนูนะโม)

ครูดังแสงฟ้าเบื้องบน     คลี่กลีบอุบล
เยี่ยมโลกรับโชคสู้เข็ญ

ทางใหม่สิ่งใดไม่เป็น    ลำบากยากเย็น
ครูเข่นเคี่ยวลึกฝึกกรำ.....(เพรางาย)

สอนทั่วชั่วดีชี้นำ      มิให้ถลำ
ไหลหลงลงบ่วงห้วงเหว

สอนศิษย์คิดห่างทางเลว      พ้นแยกแหลกเหลว
พาตนหลุดพ้นภัยพาล

สอนสั่งสรรพวิทยาการ       ด้วยพรหมวิหาร
ในจิตพิสิฐสุกใส.....(สายใย)

เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าเพียงใด      สู้ฝ่าฟันไป
หวังให้ศิษย์นั้นมั่นคง

ไม่มัวมั่วสุมลุ่มหลง              ตั้งจิตบรรจง
ดำรงคงธรรมครรลอง.........(แงซาย)

[สายใย]

“วันครู”
เทถ้อยร้อยคำรำพัน          “วันครู”แล้วกัน
ยึดมั่นเชิดชูบูชา

๐ไทยถือสิบหกมกรา            รักซึ้งตรึงตรา
ทาบทาทั่วถิ่นยินยล.....(หนูนะโม)

ครูดังแสงฟ้าเบื้องบน     คลี่กลีบอุบล
เยี่ยมโลกรับโชคสู้เข็ญ

ทางใหม่สิ่งใดไม่เป็น    ลำบากยากเย็น
ครูเข่นเคี่ยวลึกฝึกกรำ.....(เพรางาย)

สอนทั่วชั่วดีชี้นำ      มิให้ถลำ
ไหลหลงลงบ่วงห้วงเหว

สอนศิษย์คิดห่างทางเลว      พ้นแยกแหลกเหลว
พาตนหลุดพ้นภัยพาล

สอนสั่งสรรพวิทยาการ       ด้วยพรหมวิหาร
ในจิตพิสิฐสุกใส.....(สายใย)[/size]

เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าเพียงใด      สู้ฝ่าฟันไป
หวังให้ศิษย์นั้นมั่นคง

ไม่มัวมั่วสุมลุ่มหลง              ตั้งจิตบรรจง
ดำรงคงธรรมครรลอง.........(แงซาย)

พระคุณอุ่นเกล้าเราผอง                   ประดุจเทียนทอง
ช่วยส่องสว่างทางจร
ศิษย์น้อมพร้อมจำคำสอน          ยิ่งล้ำคำพร
ยอกรกราบครูบูชา
วันที่สิบหกมกรา                       วันครูเวียนมา
อีกคราปีห้าสามนี้...................(สายใย)

[เซียนสุรา]

“วันครู”
เทถ้อยร้อยคำรำพัน          “วันครู”แล้วกัน
ยึดมั่นเชิดชูบูชา

๐ไทยถือสิบหกมกรา            รักซึ้งตรึงตรา
ทาบทาทั่วถิ่นยินยล.....(หนูนะโม)

ครูดังแสงฟ้าเบื้องบน     คลี่กลีบอุบล
เยี่ยมโลกรับโชคสู้เข็ญ

ทางใหม่สิ่งใดไม่เป็น    ลำบากยากเย็น
ครูเข่นเคี่ยวลึกฝึกกรำ.....(เพรางาย)

สอนทั่วชั่วดีชี้นำ      มิให้ถลำ
ไหลหลงลงบ่วงห้วงเหว

สอนศิษย์คิดห่างทางเลว      พ้นแยกแหลกเหลว
พาตนหลุดพ้นภัยพาล

สอนสั่งสรรพวิทยาการ       ด้วยพรหมวิหาร
ในจิตพิสิฐสุกใส.....(สายใย)[/size]

เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าเพียงใด      สู้ฝ่าฟันไป
หวังให้ศิษย์นั้นมั่นคง

ไม่มัวมั่วสุมลุ่มหลง              ตั้งจิตบรรจง
ดำรงคงธรรมครรลอง.........(แงซาย)

พระคุณอุ่นเกล้าเราผอง                   ประดุจเทียนทอง
ช่วยส่องสว่างทางจร
ศิษย์น้อมพร้อมจำคำสอน          ยิ่งล้ำคำพร
ยอกรกราบครูบูชา
วันที่สิบหกมกรา                       วันครูเวียนมา
อีกคราปีห้าสามนี้...................(สายใย)

        ขอครูจงสุขฤดี            เภทภัยไป่มี
ให้ร้ายทำลายคุณครู
     ศิษย์ขอคารวะเชิดชู      ยอให้โลกรู้
พระคุณแม่พิมพ์ของไทย................(เซียนสุรา นารี ขี้เมา)

[เพรางาย]

แบบว่า  มันเริ่มยาวแล้วล่ะหัวข้อนี้

ชักจะวนซ้ำแล้ว

ขอท่านผู้กล้าหาญตั้งหัวข้อใหม่ได้ไหมคะ