ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[แม่ค้าหน้าหวาน]

อย่าเพ้อ...ถึงเขามาก
การลาจาก...พรากน้ำตา
สับสน...ปนเหว่ว้า
เศร้าไปใย...ให้พึงคิด

ใช่ว่า...อยู่โดดเดี่ยว
เหงาเปล่าเปลี่ยว...เลยสักนิด
ลองใช้...ใจเพ่งพิศ
ใช่แค่เรา...เหงาคนเดียว

[เมฆา...]

                                                                  ๐๐ รักเจ้าแล้ว๐๐

                                                   ๐๐เหม่อมองท้องนภา   หยดน้ำตาก็หลั่งไหล
                                               ร่ำร้องจากหัวใจ     ด้วยทรามวัยไกลจากจร
                                                        รอนรอนอาทิตย์ส่อง  เรียกหาน้องร้องเว้าวอน
                                               ดั่งใจพี่ขาดตอน     ถูกความร้อนบ่อนทำลาย
       
                                                    ๐๐หากเจ้ายังสงสาร  คนบ้านบ้านอย่างพี่ชาย
                                               โปรดเผยเอ่ยความหมาย อย่าทำลายสายไมตรี
                                                        ส่งยิ้มพี่สักนิด   ชุบชีวิตให้ผ่องศรี
                                               คุณค่าราคามี      วอนคนดีจงเมตตา
       
                                                   ๐๐ดอกไม้ส่งกลิ่นหอม ยามดมดอมย่อมห่วงหา
                                                ดั่งเช่นแก้มขวัญตา ยามพี่ยาคราได้ชม
                                                        คิดถึงคำนึงฝัน  ทุกคืนวันอันสุขสม
                                                เพ้อพร่ำคำฝากลม  ถึงชวนชมสมทรวงใน
 
                                                   ๐๐รักแล้วนะนวลเจ้า หวังสองเราเคียงชิดใกล้
                                                สร้างฝันคู่กันไป     ด้วยหัวใจให้มั่นคง
                                                       ทุกก้าวที่เยื้องย่าง  บนเส้นทางอย่างบรรจง
                                                จะรักและซื่อตรง   ต่ออนงค์เพียงผู้เดียว....

                                                 แฮะๆๆลองแต่งดู ผู้รู้โปรดชี้แนะด้วยนะครับฮ่าๆๆ
 
                                                                           ***เมฆา...***
   
       

[เมฆา...]

                                                       ๐๐ดาวลวง๐๐

                                    ๐๐ราตรีที่เนิ่นนาน           รัตติกาลที่ยาวไกล
                                    ฉุดลากกระชากใจ           ให้หวั่นไหวในเอกา
                                         น้ำตาเริ่มท่วมท้น        ความหมองหม่นยลเยือนหา
                                     อ้างว้างค้างดวงหน้า         ดั่งเมฆาพร่าดวงเดือน
     
                                     ๐๐ยามร้างห่างไกลรัก       อกกระอักจักย้ำเตือน 
                                    ตอกซ้ำความปนเปื้อน         กระจายเกลื่อนเคลื่อนในทรวง
                                          ความท้อความถดถอย  ทีละน้อยค่อยคืบล่วง
                                    ให้รักหักทั้งดวง                  เช่นสายบ่วงควงบาดคา

                                      ๐๐มองดาวเหมาทึกทัก    ว่าเราจักเอื้อมไขว่คว้า
                                     แท้จริงสิ่งลวงตา                 แค่มายาล่อลวงจินต์
                                           ทำได้เพียงแค่มอง       กับเสียงร้องก้องถวิล
                                    ยามใจใกล้ดับสิ้น                ไร้แม้กลิ่นรักอาวรณ์

                                      ๐๐สุดท้ายเหลือเพียงฝัน     เฝ้ารำพันปั้นหลอกหลอน
                                    ขาดทรวงห่วงอาทร              พาริดรอนก่อนจากจาง
                                           ฝากดาวแลเดือนจ้า       เก็บน้ำตาคราอ้างว้าง
                                    ให้คนเคยเคียงข้าง              ที่ทิ้งขว้างอย่างเย็นชา....       

                                                       
                                                            ***เมฆา...***
 
                                                  แฮะๆๆ ลองอีกครั้งครับ 555...
             
     
   
          
   

[เพรางาย]

ดาวลวง

ฟ้าคล้ำด่ำดาวดื่น
พร่างแผ่นผืนดูดวงเด่น
ระยับขับแสงเน้น
เช่นเพชรพร้อยย้อยระย้า

ใจหมองร้องระทม
ขื่นและขมเขาบีฑา
เจอนุชสุดงามตา
ราวดาราประโลมใจ

น้ำคำหวานล้ำเลิศ
หลงเตลิดเพริดไปไกล
สุดรู้สิ่งซ่อนใน
คือพิษซ่านผลาญชีวิน

ดาวงามอร่ามแสง
เติมเรี่ยวแรงที่สูญสิ้น
ลืมตาตระหนักจินต์
มายาพราว.....แค่ “ดาวลวง”