ช่วยแต่งกลอนเพิ่มและขัดเกลากลอนที่แต่งแล้วให้หน่อยนะคะ
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 01:51:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ช่วยแต่งกลอนเพิ่มและขัดเกลากลอนที่แต่งแล้วให้หน่อยนะคะ  (อ่าน 3537 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
15 ธันวาคม 2009, 05:00:PM
tiick
LV1 เด็กน้อยอ่านกลอน
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 0
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1



« เมื่อ: 15 ธันวาคม 2009, 05:00:PM »
ชุมชนชุมชน

        กำลังแต่งกลอนให้อาจารย์ท่านหนึ่ง แต่แต่งยังไม่เสร็จเลยคะ มันติดอยู่บทหนึ่ง มันคิดไม่ออก ยังไงก็ขอให้ช่วยแต่งเพิ่มและช่วยขัดเกลากลอนที่แต่งแล้วให้หน่อยนะคะ คือว่าเพิ่งหัดแต่งค่ะ ไม่ค่อยไพเราะเท่าไหร่
         อยากจะขอบคุณอาจารย์มากๆ  บางครั้งเหนื่อย ท้อ เครียดๆ ดีใจหรือเสียใจ ก็จะโทรไปปรึกษาตลอด ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่มอบให้ ทั้งความรู้ คำแนะนำ คำปรึกษา กำลังใจที่ดีๆและคอยอยู่ข้างมาตลอด และยังเป็นแรงบันดาลใจให้สู้กับชีวิต แม้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร ก็จะต้องสู้ต่อไป อาจารย์สอนเสมอว่า ท้อได้..แต่ถอยไม่ได้  ต้องก้าวต่อไป
         อาจารย์เป็นครูที่ใจดีมาก แต่ถ้าดูจากภายนอกเฉยๆ แต่ข้างในแล้วไม่ใช่ แสนอบอุ่น มีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้ ติ๊กจะเก็บความรู้สึกดีๆที่อาจารย์มอบให้นี้ไว้ในความทรงจำตลอดไป ไม่เคยลืม สุดท้ายอยากให้ท่านดูแลสุขภาพด้วย พักผ่อนเยอะ ๆๆ เพราะอาจารย์ทำงานหนักมาก สู้ๆ นะคะ เด็กน้อยคนนี้จะคอยเป็นกำลังให้ แม้จะอยู่ห่างไกลกัน แต่ใจก็ยังรักและคิดถึงอาจารย์ทุกเวลา
        คือว่าบทต่อไปกล่าวประมาณนี้คะ หรือช่วยแต่งเพิ่มให้ซัก 1-2 บท ก็ได้คะ แล้วเดี๋ยวจะไปแต่งเพิ่มเติมเองก็ได้คะ (เพราะมันยาวมากเลย และจะได้เป็นความรู้สึกและความผูกพันของเราจริงๆ) ขอบคุณล่วงหน้านะคะ

       ส่วนลึกลึกข้างในใจดวงนี้                                        
มีสิ่งที่อึดอัดใจมาเล่าขาน
เป็นความรู้สึกที่เก็บไว้มานาน                                                         
กับอาจารย์ท่านหนึ่งที่แสนดี
      ประทับใจในครั้งแรกที่พบเห็น                                       
ซึ่งท่านเป็นอาจารย์จรูญศรี
สอนวิชาคณิตศาสตร์ชั้นมอสี่                                          
 ที่โรงเรียนสวนศรีวิทยา
      ตอนนั้นเรียนอยู่ห้องสี่ทับสอง                               
พวกเพื่อนพ้องซุกซนกันหนักหนา
ศิลป์คำนวณเป็นสายที่เลือกเรียนมา                                        
ซึ่งนำพาให้พบเจอสิ่งที่ดี
      แต่ก่อนนั้นไม่เคยชอบวิชาคณิต                                       
แต่สายวิทย์คงยากกว่าสายนี้
ตอนมอต้นชอบลอกเพื่อนเกือบทุกที                                         
ลอกคนนี้ต้องเพื่อนซี้สุมาลี
      เลขคำนวณไม่ได้ยากอย่างที่คิด                                 
วิชาคณิตเรียนกับอาจารย์จรูญศรี
ท่านนั้นมีวิธีสอนที่ดีดี                                                         
ให้เด็กมีความรู้ความเข้าใจ
      โจทย์ปัญหานั้นมีทั้งง่ายและยาก                             
มีสูตรมากต้องเลือกใช้ว่าสูตรไหน
อาจารย์สอนวิธีจำที่แปลกใหม่                                         
ไม่เหมือนใครจำง่ายเข้าใจดี
      อาจารย์มีโจทย์ให้ทำกันในห้อง                             
เด็กจะต้องรีบทำส่งอย่างด่วนจี๋
ถ้าคิดถูกส่งให้ทันเวลาพอดี                                                
รับฟรีฟรีสองคะแนนจากอาจารย์
      เรียนแบบนี้ฝึกสมองในการคิด                                 
วันละนิดวันละหน่อยค่อยกล้าหาญ
ช่วยเพิ่มพูนสติปัญญาให้เชี่ยวชาญ                                            
ให้คิดอ่านโจทย์คณิตคิดว่องไว
      ตั้งแต่นั้นก็เริ่มชอบวิชานี้                                           
มีความสุขที่ได้เรียนแสนสดใส
ไม่เกียจคร้านทำการบ้านทุกครั้งไป                                          
เปลี่ยนนิสัยไม่ลอกใครตั้งใจเรียน
      อาจารย์นั้นช่วยดลบันดาลให้                                   
เด็กคนนี้มีนิสัยใฝ่อ่านเขียน
ฝึกการคิดคำนวณอย่างพากเพียร                                     
ตั้งใจเรียนสอบได้คะแนนดี
      เด็กคนนี้มีบางอย่างที่จะบอก                                    
ซึ่งมันออกมาจากใจดวงนี้
มีความสุขสดชื่นแสนเปรมปรีดิ์                                                
ในวันที่ได้เรียนกับอาจารย์
      ถ้าวันไหนได้เจอดีใจมาก                                               
บางครั้งอยากพูดคุยแต่ไม่หาญ
แค่ได้อยู่ใกล้ใกล้กับอาจารย์                                                      
แม้ไม่นานมีความสุขทุกครั้งไป
      จนกระทั่งใกล้เรียนจบแล้วทุกที                               
ต่อแต่นี้จะไม่เจอแล้วใช่ไหม
กับอาจารย์จรูญศรีท่านนี้ไง                                       
ที่คอยให้ความรู้แก่ลูกศิษย์มา
      คิดถึงจังคิดถึงห้องศูนย์คณิต                                     
ถึงชีวิตที่เคยเรียนเพียรศึกษา
ถึงอาจารย์ที่เคยสั่งสอนเรามา                                                  
ถึงเวลาที่มีสุขอบอุ่นใจ
      ยิ่งถึงวันที่จะต้องพรากจากกัน                               
นับเป็นวันที่แสนเศร้ากว่าวันไหน
ต้องจากเพื่อนจากอาจารย์ที่รักไป                                               
จากไปไกลเริ่มต้นใหม่สิ่งที่ดี
      ดีใจมากวันที่ไปรับใบจบ                                           
เพราะได้พบกับอาจารย์จรูญศรี
ท่านมาช่วยแจกใบจบประจำปี                                                   
แสนโชคดีที่ได้รับกับอาจารย์
      จากวันนั้นก็ไม่ได้เจอกันอีก                                      
ทุกคนหลีกเดินตามทางอย่างกล้าหาญ
แยกทางเดินตามความฝันอย่างเบิกบาน                                    
ซึ่งนานนานกว่าจะได้พบเจอกัน
      แต่ชีวิตไม่ได้เป็นอย่างที่คิด                                    
ฟ้าลิขิตไม่ให้เดินตามความฝัน
แต่ภูมิใจกับทุกสิ่งที่ทำมัน                                                  
เพราะเชื่อมั่นว่าสักวันเป็นจริง
      ในบางครั้งชีวิตมีท้อแท้                                             
มีอ่อนแอผิดหวังในบางสิ่ง
[/size]
บันทึกการเข้า
15 ธันวาคม 2009, 05:23:PM
ปาระ
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี

****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 104
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 552



« ตอบ #1 เมื่อ: 15 ธันวาคม 2009, 05:23:PM »
ชุมชนชุมชน

ในบางครั้งชีวิตมีท้อแท้                                             
มีอ่อนแอผิดหวังในบางสิ่ง
แม้นพลาดพลั้งกี่พันครั้งหาประวิง
ไม่เคยทิ้งถอยทอดถอดดวงใจ

จะขอพยายามตามล่าฝัน
หวังสักวันต้องทำมันให้ได้
ขอสัญญาปริญญาสักหนึ่งใบ
มามอบให้ครูดูหนูสัญญา

ไม่รู้ว่าจะเข้ากันหรือป่าวนะ...............
ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

20 ธันวาคม 2009, 12:12:AM
สายใย
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 600
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,700


ช่างเขาเฮอะ


เว็บไซต์
« ตอบ #2 เมื่อ: 20 ธันวาคม 2009, 12:12:AM »
ชุมชนชุมชน

ในบางครั้งชีวิตมีท้อแท้                                             
มีอ่อนแอผิดหวังในบางสิ่ง
จึงได้ลองถอยหลังนั่งนิ่งนิ่ง
ไม่ติติงผู้ใดไม่โกรธา

วางหัวใจไว้กลางว่างคติ
แล้วจึงตริตรองเลศเหตุปัญหา
ใช้หลักครูจรูญศรีที่สอนมา
ช่วยนำพาผ่านพ้นหนทางตัน


...เชิญแก้ไขดัดแปลงได้ตามใจชอบครับ อิ อิ ...
บันทึกการเข้า

หากสิทธิ์ของสายใย ไม่สงวน...(ครับ)
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s