ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

"ต่อยหอย(ช่างพูด)?"
๐
๐ เอ็งเหมือนเดิมพูดเล่นเป็นต่อยหอย
ทำข้าพลอยยิ้มขำในน้ำเสียง
เดี๋ยวเอ็งจ้อเรื่องนั้นสรรเรียบเรียง
ข้าไม่เถียงเพราะเอ็งเก่งวาจา

๐ จากฟังเล่นไม่สนบ้างทนขำ
ค่อยค่อยจำเคยชินสิ้นถือสา
เอ็งก็คอยเวียนวนปนไปมา
ชอบแหย่ข้าแต่เล็กเด็กจนโต

๐ เอ็งเหมือนน้องเหมือนนุ่งจอมยุ่งเล่า
แต่คอยเอาใจใส่ให้ข้าโอ๋
อาจมอมแมมเหนอะหนะกะโปโล
บ่อยโยกโย้ล้อข้าทำหน้าเป็น

๐ แต่ทุกครั้งทุกคราข้านั่งเศร้า
คนอื่นเขาลืมข้าไม่มาเห็น
ไม่มีใครถามข่าวทั้งเช้าเย็น
เหมือนกระเด็นออกไปไกลสังคม

๐ กลับเหลือเอ็งยื่นหน้ามาหลอกล่อ
ทั้งเล่นล้อจนข้าหลับตาข่ม
เริ่มค่อยคลายเรื่องรักที่หนักปม
จากคนล้มค่อยฟื้นคืนจิตใจ

๐ ต่างกับพี่เอ็งมากที่จากข้า
ไม่ถามหาผิดเอ็งบรรเลงใหญ่
เอ็งเพิ่งสาวเกินกว่าข้าพูดไป
ลองรักใครแล้วพลาดอาจรู้เอง?"

..ขอบพระคุณ..ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ..

[จ้อง เจรียงคำ]

+1 ให้ครับ อ.ระนาดเอก..สนุกเหมือนละครหลังข่าวเลยครับ..

ว่าแต่จะมีภาคต่อไหมครับ..เพราะนางเอก..เพิ่งจะแตกเนื้อขาว..เอ๊ย..เนื้อสาวเอง..อิอิ..

[ระนาดเอก]

+1 ให้ครับ อ.ระนาดเอก..สนุกเหมือนละครหลังข่าวเลยครับ..

ว่าแต่จะมีภาคต่อไหมครับ..เพราะนางเอก..เพิ่งจะแตกเนื้อขาว..เอ๊ย..เนื้อสาวเอง..อิอิ..

"คำสารภาพ..จากน้องต่อยหอย..(สาวน้อยช่างพูด)?"

๐

๐ ฟังพี่พูดเพ้อพร่ำคำต่อยหอย
ว่าน้องน้อยคนนี้ฝีปากเก่ง
มาเล่นล้อต่อพี่ไม่มีเกรง
จวบเป็นสาวเนื้อเต่งเปล่งทั้งกาย

๐ พ้อคำที่ว่าน้องคล่องแค่พูด
เคยถอยกรูดน้อยใจในความหมาย
ที่คอยเฝ้าจู้จี้ห่วงพี่ชาย
ในความพ่ายรักช้ำพี่ลำดวน

๐ พี่มองผ่านไม่สนน้องคนนี้
มาทุกทีจึงเห็นน้องเล่นป่วน
ตามประสาเด็กน้อยคอยมากวน
ทุกสิ่งล้วนสนิทชิดมากมาย

๐ ทั้งตำบลมีพี่นี้เท่านั้น
ที่รู้ทันตามใจในโฉมฉาย
น้องจึงกล้าเล่นลิ้นสิ้นไม่อาย
ทั้งเช้าสายบ่ายเย็นจึงเห็นกัน

๐ นับแต่เล็กเห็นพี่นี้ไม่เปลี่ยน
เฝ้าวนเวียนทุกขณะทั้งขยัน
เพียรส่งพี่ลำดวนล้วนทุกวัน
ขนมปันให้น้องเหมือนทองทา

๐ ลองสำรวจตัวน้องมองสักนิด
แล้วใช้จิตพิศเพ่งเล็งค้นหา
น้องคนนี้พอใช้ในหน้าตา
พอจะคว้าใจพี่..นี้หรือยัง..(ระนาดเอก)

ปล.มาต่อภาค ๒ ให้..
..ตามคำขอของคุณอาร์ตี้ครับ..

[สุวรรณ]

เลิกสนใจในถ้อยที่ร้อยลักษณ์
พจน์วจีที่ถักให้ความหวัง
เก็บความเจ็บเหน็บไว้ ใจประดัง
โลกนี้พัง พลั้งรักเกินหักใจ

ก็ไม่สวยรวยลักษณ์อย่างใครเขา
เพียงรูปเงาเค้าหน้า พี่ผลักไส
หากแม้นมากหลากหญิงที่จริงใจ
เชิญพี่ไปเถิดหนาอย่าลังเล

ก่อนเคยเย้าเกาหัวชวนหัวร่อ
บัดนี้ขอลาร้างจำห่างเห
ด้วยใจพี่ที่มากความเกเร
คิดว่าเท่หรือไรพ่อเนื้อเย็น

เพียงเริ่มรักก็จำขอลาจาก
หยดน้ำตามีค่ามากกว่าใครเห็น
เลิกซะทีพะนอพี่ทั้งเช้าเย็น
จะขอหลบซ่อนเร้นให้ไกลตา

ไม่ง้อแล้ว 

[chaipan1999]

+1 ให้ครับ อ.ระนาดเอก..สนุกเหมือนละครหลังข่าวเลยครับ..

ว่าแต่จะมีภาคต่อไหมครับ..เพราะนางเอก..เพิ่งจะแตกเนื้อขาว..เอ๊ย..เนื้อสาวเอง..อิอิ..

"คำสารภาพ..จากน้องต่อยหอย..(สาวน้อยช่างพูด)?"

๐

๐ ฟังพี่พูดเพ้อพร่ำคำต่อยหอย
ว่าน้องน้อยคนนี้ฝีปากเก่ง
มาเล่นล้อต่อพี่ไม่มีเกรง
จวบเป็นสาวเนื้อเต่งเปล่งทั้งกาย

๐ พ้อคำที่ว่าน้องคล่องแค่พูด
เคยถอยกรูดน้อยใจในความหมาย
ที่คอยเฝ้าจู้จี้ห่วงพี่ชาย
ในความพ่ายรักช้ำพี่ลำดวน

๐ พี่มองผ่านไม่สนน้องคนนี้
มาทุกทีจึงเห็นน้องเล่นป่วน
ตามประสาเด็กน้อยคอยมากวน
ทุกสิ่งล้วนสนิทชิดมากมาย

๐ ทั้งตำบลมีพี่นี้เท่านั้น
ที่รู้ทันตามใจในโฉมฉาย
น้องจึงกล้าเล่นลิ้นสิ้นไม่อาย
ทั้งเช้าสายบ่ายเย็นจึงเห็นกัน

๐ นับแต่เล็กเห็นพี่นี้ไม่เปลี่ยน
เฝ้าวนเวียนทุกขณะทั้งขยัน
เพียรส่งพี่ลำดวนล้วนทุกวัน
ขนมปันให้น้องเหมือนทองทา

๐ ลองสำรวจตัวน้องมองสักนิด
แล้วใช้จิตพิศเพ่งเล็งค้นหา
น้องคนนี้พอใช้ในหน้าตา
พอจะคว้าใจพี่..นี้หรือยัง..(ระนาดเอก)

ปล.มาต่อภาค ๒ ให้..
..ตามคำขอของคุณอาร์ตี้ครับ..

พี่ระนาดเลี้ยงต้อยแต่น้อยนิด
ผมก็คิดเพ่งพิศในน้องเขา
ไม่อาจเปรียบพี่ระนาดเหมือนวาดเงา
ได้แต่เศร้านั่งกลุ้มรักสุมทรวง

ผมได้เพียงเมียงมองน้องห่างห่าง
เป็นเงาจางลางใจไม่หึงหวง
น้องเค้ารักพี่ระนาดจนล้นดวง
ไม่เหลือห้วงห้องใจให้ใครเลย

หากพี่ระนาดรักน้องขอจงตอบ
ชอบไม่ชอบความใดใคร่เฉลย
ตัวผมนี้ขอปลงให้ลงเอย
เป็นคนเคยแอบฝันเท่านั้นพอ....

 

[ระนาดเอก]

+1 ให้ครับ อ.ระนาดเอก..สนุกเหมือนละครหลังข่าวเลยครับ..

ว่าแต่จะมีภาคต่อไหมครับ..เพราะนางเอก..เพิ่งจะแตกเนื้อขาว..เอ๊ย..เนื้อสาวเอง..อิอิ..

"คำสารภาพ..จากน้องต่อยหอย..(สาวน้อยช่างพูด)?"

๐

๐ ฟังพี่พูดเพ้อพร่ำคำต่อยหอย
ว่าน้องน้อยคนนี้ฝีปากเก่ง
มาเล่นล้อต่อพี่ไม่มีเกรง
จวบเป็นสาวเนื้อเต่งเปล่งทั้งกาย

๐ พ้อคำที่ว่าน้องคล่องแค่พูด
เคยถอยกรูดน้อยใจในความหมาย
ที่คอยเฝ้าจู้จี้ห่วงพี่ชาย
ในความพ่ายรักช้ำพี่ลำดวน

๐ พี่มองผ่านไม่สนน้องคนนี้
มาทุกทีจึงเห็นน้องเล่นป่วน
ตามประสาเด็กน้อยคอยมากวน
ทุกสิ่งล้วนสนิทชิดมากมาย

๐ ทั้งตำบลมีพี่นี้เท่านั้น
ที่รู้ทันตามใจในโฉมฉาย
น้องจึงกล้าเล่นลิ้นสิ้นไม่อาย
ทั้งเช้าสายบ่ายเย็นจึงเห็นกัน

๐ นับแต่เล็กเห็นพี่นี้ไม่เปลี่ยน
เฝ้าวนเวียนทุกขณะทั้งขยัน
เพียรส่งพี่ลำดวนล้วนทุกวัน
ขนมปันให้น้องเหมือนทองทา

๐ ลองสำรวจตัวน้องมองสักนิด
แล้วใช้จิตพิศเพ่งเล็งค้นหา
น้องคนนี้พอใช้ในหน้าตา
พอจะคว้าใจพี่..นี้หรือยัง..(ระนาดเอก)

ปล.มาต่อภาค ๒ ให้..
..ตามคำขอของคุณอาร์ตี้ครับ..

พี่ระนาดเลี้ยงต้อยแต่น้อยนิด
ผมก็คิดเพ่งพิศในน้องเขา
ไม่อาจเปรียบพี่ระนาดเหมือนวาดเงา
ได้แต่เศร้านั่งกลุ้มรักสุมทรวง

ผมได้เพียงเมียงมองน้องห่างห่าง
เป็นเงาจางลางใจไม่หึงหวง
น้องเค้ารักพี่ระนาดจนล้นดวง
ไม่เหลือห้วงห้องใจให้ใครเลย

หากพี่ระนาดรักน้องขอจงตอบ
ชอบไม่ชอบความใดใคร่เฉลย
ตัวผมนี้ขอปลงให้ลงเอย
เป็นคนเคยแอบฝันเท่านั้นพอ..(น้องชัยพันธุ์)

 

 


๐ กำลังนั่งชั่งใจในความสวย
เริ่มเห็นด้วยในสาวที่เฝ้าขอ
แต่ติดตรงตัวพี่ไม่ชีกอ
มีหญิงหนอพัวพันนั้นมากมาย

๐ ไม่อยากจะสับรางอย่างพี่ฟลุ๊ค
มันมีทุกข์อนาถไม่ขาดสาย
เบื่อเป็นข่าวเป็นคลิปกระซิบพราย
นอนฝันร้ายทุกคืนฝืนข่มตา

๐ ยอมรับว่าเธอสวยหมวยสเป็ก
ซ้ำยังเด็กผิวเนียนเจียนผวา
แย้มยิ้มทีฟันขาวพราวโสภา
อนิจจาน้องอั้มพ่ายช้ำใจ

๐ ให้น้องคิดดีกว่าถ้าไม่ถือ
คิวน้องคือที่สิบขยิบให้
สาวเก้าคนคอยตื้อยื้อร่ำไป
หากรับได้ไม่ท้อ..ก็โอเค..(พี่ระนาดเอก)

ปล.พล็อตสนุกๆขำๆนะครับ..



 

[จ้อง เจรียงคำ]

ติดหน้าจอ..รอตอน..ละครเริ่ม
ฉากประเดิม..ได้ใจ..คนวัยจ้อ
นางเอกเพียงเดียงสา..หน้ามอซอ
พระเอกพอ ออกฉาก ก็อยากลา

ลุ้นนิดนิด..คิดแค้น แทนพระเอก
ร้องโหวกเหวก โวยคำ ลำดวน บ้า !
เอ็งช่างร้าย ขายรัก หักสัญญา
ฮึ่ย! พับผ่า..ให้ตาย..เสียดายจริง

รักกันมา นานนม เคยบ่มนั้น
ไม่สำคัญ หรือไร นะใจหญิง
ถึงกลับกลอก หลอกกัน บั่นใจทิ้ง
บ่นพาดพิง ติงพลาง อย่างลืมตัว

เปิดอีกฉาก อยากบ้า..อ๊า! ใครครับ
ช่างต่างกับ ตอนต้น คนละขั้ว
นางเอกมา มาดใหม่ ใจเต้นรัว
กลืนน้ำลายลงกลั้ว..(โอ๊ย! ยั่วใจ)

เป็นสาวแล้ว แพรวพรรณ นั้นนวลผ่อง
มิเป็นรอง ลำดวนพี่ ที่ว่าใส
พระเอกจ้อง..มองตา..แล้วว่าไร
อ้าวยังไง..โอละพ่อ..จ้อสิบคน
 

[ระนาดเอก]

ติดหน้าจอ..รอตอน..ละครเริ่ม
ฉากประเดิม..ได้ใจ..คนวัยจ้อ
นางเอกเพียงเดียงสา..หน้ามอซอ
พระเอกพอ ออกฉาก ก็อยากลา

ลุ้นนิดนิด..คิดแค้น แทนพระเอก
ร้องโหวกเหวก โวยคำ ลำดวน บ้า !
เอ็งช่างร้าย ขายรัก หักสัญญา
ฮึ่ย! พับผ่า..ให้ตาย..เสียดายจริง

รักกันมา นานนม เคยบ่มนั้น
ไม่สำคัญ หรือไร นะใจหญิง
ถึงกลับกลอก หลอกกัน บั่นใจทิ้ง
บ่นพาดพิง ติงพลาง อย่างลืมตัว

เปิดอีกฉาก อยากบ้า..อ๊า! ใครครับ
ช่างต่างกับ ตอนต้น คนละขั้ว
นางเอกมา มาดใหม่ ใจเต้นรัว
กลืนน้ำลายลงกลั้ว..(โอ๊ย! ยั่วใจ)

เป็นสาวแล้ว แพรวพรรณ นั้นนวลผ่อง
มิเป็นรอง ลำดวนพี่ ที่ว่าใส
พระเอกจ้อง..มองตา..แล้วว่าไร
อ้าวยังไง..โอละพ่อ..จ้อสิบคน..(คุณอาร์ตี้)
 

๐ พลาดตกหลุมสุนทรกลอนอาร์ตี้
เขียนวกที่พระเอกเฉกฉ้อฉล
เริ่มแรกรักพี่สาวร้าวกมล
พอผ้านพ้นน้องสาวเฝ้าเอาใจ

๐ อีลำดวนป่วนอกนรกถาม
ป่วยแทบหามความจริงหญิงผลักไส
ทนสะทกอกผ่าวสาวหนีไกล
น้ำตาไหลใส่บทรสระทม

๐ มีน้องสาวพราวแท้มาแก้ภาพ
จนซึมซาบปลาบปลื้มลืมรสขม
มดน้ำตาลพานใกล้ใจระดม
ผูกเงื่อนปมห่มรักเข้าทักทาย

๐ ตั้งคำถามสาวงามหากตามตื้อ
แบบดึงดื้อยื้อเย้าเคล้าความหมาย
เหมือนน้ำเซาะเกาะแก่งแห่งใจชาย
ดึงให้ตายน้ำตื้นกลืนกับเธอ

๐ แบบด้านบนหมวยขาวสาวสเป็ก
ถึงใจเหล็กเด็กยั่วชัวร์อาจเผลอ
ถามอาร์ตี้ตี๋หล่อก็คงเบลอ
คงออเออเพ้อพล่ามตามน้ำไป

๐ บทสรุปผลุบไว้ยังไม่บอก
มันอาจออกหัวก้อยถ้อยคำไข
แต่มีสาวเข้ากุมกลุ้มหทัย
ดีกว่าไม้ป่าเดียว..เข้าเหลียวมอง..(ระนาดเอก)

ปล.พล็อตเรื่องแบบขำๆนะครับ..

[จ้อง เจรียงคำ]

ติดละคร นอนรอ..หน้าจอตู้
สำหรับผู้ อยู่เดียว..เปลี่ยวช้ำหมอง
ชีวิตจริง หญิงจาก ไม่อยากปอง
ได้เพียงจ้อง จอละคร ป้อนจำแลง

ฝันตุตะ ประโลมใจ ไว้บริโภค
ดีกว่าเหงาเศร้าโศก...เพราะโลกแกล้ง
เจ็บช้ำตายพ่ายแพ้...แค่แสดง
ไม่ทิ่มแทงเท่ากับพิษ...ชีวิตจริง

บ่นพลางรอ พอประมาณ ไม่นานนัก
ได้สักพัก ภาคต่อมา ปรีดายิ่ง
หยิบหมอนเหมาะ เกาะติดหนับ อย่างกับปลิง
นอนแน่นิ่ง สิงสถิต ติดงอมแงม

จากเรื่องราว กล่าวย้อน ตอนที่แล้ว
ไร้วี่แวว ว่า.พระ-นาง..จะทางแจ่ม
นางเอกเราเขาอุตส่าห์..โปรยท่าแย้ม
พระเอก แฮ่ม..กรรมเวร..เล่นตัวซะ

แหละนี่ล่ะเสน่ห์....เล่ห์น้ำเน่า
ยากจะเข้า...คู่กัน..ฝันซะล่ะ
ต้องอึดอัดขัดใจ...ไว้หน่อยนะ
คนถึงจะ หงุดหงิด...และติดตาม

รู้ก็รู้ อยู่ว่า..มามุขนี้
แต่ก็นี่..สินะพาใจหวาม
อาจผูกเรื่องเปลืองบท...แต่งดงาม
จนลุกลามเข้าขั้น..แฟนพันธุ์แท้

บทละครตอนนี้..คงมีต่อ
มีแววส่อ..เลาเลา..เอาไงแน่
เมื่อพระเอก อุบไต๋..มิไขแด
แฟนติดแจ..จ้องจอ..รอตามเคย
 

[ระนาดเอก]

๐ เข้าคว้าแหและสุ่มแบบกรุ้มกริ่ม
เสียวคำทิ่ม!จิ้มแทงแถลงเอ่ย
ตอบไงดีชี้บทไม่ปลดเลย
ถูกถามเปรยเลยคว้างวางพล็อตตัว

๐ เดินคิดเรื่องเปลืองนิดเจอะ"ทิดแสง"
คิ้วยังแหว่งเพิ่งสึกนึกชวนหัว
ทิดหน้าใหม่ใจหนุ่มทุ่มเสียงรัว
แววตามัวรั่วน้ำ!ร่ำเรียกร้อง

๐ นึกตระหนกตกใจไหงเป็นงั้น
ไอ้หนุ่มพลันลั่นปากหลากหม่นหมอง
หลงรักติดพิษสาวพราวเนื้อทอง
คนบ้านหนองโสน!ปล่อยโฮซ้ำ

๐ พานตีอกชกตนบ่นเป็นตุ
มุ่งหมายมุ!ทุกขณะล่วงถลำ
หวังอีสาวเยาวมาลย์หวานรับคำ
สึกมาย้ำจำแต่ง!แจงฐานา

๐ เมื่อวานนี้ชี้ให้แม่ไปขอ
แสนทดท้อพ้อสาวเจ้ากังขา
ปฏิเสธเด็ดเยื่อเชื้อทันตา
ยืนยันว่ามีใจให้ชายแล้ว

๐ เห็นทิดแสงแจ้งบ่นทนไม่ได้
จึงถามไปชื่อสาวเป้าหวานแหว๋ว
ที่ทำเอ็งเซ็งหนักรักหักแวว
สะอื้นแผ่วโผงผางพลางบ้าบอ

๐ หนุ่มรักคุด!หลุดปากคำหลากไหล
สาวขวัญใจของข้าหน้านี้หนอ
ช่างน่ารักพักตร์นั้นขั้นลออ
นามนั้นก็"จำปา"ข้ารักมัน

๐ ได้ยินชื่อ!สื่อฤทธิ์จิตสะดุ้ง
คือน้องนุง"ลำดวน"สาวชวนฝัน
นิ่งตะลึงอึ้งอยู่สักครู่พลัน
ถามปากสั่นงันงกปนตกใจ

๐ เอ็งรักมันมานานกระนั้นหรือ
ไม่เคยยินร่ำลือสื่อที่ไหน
มันเพิ่งสาวก้าวผ่านสคราญวัย
แตกพานได้ไม่กี่-ปีนี้เอง

๐ เห็นทิดแสงไม่ตอบยอบร้องไห้
พอเข้าใจพิษรักปักตรงเผง
ข้าอกหักเหมือนกันพลันวังเวง
สมองเร่งคิดถึง..ซึ่งจำปา?"

[ตะวันฉาย]

...โอ้ โอะ โอ๋  ติดละครตอนหลังข่าว
หลายเรื่องราวให้ดูเป็นคู่ขวัญ
พี่อาร์ตี้ก็เฝ้าดูทุกวี่วัน
น้ำเน่าพลันก็ไม่เบื่อเพื่ออะไร

...พี่ระนาดก็ตามติดกับทิดแสง
ไม่เปลี่ยนแปลงนางจำปาพาหวั่นไหว
ลืมสาวเป้าเยาวมาลย์แห่งบ้านไกล
ลืมอาลัยลำดวนชวนพิศมอง...

...มาช่างพูดช่างบ่นให้คนอ่าน
อย่าเพิ่งพานเคืองโกรธโทษให้น้อง
มาต่อยหอยช่างพูดเป็นทูตลอง
ลับสมองประคองส่งเข้าตรงใจ...

ปล....แวะมาแซวนะคะพี่ๆ เห็นชอบละครกันจัง