ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านกลอนไทย]

๐ หวนจิตยามคิดถ้อย        คำลุง
"ลืมพี่"มีรักมุง              ใหม่แล้ว
เหมือนเราที่เขาปรุง      รักเปลี่ยน ไปนอ
หัวอกเดียวกันแพร้ว     ผ่องนั้นมันหาย



แบบว่า....ไม่รู้สิครับท่านลุง..... ไม่ได้แต่งนาน แต่งไม่ออก   ฮ่าๆ

   

[แงซาย]

        เดียวดายดูดั่งคล้าย                      วิกลจริต
คืนค่ำเฝ้าครวญคิด                           แต่เจ้า
หมดสิ้นไม่เหลือสิทธิ์                        เคียงคู่   นางแฮ
เหลืออยู่เพียงแค่เหล้า                      ที่เฝ้าเอาใจ

[Goldfish]

   รักใดจักเอ่อล้น          เหลือตรา       
หาบ่จักโรยรา           อยู่พ้อง
เทียบเทียบเท่ามารดา     หาอื่นบ่มี
คอยห่วงและปกป้อง      ค่านี้นพอนันต์

[แงซาย]

ริ้นไรเพียงไต่ต้อง                            ผิวกาย
แม่ห่วงกลัวระคาย                           ลูกน้อย
              คอยเฝ้าดั่งเจ้านาย                           ป้องปก     ดวงแม่
                    ลูกเติบกว่ารู้ถ้อย                              เหนื่อยน้อยเพียงไหน

[สายใย]

 

แล้วใยใจจึ่งเศร้า                              โศกครวญ
ตรองตรึกนึกเพียงนวล                      หนึ่งน้อง
จวบจนเจ็บเจียนจวน                         ใจขาด  นั้นนอ
จึงค่อยคิดร่ำร้อง                               ช่วยด้วยแม่จ๋า

 

[แงซาย]

นารีหวังไว้ร่วม                   ชีวิต
มีแม่ผู้ลิขิต                         หน่อเนื้อ
รักร้าวเริ่มแผลงฤทธิ์             เหงาจิต    จริงแฮ
ไฟรักนวลสิ้นเชื้อ                  แม่เอื้อปลอบขวัญ
  

[เพรางาย]

เรือรักกลับล่มแล้ว                    จมลำ
มือไขว่สูญใดกำ                      ต่อต้าน
หรือยอมปล่อยโศกงำ               ครองชีพ
ชลท่วมฉุดสู่ด้าน                      ลึกล้ำตายเดียว                 

[แงซาย]

เรือรักกลับล่มแล้ว                    จมลำ
มือไขว่สูญใดกำ                      ต่อต้าน
หรือยอมปล่อยโศกงำ               ครองชีพ
ชลท่วมฉุดสู่ด้าน                      ลึกล้ำตายเดียว                

เฉลียวทวนดำริถ้อย                    อาจารย์
จิตปล่อยเหลิงซมซาน                 เนิ่นแท้
สติตั้งเพ่งหมู่มาร                        สิงสู่      ใจนา
สลัดเช่นมัจฉาแก้                       ว่ายน้ำทวนกระแส

[เพรางาย]

เรือรักกลับล่มแล้ว                    จมลำ
มือไขว่สูญใดกำ                      ต่อต้าน
หรือยอมปล่อยโศกงำ               ครองชีพ
ชลท่วมฉุดสู่ด้าน                      ลึกล้ำตายเดียว                

เฉลียวทวนดำริถ้อย                    อาจารย์
จิตปล่อยเหลิงซมซาน                 เนิ่นแท้
สติตั้งเพ่งหมู่มาร                        สิงสู่      ใจนา
สลัดเช่นมัจฉาแก้                       ว่ายน้ำทวนกระแส

มัวแต่ยึดดิ่งดื้อ               ดุ่มเดิน
หลงทิศเพราะคำเชิญ             ชั่วครั้ง
สีสวยเคลือบพิษเพลิน            ลองอิ่ม
สีหลุดฤทธิ์เผยรั้ง                  จู่กลุ้มทารุณ

[แงซาย]

มัวแต่ยึดดิ่งดื้อ               ดุ่มเดิน
หลงทิศเพราะคำเชิญ             ชั่วครั้ง
สีสวยเคลือบพิษเพลิน            ลองอิ่ม
สีหลุดฤทธิ์เผยรั้ง                  จู่กลุ้มทารุณ


๐ อุ่นใจดุจดั่งได้                  กวาดหวาน
เผลอหยิบเข้ารับทาน             เปล่าป้อง
สีสวยแต่ผสาน                      ยาพิษ
ฤทธิ์เริ่มกว่าแผลงฟ้อง           เกือบต้องตักษัย

[แงซาย]

๐ เรือ...ลอยฝ่าคลื่นโล้                 แรงลม
   ล่ม...บ่ล่มเกือบจม                  คลาดแคล้ว
   เมื่อ...ถึงฝั่งกลับตรม               ขมจิต
   จอด...สนิทชิดแล้ว                  กลับล้มล่มสลาย

 ๐ ตา...ยายร่วมต่อสู้                 โชคชะตา
   บอด...สนิทเกินเยียวยา            ข่มไว้
   เมื่อ...สาวหนุ่มปรึกษา              เคียงคู่
   แก่...เฒ่าสิ้นแรงไร้                  กลับร้างห่างเหิน

[เซียนสุรา]

๐ หนึ่งสองสามสี่ห้า            หกเจ็ด
อีกแปดเก้าสิบสิบเอ็ด            ต่อไซร้
สิบสองสิบสามเสด็จ            สิบสี่ สิบห้าเฮย
สิบหกสิบเจ็ดได้                  สิบแปดให้สิบเก้าตาม



ใครช่วยให้มันถึงยี่สิบหน่อยครับ 555+



 

[สายใย]

 

เรือ รักเรากลับเศร้า                    สุดทาง
ล่ม เพราะเกินระวาง                    ว่าล้น                 
เมื่อ รักพี่ให้นาง                          นั้นแน่น แล้วนอ
จอด ก็ยังมิพ้น                              พรั่งน้ำนองเสมอ
ตา ดีพอช่วยได้                             ดูแล 
บอด สนิทชีวิตแปร                        ปรับสู้
เมื่อ กาลยิ่งรังแก                        เก่ากร่อน
แก่ เฒ่าเราควรรู้                         เริ่มไร้ลูกหลาน
 

[แงซาย]

๐ หนึ่งสองสามสี่ห้า            หกเจ็ด
อีกแปดเก้าสิบสิบเอ็ด            ต่อไซร้
สิบสองสิบสามเสด็จ            สิบสี่ สิบห้าเฮย
สิบหกสิบเจ็ดได้                  สิบแปดให้สิบเก้าตาม



ใครช่วยให้มันถึงยี่สิบหน่อยครับ 555+



  ๐ ความที่ยี่สิบนั้น                  ไม่มา
เหตุเพราะได้เวลา                    ว่างเว้น
ถึงคราวเสาะแสวงหา               ธรรมส่อง    เนอพ่อ
ยี่สิบเสริมส่งเน้น                    หลีกเร้นตัดหลง ฯ

 

[เซียนสุรา]

๐ จันทร์สูงกระต่ายจ้อง                 มองจันทร์
หวังว่าคงสักวัน                            หล่นพื้น
แต่จันทร์บ่เคยหัน                        มองกระ-  ต่ายเฮย
กระต่ายต้องสะอื้น                        ร่ำไห้ครวญคราง

๐ เปรียบนางเหมือนดั่งนั้น              แขไข
เจ้าส่องแสงอำไพ                            สู่หล้า
ใจข้าฝากเมฆไป                           เจ้าบ่  รับแฮ
ดุจดั่งกระต่ายบ้า                            อกไข้รัญจวน

[สายใย]

 

หวนหาตฤณต่ำต้อย            ติดดิน
ยังช่วยชูชีวิน                       ชีพได้
ดวงเดือนดื่มด่ำจินต์             แจรงแจ่ม
มองเหม่ออาจหมองไหม้      เมื่อเขี้ยวคร่าขยำ

จำใจเจียมจิตเจ้า                   จงดี    เถิดเอย
หมายสมัครรักนารี               เร่งรู้
ฐานะเกียรติสองศรี              ยศศักดิ์    เสมอนา
จึงค่อยคิดหาญสู้                  เสกสร้างทางสวรรค์                 
 

[เพรางาย]

กระต่ายหมายสุดฟ้า           จันทร์เพ็ญ
แสนต่างหวังเขาเข็น           รักเอื้อ
เมฆรับฝากประเด็น             ลืมสื่อ  ความฤๅ
ใจเจ็บจับไข้เรื้อ                  มิรู้ความจริง

กระต่ายวิ่งเกลื่อนหล้า           หลายพันธุ์
ไยเลี่ยงไปใฝ่ฝัน                  หม่นเศร้า
หากระต่ายควรกัน               ครองคู่
กระต่ายข้ากระต่ายเจ้า         ย่อมเข้าใจกัน

[สายใย]

ลางยาลางเนื้อชอบ            เช่นใด
ความรักอาจเป็นไป            เช่นนั้น
กับคนที่สมัครใจ              จิตผูก  พันแฮ
เรากลับมองข้ามขั้น           ขุ่นข้องหมองหมาง

ยามรักมักเอ่ยกว้าง            เกินจริง
ยามเกลียดรังเกียจอิง          อกโอ้
ยามรักหว่านล้อมหญิง         ยอมอ่อน  ใจนา
ยามเกลียดเพียงแค่โต้          ตอบให้ใจเหงา                       

[เซียนสุรา]

 
๐ ทุกขัง คือสิ่งล้วน         รอเผา  ใจเฮย
สมุทัย เหตุเรา                 ร่ำไห้
นิโรธ จิตใจเบา                รู้ดับ ทุกข์นา
มรรค แนะชี้ทางได้         ดับห้วงบ่วงมาร

 
ไม่เพราะขออภัยนะครับ

[เพรางาย]

         ทุกข์  เบียนเบียดข่มแกล้ง      กายา
ขัง     ทุกข์ทึบอุรา               ค่อมค้อม
ใจ     ยึดย่อมเจ็บตรา            ตรึงแน่น
พัง     ง่ายเพราะใจย้อม         ทุกข์ท้นเกินถือ

         สุข   ล้นคือสิ่งได้                   วาดหวัง
ขัง    สุขเติมพลัง                   ลองบ้าง
ใจ    พักจึ่งประทัง                   คืนแกร่ง
พอง  อิ่มเอมอวดอ้าง               โอ่ฟุ้งฟ้องใจ