ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สารพัด*เพี้ยน]

เมื่อความหมองหม่นมันมากับคืนฝนโปรย
หัวใจฉันถูกเฆี่ยนโบย..ด้วยสายลมแห่งความเหงา
รู้หรือเปล่าคนดี? สิ่งที่เหลือที่มีระหว่างเรา
มันทำให้ฉันต้องเศร้า...ร้าวรานเพียงใด






เพียงหนึ่งนาทีที่คิดถึงคุณ
รู้บ้างไหมว่าใจมันแสนล้าและทารุณเพียงไหน
หนึ่งครั้งที่เอ่ยลา รู้หรือเปล่าว่าคุณได้ฆ่าชีวิตใคร
แต่คุณคงไม่รู้....คุณจึงไป
และทิ้งให้ฉันเหลือเพียงหัวใจที่หยุดร้องไห้ไม่เป็น

[เพรางาย]

ฝนโปรยโรยสายแผ่วพรม     
เริงเส้นเล่นลม
ราวจมบางใจบอบบาง


คืนฟ้าจันทร์เร้นเมฆคว้าง
เสียงขื่นใครคราง
แทรกเสียดพ้อใจบาดจำ

[บ้านกลอนไทย]

๐ คืนฝนโปรย โหยหา ทิวาเก่า
แอบมองเจ้า เช้าเย็น ได้เห็นหน้า
ตามหน้าที่ มีรัก ศักดิ์เพียงกา
เธอเหมือนฟ้า พญาหงส์ สืบวงศ์วรรณ

 ๐ แล้ววันหนึ่ง ซึ่งฝน เทหล่นร่วง
ใจสองดวง ห่วงหา ร่วมพาฝัน
สิบปีผ่าน นานเนา เราจากกัน
เหมือนฟ้าขั้น กั้นกลาง..รักจางไป

แบบว่า...รักครั้งแรกตอน ป.2 ตอนนี้เป็นเพื่อนกันเธอไปเรียนอยู่ต่างแดนยังคิดถึงทุกทีที่ฝนตก บ้าดีเนาะเรา  ฮ่าๆ...

   

[ตะวันฉาย]

...ขอฝนโปรยชะล้างทางน้ำเนตร
ที่เป็นเหตุให้น้ำตาพารินไหล
กับหัวใจโทรมๆไหลโหมไป
ชะล้างไปใจเคยร้างจางเสียที

...คืนฝนโปรยโรยรินสิ้นเสียงฝน
ขอจงดลใจข้าฯให้ลาหนี
ทั้งความซ้ำนำใจอย่าใคร่มี
ส่งมาทีสักคนปนฝนโปรย.....

ปล...ช่วยทีว่าจะไม่แต่งกลอนเศร้าแล้ว แบบว่า ช่วงนี้กำลังซ้ำสุดๆๆๆๆ

[กล่องความทรงจำ]

แค่ความรัก มาจากลา
เธอต้องฟูมควาย เหมือนคนบ้า หรือไรเล่า
หันมองรอบข้าง ซะบ้าง นอกจากเรา
ยังมีใคร คอยปลอบ ให้คลายเศร้า อีกมากมาย

เคยรัก ตัวเอง บ้างหรือเปล่า
ยามเหน็บหนาว เคยกอดตัวเอง บ้างไหม
อย่าให้ม่านน้ำ ปิดบังตาพร่า จนมองไม่เห็นใคร
พ่อแม่ และเพื่อนรอบๆ กาย...เห็นไหม เขาคอยห่วงใย

อย่าเสียเวลา เสียใจ กับแค่ใครคนหนึ่ง
ที่ไม่รู้ซึ้ง ว่าเรารัก เขาแค่ไหน
คนที่ต้องเสียใจ ก็คือเขา ... ที่ทิ้งคนที่รักเขามาก  อย่างเราไป
ส่วนเราสิ ต้องดีใจ....ที่คนเลวไม่จริงใจ .....
.... เดินออกจากชีวิตเราไป  จริงๆ เสียที.......
 

[ระนาดเอก]

...ขอฝนโปรยซะล้างทางน้ำเนตร
ที่เป็นเหตุให้น้ำตาพารินไหล
กับหัวใจโทรมๆไหลโหมไป
ซะล้างไปใจเคยร้างจางเสียที

...คืนฝนโปรยโรยรินสิ้นเสียงฝน
ขอจงดลใจข้าฯให้ลาหนี
ทั้งความซ้ำนำใจอย่าใคร่มี
ส่งมาทีสักคนปนฝนโปรย...(ตะวันฉาย)

ปล...ช่วยทีว่าจะไม่แต่งกลอนเศร้าแล้ว แบบว่า ช่วงนี้กำลังซ้ำสุดๆๆๆๆ

๐ ผสมกันหยาดชื้นกลืนหยาดฝน
ของกมลคนช้ำร่ำไห้โหย
พระพิรุณรู้ใจสายลมโชย
ยามรักโรยโปรยฝนปนน้ำตา

๐ ร่ำร้องไห้ได้ฟ้ามาเป็นเพื่อน
หลั่งฝนเหมือนตอกย้ำคร่ำครวญหา
กับรักซึ่งโดนพรากจากอุรา
ซึ้งกับฟ้าร่วมช้ำพร่ำปลอบใจ..(ระนาดเอก)

[บ้านกลอนไทย]

แค่ความรัก มาจากลา
เธอต้องฟูมควาย เหมือนคนบ้า หรือไรเล่า
หันมองรอบข้าง ซะบ้าง นอกจากเรา
ยังมีใคร คอยปลอบ ให้คลายเศร้า อีกมากมาย

เคยรัก ตัวเอง บ้างหรือเปล่า
ยามเหน็บหนาว เคยกอดตัวเอง บ้างไหม
อย่าให้ม่านน้ำ ปิดบังตาพร่า จนมองไม่เห็นใคร
พ่อแม่ และเพื่อนรอบๆ กาย...เห็นไหม เขาคอยห่วงใย

อย่าเสียเวลา เสียใจ กับแค่ใครคนหนึ่ง
ที่ไม่รู้ซึ้ง ว่าเรารัก เขาแค่ไหน
คนที่ต้องเสียใจ ก็คือเขา ... ที่ทิ้งคนที่รักเขามาก  อย่างเราไป
ส่วนเราสิ ต้องดีใจ....ที่คนเลวไม่จริงใจ .....
.... เดินออกจากชีวิตเราไป  จริงๆ เสียที......

 

กลับมาพร้อมกับคำขอโทษ...
ที่ทำให้เธอโกรธ และเจ็บช้ำ
ยอมรับผิดทั้งหมดกับการกระทำ
โปรดอย่าใส่ร้ายว่าใจดำ เลยนะเธอ

ยังไงก็รัก...
แม้บางทีจะเว้นวรรค ก็รักเสมอ
ทำอะไรก็ยังซึ้ง คิดถึงนะเออ
ด้วยใจเซอร์เซอร์....รักแต่เธอผู้เดียว....แบร่ๆ

แบบว่า...ขอบคุณครับสำหรับบวก 1 เมื่อวาน  ฮ่าๆ

   

[ตะวันฉาย]

๐ ผสมกันหยาดชื้นกลืนหยาดฝน
ของกมลคนช้ำร่ำไห้โหย
พระพิรุณรู้ใจสายลมโชย
ยามรักโรยโปรยฝนปนน้ำตา

๐ ร่ำร้องไห้ได้ฟ้ามาเป็นเพื่อน
หลั่งฝนเหมือนตอกย้ำคร่ำครวญหา
กับรักซึ่งโดนพรากจากอุรา
ซึ้งกับฟ้าร่วมช้ำพร่ำปลอบใจ..............(พี่ระนาดเอก)

๐ ขอบคุณที่ฟ้าฝนยลยินแจ้ง
ไม่ให้แล้งหยาดหยดรดฉ่ำไหว
ฟ้าฝนโปรยโชยร่ำย้ำฤทัย
คร่ำครวญไห้ใคร่ล้างทางน้ำตา

๐ กับรักคราวร้าวรวดปวดด้วยแผล
ซ้ำดวงแดแลสะอื้นยื่นห่วงหา
คืนฝนโปรยโรยรับซับชีวา
ไม่นานหนาน้ำตาหมดหยดหลั่งริน.............(ตะวันฉาย)

[กล่องความทรงจำ]

แค่ความรัก มาจากลา
เธอต้องฟูมควาย เหมือนคนบ้า หรือไรเล่า
หันมองรอบข้าง ซะบ้าง นอกจากเรา
ยังมีใคร คอยปลอบ ให้คลายเศร้า อีกมากมาย

เคยรัก ตัวเอง บ้างหรือเปล่า
ยามเหน็บหนาว เคยกอดตัวเอง บ้างไหม
อย่าให้ม่านน้ำ ปิดบังตาพร่า จนมองไม่เห็นใคร
พ่อแม่ และเพื่อนรอบๆ กาย...เห็นไหม เขาคอยห่วงใย

อย่าเสียเวลา เสียใจ กับแค่ใครคนหนึ่ง
ที่ไม่รู้ซึ้ง ว่าเรารัก เขาแค่ไหน
คนที่ต้องเสียใจ ก็คือเขา ... ที่ทิ้งคนที่รักเขามาก  อย่างเราไป
ส่วนเราสิ ต้องดีใจ....ที่คนเลวไม่จริงใจ .....
.... เดินออกจากชีวิตเราไป  จริงๆ เสียที......

 

กลับมาพร้อมกับคำขอโทษ...
ที่ทำให้เธอโกรธ และเจ็บช้ำ
ยอมรับผิดทั้งหมดกับการกระทำ
โปรดอย่าใส่ร้ายว่าใจดำ เลยนะเธอ

ยังไงก็รัก...
แม้บางทีจะเว้นวรรค ก็รักเสมอ
ทำอะไรก็ยังซึ้ง คิดถึงนะเออ
ด้วยใจเซอร์เซอร์....รักแต่เธอผู้เดียว....แบร่ๆ

แบบว่า...ขอบคุณครับสำหรับบวก 1 เมื่อวาน  ฮ่าๆ

   

แต่งดี วลีเด่น ซะขนาดน้าน  จะไม่ให้ + ได้อย่างไรละจ๊ะ

[beeking1411]

พอได้ยินพรรณาเรื่องความรัก
ขอนอกเรื่องสักพักจะได้ไหม
อยากถามว่าการแต่งกลอนไช้อะไร
ใช้จิตใจหรือใช้เพียงอารมณ์

     เข้าเรื่อง
จะถวิลความรักกลางสายฝน
ท้องฟ้าหม่นคนเหงาน่าจัยหาย
สายฟ้าแลบเจ็บแปลบแสบเจียนตาย
คงไม่หายถ้าขาดไปคนดูแล       (บีเองคราบ)

[เหมันต์กาล]

หยาดฝนหล่นจากฟ้า
เหมือนคำลาที่จากไป
หยาดฝนหล่นลงใจ
น้ำตาไหลไม่หวนคืน


เธอจากกันวันนี้
ในวันที่ฝนหล่นมา
ลมโปกพักโบยลา
ทำให้ตาข้าเอิ่งนอง


รักของสองเรานี้
เป็นอันที่ต้องจบลง
หมดหวังที่ชื่นชม
รักจบลงวันฝนโปรย

[บ้านกลอนไทย]

๐ เพียงมนต์กานท์ ขานบอก ในซอกถ้อย
แฝงฝังรอย รักเก่า ที่เจ้าโหย
หวังวอนฟ้า พาคน มาหล่นโรย
กระฉากโกย กอบช้ำ ให้อำลา

๐ อยากตอบแทน แดนฟ้า ว่าไม่ได้
แผลที่ใจ ใหญ่ล้ำ เกินคลำหา
แม้ฝนเท เพพัด สะบัดมา
ยังไม่พา พัดใกล้ ถึงใจเลย



แบบว่า?.แผลที่ใจเรา?ต้องใช้ใจเรารักษาเองครับ เป็นกำลังใจให้ แบร่ๆ

   

[แป้งน้ำ]

         . ..  . ..  . . ลมหายใจอ้างว้าง . ..  .. ..
รินปะปนกับเม็ดฝนที่ร่วงคว้าง . .. ไหลหลั่ง
ด้วยหวังว่า . .. คงเชื่อมความรู้สึกถึงคนจากไปได้สักครั้ง
อย่าทิ้งคน "ภักดี" ไว้เบื้องหลัง . .. อย่างนี้เลย



.  .. .     . .. ทุกคืนที่ฝนโปรย . ..
ใจดวงปวดร้าวอิดโรย . .. ที่คุณเงียบหายไปเฉย ~ เฉย
ขอเถอะนะ . .. อย่าฆ่ากันให้อ่อนลมหายใจช้า  ~ช้า แบบนี้เลย
กลับมาแปรรูปความเฉยเมย .. . หรือเอื้อนเอ่ยอะไรบ้าง . .. ก็ยังดี




. .. คุณ!!  . .. ไม่ควรก้าวเข้ามาในชีวิตฉัน
เสแสร้งให้ความสำคัญ . .. เพียงเพื่อจะหันหนี
เพราะคุณไม่ซาบซึ้ง . . . เทียบไม่ได้แม้ครึ่งใจที่ฉันมี
จำนวนหยดน้ำตาที่ล้นปรี่ 
รู้สึกบ้างไหม? คนดี . .. ว่านี่! คือความทรมาน

[กุลมาตา(singlemom99)]

คืนฝนโปรย  โรยริน  รินหลั่งสาย
หนาวเหน็บกาย  หากใจสู้  สู่ทางฝัน
ฟ้าหลังฝน  ดลดาล  ปานใจนั้น
มุ่งและมั่น  ฟันฝ่า  สู่ฟ้างาม

[~..ผู้ได้รับบาดเจ็บ..~]

หากจะเอื้อนเอ่ยถามนิยามรัก

คงพอจะชี้แจงแถลงไข

แต่หากถามให้ลึกซึ้งถึงจิตใจ

นั้นกว้างไกลลึกล้ำสุดจำนรร