ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านกลอนไทย]

  อยากรู้ข่าว ป่วยไข้ เป็นไงบ้าง
ไข้ลดยัง พักผ่อนน้อย เลยพลอยเผลอ
เป็นห่วง นะโมน้อย รอคอยเจอ
อย่าลืมนะ ห้ามเผลอ ลืมทานยา ..

( ขอให้หายป่วยไข้.. นะเจ้าค่ะ ^^)

๐ อยากรู้ข่าว ป่วยไข้ เป็นไงบ้าง                              อ๋อเริ่มจาง ส่างลง แต่งงเพ้อ
ไข้ลดยัง พักผ่อนน้อย เลยพลอยเผลอ                ลดแล้วเธอ เจอกานท์ ทานรักษา
เป็นห่วง นะโมน้อย รอคอยเจอ                           จริงนะเออ เธอห่วง อย่าลวงหนา
อย่าลืมนะ ห้ามเผลอ ลืมทานยา ..( miss_u )    อยากบอกว่า ไม่ลืม แสนปลื้มใจ....(นะโม)

( ขอให้หายป่วยไข้.. นะเจ้าค่ะ ^^)    (ขอบคุณครับท่านป้ามิสยู...ดีใจจังมีคนถามข่าวเย้ๆ )   

                    ปล.อุส่าพยายามคิดค้นลูกเล่นการแต่งกลอนใหม่ๆ...
แต่ไม่แปลกใจเลย ทำไมครูกลอนไทยเราไม่สอนให้แต่งแบบนี้  ฮ่าๆ แบบว่าอ่านแล้วตลกดี ....ผิดหลักเห็นๆ แต่ก็ได้คิด หุหุ

            

[psam]

ไม่เคยมองจ้องตาสักคราครั้ง   
หรือจะนั่งแนบชิดสนิทใกล้
แต่ภาษาพาเราให้เข้าใจ 
ร้อยฤทัยใยรักถักสัมพันธ์

ต่างเลือดเนื้อเชื้อไขอยู่ไกลห่าง   
มิเอ่ยอ้างวางเงื่อนสร้างเขื่อนกั้น 
แม้สุขเศร้าเราห่วงทุกช่วงวัน   
คอยแบ่งปันฝันดีที่บ้านกลอน.....(พี่มหาซัง)

กำลังแย่ แพ้พ่าย เหมือนตายดิ้น
ไข้หวัดกิน สิ้นชื่อ มือไม้อ่อน
ใจก็เจ็บ เหน็บหนาว แม้คราวนอน
บ้างก็ร้อน แรงรุม แสนกลุ้มใจ

แต่ยังฝืน ตื่นออน ด้วยกลอนรัก
หมายมาทัก ทายพี่ รักนี้ให้
แม้อยู่ห่าง ต่างแดน สุดแสนไกล
แค่ทักไป ไข้ลด เหมือนซดยา.....(นะโม)

แบบว่า..เป็นไข้ทั้งวัน พึงฟื้นครับ...เล่นน้ำมากไปหน่อย

     

  อยากรู้ข่าว ป่วยไข้ เป็นไงบ้าง
ไข้ลดยัง พักผ่อนน้อย เลยพลอยเผลอ
เป็นห่วง นะโมน้อย รอคอยเจอ
อย่าลืมนะ ห้ามเผลอ ลืมทานยา ..

( ขอให้หายป่วยไข้.. นะเจ้าค่ะ ^^)

นะโมน้อยน้ำมูกย้อยอย่หรือเปล่า
หน้าผากเจ้ายังร้อนรุมอยู่ไหมหนา
หม่ำข้าวแล้วก็อย่าลืม(ฉีดเอ้ย)ทานยา
ยังไม่สงกรานต์เลยนาอย่ารีบเล่น(น้ำ)

[บ้านกลอนไทย]

นะโมน้อยน้ำมูกย้อยอย่หรือเปล่า
หน้าผากเจ้ายังร้อนรุมอยู่ไหมหนา
หม่ำข้าวแล้วก็อย่าลืม(ฉีดเอ้ย)ทานยา
ยังไม่สงกรานต์เลยนาอย่ารีบเล่น(น้ำ)

หายแล้วครับ คุณพี่ ขอชี้ถ้อย
น้ำมูกย้อย พลอยหาย สลายเห็น
ขอขอบคุณ อุ่นใจ รักใสเย็น
บวกหนึ่งเซ่น ไหว้พี่?.ที่ห่วงใย

บวก 1 แทนความห่วงใยครับ ขอบคุณมากๆ

[my smile]

ประหนึ่งเล่น เร้นกาย เบี่ยงบ่ายปิด
ทุกทั่วทิศ มิตรกลอน สะท้อนเสียง
อยู่หนใด ไขขาน คำกานท์เรียง
เหมือนอยู่เคียง เพียงตา จ้องหากัน

แม้ไม่เคย เงยหน้า สบตาจ้อง
แต่ร้อยกรอง คล้องเกี่ยว ใจเดียวมั่น
ดีดคีย์คอม พร้อมเพียง เรียงประพันธ์
ร่วมเสกสรรค์ วันคืน ด้วยชื่นชม

สุขทุกข์เอ่ย เผยคำ ระบำถ้อย
สลักร้อย รอยกวี มากมีสม
ใต้ฟ้าเดียว เกี่ยวใจ กลอนไขปม
ตามอารมณ์ คมคำ....ชื่นฉ่ำจินต์

  แบบว่า...ไม่ว่าเราจะอยู่มุมไหนในโลก เพียงเปิดคอมเราก็เจอกันแล้วไงครับ  ฮ่าๆ

     

อ่านมาหลายกระทู้แล้ว
เจ้าบทเจ้ากลอนดีน่ะค่ะ
ขอปรบมือให้
แกล้งได้ยินเอาแล้วกัน

 

[/color]

[ตะวันฉาย]

...นับจากวันที่รู้จักทักให้เห็น
พ่อเนื้อเย็นหยิบยื่นคืนเสนอ
ทั้งห่วงใยไมตรีมีให้เจอ
ส่งเสมอผูกพันฉันพี่ยา

...นับเวลาเลยล่วงผ่านห้วงฝัน
เฝ้าปลอบขวัญต่อเติมเพิ่มห่วงหา
ส่งกลอนรับขับกล่อมน้อมอักษรา
มีพี่มาอยู่ข้างไม่ห่างกัน

...ถึงวันนี้ยังเหมือนเดิมเพิ่มคำรัก
มาทายทักไม่เคยห่างร่วมทางฝัน
มีพี่ยาอโนทัยร่วมผูกพัน
ร่วมแบ่งปันสายใยใจต่อเติม....

ปล...ขอบคุณทุกความรู้สึกดีๆความห่วงใย และที่ขาดไม่ได้คือ ความจริงใจ
ที่มีให้กันเสมอ แม้ไม่เคยพบหน้า...แต่รู้สึกผูกพันธ์ ขอบคุณพี่อโนทัย พี่ชายที่แสนดีแห่งบ้านกลอนฯ

[miss_u]

แม้ไม่เคย..  พบหน้ากันมาก่อน
แต่รู้ไหม..  ใจรุ่มร้อนอาวรณ์ถึง
ยิ่งนานวัน..  สายสัมพันธ์ลึกสุดซึ้ง
เพราะติดตรึง.. หลงอักษรบ้านกลอนไทย