ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

๐ ครืนครืนเสียงพี่ร้อง     ครางครวญ
ทอดจิตคิดถึงนวล          มิ่งร้าง
เรียมคิดแต่วันหวน          คืนกลับ นางเฮย
เจ้าปล่อยเรียมอ้างว้าง     นิ่มน้องทรามสงวน

.....ท่านเซียนสุรา....



๐ หอมหวนมวลหมู่ถ้อย        ถอดวาง
ตัวแอบแนบชิดปราง        จูบเล้า
สัมผัสกอดรัดนาง          บิดแนบ กายเอย
ใจตื่นยามคืนเศร้า        ที่แท้ฝันไป

   .....โก๋กลอน.....


แบบว่า...ไม่รู้สิ ก็คนชอบฝันเนาะ ท่านเซียนฯ
   


๐ ตื่นไยโอ้นุ่นฟุ้ง          ว่อนห้อง
หมอนวิ่นกระจายกอง     เกลื่อนพื้น
ผ้าปูย่นขาดฟ้อง            คืนค่ำ ผ่านนอ
ฝันสวาทครึกครื้น          แน่แท้ยันสาง..(ระนาดเอก )

ปล.ขอร่วมต่อเติมอารมณ์ขันด้วยนะครับ..

[มารเงา]

๐ ครืนครืนเสียงพี่ร้อง     ครางครวญ
ทอดจิตคิดถึงนวล          มิ่งร้าง
เรียมคิดแต่วันหวน          คืนกลับ นางเฮย
เจ้าปล่อยเรียมอ้างว้าง     นิ่มน้องทรามสงวน

.....ท่านเซียนสุรา....



๐ หอมหวนมวลหมู่ถ้อย        ถอดวาง
ตัวแอบแนบชิดปราง        จูบเล้า
สัมผัสกอดรัดนาง          บิดแนบ กายเอย
ใจตื่นยามคืนเศร้า        ที่แท้ฝันไป

   .....โก๋กลอน.....


แบบว่า...ไม่รู้สิ ก็คนชอบฝันเนาะ ท่านเซียนฯ
   


๐โบราณเขาว่าไว้       นานมา
เกี่ยวเนื่องเรื่องนิทรา  ว่าไว้
นึกฝันมั่นโหยหา      ย่อมเกิด  พบเฮย
แต่เผื่อใจไว้ไซร้      ผิดคาดอาจเจอ

...มารเงา..เมากลอน...

[เซียนสุรา]

๐ ครืนครืนเสียงพี่ร้อง     ครางครวญ
ทอดจิตคิดถึงนวล          มิ่งร้าง
เรียมคิดแต่วันหวน          คืนกลับ นางเฮย
เจ้าปล่อยเรียมอ้างว้าง     นิ่มน้องทรามสงวน

.....ท่านเซียนสุรา....



๐ หอมหวนมวลหมู่ถ้อย        ถอดวาง
ตัวแอบแนบชิดปราง        จูบเล้า
สัมผัสกอดรัดนาง          บิดแนบ กายเอย
ใจตื่นยามคืนเศร้า        ที่แท้ฝันไป

   .....โก๋กลอน.....


แบบว่า...ไม่รู้สิ ก็คนชอบฝันเนาะ ท่านเซียนฯ
   


๐โบราณเขาว่าไว้       นานมา
เกี่ยวเนื่องเรื่องนิทรา  ว่าไว้
นึกฝันมั่นโหยหา      ย่อมเกิด  พบเฮย
แต่เผื่อใจไว้ไซร้      ผิดคาดอาจเจอ

...มารเงา..เมากลอน...




๐ เผลอฝันดังท่านนั้น       คงดี
กลัวแต่ฝันข้ามี            แต่เศร้า
อกหักทุกเดือนปี          จิตทุกข์ ท่านเฮย
ฝันบ่ดีมันเข้า               จิตข้าทุกวัน

........เซียนสุรา...............

[เซียนสุรา]

๐ ลุ่มหลงขมขื่นข้า            เข็ญใจ
ราวเหน็บหนามแหลมใน      จิตเจ้า
เพียงพี่ฝากจิตไป               ใกล้จิต นวลนา
แทงเสียดใจพี่เข้า              เจ็บแท้ยอมรัก...........เพื่อนของเซียนสุรา 

๐ อกหักพี่รับได้                ยอมทน
ยอมเจ็บในกมล                พี่นี้
น้ำตาดั่งสายชล                ไหลหลั่ง
ยอมพี่ยอมให้บี้                 อกนั้นไป่หวง.............เซียนสุรา

[มารเงา]

๐ ลุ่มหลงขมขื่นข้า            เข็ญใจ
ราวเหน็บหนามแหลมใน      จิตเจ้า
เพียงพี่ฝากจิตไป               ใกล้จิต นวลนา
แทงเสียดใจพี่เข้า              เจ็บแท้ยอมรัก...........เพื่อนของเซียนสุรา 

๐ อกหักพี่รับได้                ยอมทน
ยอมเจ็บในกมล                พี่นี้
น้ำตาดั่งสายชล                ไหลหลั่ง
ยอมพี่ยอมให้บี้                 อกนั้นไป่หวง.............เซียนสุรา


๐ดวงใจของพี่นี้          ร้าวราน
จิตพี่โศกทรวงกานต์      เจ็บช้ำ
ไฟรักพี่เผาผลาญ        ดวงจิต
ภาพเก่าเก่าตอกย้ำ       ชอกช้ำทรวงใน  ....... มารเงา..เมารัก

[สายใย]

๐ ลุ่มหลงขมขื่นข้า            เข็ญใจ
ราวเหน็บหนามแหลมใน      จิตเจ้า
เพียงพี่ฝากจิตไป               ใกล้จิต นวลนา
แทงเสียดใจพี่เข้า              เจ็บแท้ยอมรัก...........เพื่อนของเซียนสุรา 

๐ อกหักพี่รับได้                ยอมทน
ยอมเจ็บในกมล                พี่นี้
น้ำตาดั่งสายชล                ไหลหลั่ง
ยอมพี่ยอมให้บี้                 อกนั้นไป่หวง.............เซียนสุรา


๐ดวงใจของพี่นี้          ร้าวราน
จิตพี่โศกทรวงกานต์      เจ็บช้ำ
ไฟรักพี่เผาผลาญ        ดวงจิต
ภาพเก่าเก่าตอกย้ำ       ชอกช้ำทรวงใน  ....... มารเงา..เมารัก

ใจมารฯเมารักแล้ว               เมื่อไร
ลืมสร่างฤๅหลงใคร              ใคร่รู้
หวานขมประการใด              บอกกล่าว บ้างเอย
เป็นหนึ่งแรงใจสู้                   สุ่ห้วงรักหวาน

[ชมพูไพร]

อยากหลับไม่ตื่นฟื้น        ดำรง
หยุดอยู่นิทราคง            ชั่วฟ้า
ทำได้แค่เพียงปลง          ดังเก่า
เหนื่อยอ่อนจนใจล้า        หนักอึ้งใครเสมือน

[สายใย]

อยากหลับไม่ตื่นฟื้น        ดำรง
หยุดอยู่นิทราคง            ชั่วฟ้า
ทำได้แค่เพียงปลง          ดังเก่า
เหนื่อยอ่อนจนใจล้า        หนักอึ้งใครเสมือน

มิเลือนลบภาพน้อง              นงพะงา
ตรึงติดในสายตา                 แต่นั้น
แรงใจส่งตรงมา                  มิหลอก  ลวงเฮย
ผิวขอบฟ้ากั้น                     ก่นเศร้าเหงาหงอย

[ระนาดเอก]

อยากหลับไม่ตื่นฟื้น        ดำรง
หยุดอยู่นิทราคง            ชั่วฟ้า
ทำได้แค่เพียงปลง          ดังเก่า
เหนื่อยอ่อนจนใจล้า        หนักอึ้งใครเสมือน..(ชมพูไพร)


มิเลือนลบภาพน้อง              นงพะงา
ตรึงติดในสายตา                 แต่นั้น
แรงใจส่งตรงมา                  มิหลอก  ลวงเฮย
ผิวขอบฟ้ากั้น                     ก่นเศร้าเหงาหงอย..(พี่สายใย)

๐ เศร้าสร้อยรักรุ่มร้อน         สุมใจ
ยามจิตคิดถึงใคร                 ร่างถ้อย
ระบายบ่งบอกไป                 ทุกข์ผ่อน คลายนา
ดีกว่าน้ำตาย้อย                   นั่งร้องรำพัน..(ระนาดเอก)

[ไพร พนาวัลย์]

แอบรักหนักอกแท้                เรียมเอย
เขายิ่งทำเฉยเมย                  ห่อนกล้า
ฝากเพื่อนบอกไปเลย             รออยู่ ฟังนา
เดินดุ่มหนีต่อหน้า                 นิ่มน้องปองสงวน

แบบว่าอายอ่ะ แหะๆ  (ร่ามสนุกด้วย ทั้งๆที่ไม่ค่อยถนัด อ่ะนะ)
ขอบคุณ คุณระนาดเอกที่กระซิบเตือนมากๆนะครับ
นี่แหละหนา กวีที่ทรงคุณค่า คอยสะกิด กระซิบบอก แนะนำกันอยู่เสมอๆ
ชื่นใจเหลือเกิน ดั่งเสียงสวรรค์แห่งบ้านกลอน กันจริงๆเลย


“ปรางค์ สามยอด”

[ชมพูไพร]

เศร้าสร้อยรักรุ่มร้อน             สุมใจ
ยามจิตคิดถึงใคร                 ร่างถ้อย
ระบายบ่งบอกไป                 ทุกข์ผ่อน คลายนา
ดีกว่า น้ำตาย้อย                   นั่งร้องรำพัน..(ระนาดเอก)


ฟังพี่ระนาดเอก           กล่าววาจา
รู้สึกเห็นจริงพา           จิตชอบ
ต่อไปแต่นี้หนา           ขอบ่น อีกแฮ
หวังจิตอย่าพึ่งลอบ       เบื่อให้หนีหาย     (ชมพูไพร)

[ระนาดเอก]

เศร้าสร้อยรักรุ่มร้อน             สุมใจ
ยามจิตคิดถึงใคร                 ร่างถ้อย
ระบายบ่งบอกไป                 ทุกข์ผ่อน คลายนา
ดีกว่า น้ำตาย้อย                   นั่งร้องรำพัน..(ระนาดเอก)


ฟังพี่ระนาดเอก           กล่าววาจา
รู้สึกเห็นจริงพา           จิตชอบ
ต่อไปแต่นี้หนา           ขอบ่น อีกแฮ
หวังจิตอย่าพึ่งลอบ       เบื่อให้หนีหาย     (ชมพูไพร)

๐ ฝันร้ายยามค่ำย้อน     เยี่ยมเยือน
นับแต่วันคล้อยเคลื่อน    พบเจ้า
ยามกินเหม่อฟั่นเฟือน    แต่รัก โศกนา
ท้องกิ่วตาโรยเร้า       พร่ำเพ้อเลื่อนลอย..(ระนาดเอก)

 

[บ้านกลอนไทย]

 


    ๐ หมองนักสุนัขเต้น        ดูดาว
สูงสุดสายตาพราว           จับจ้อง
ดุจตาที่มองสาว             เกินใฝ่ ถึงนอ
หมาเห่าเรือบินต้อง          ร่ำไห้ใจสลาย

๐ เดียวดายโลกบ่ายหน้า        ลาหนี
ใจหม่นบนปถพี                 นี่แล้ว
ตาแลแค่สิทธิ์มี                เพียงเท่า นี้เอย
เกินซึ่งจะดึงแก้ว             จากฟ้ามาเสมอ



แบบว่า....ไม่รู้สิครับ แต่งประชดใครบ้างคนไปงันแหละ แต่หลงรักใครก็ไม่รู้ งงเหมือนกันครับ   ฮ่าๆ

   
   

[เซียนสุรา]

๐ นั่งดูประเทศนี้                 นามไทย
ดูพวกเอาแต่ใจ                  จ่อล้าง
กอบโกยประโยชน์ไป          เป็นหมื่น ล้านเฮย
ยังบ่มีคุณสร้าง                   สู่พื้นดินตน

๐ ดิ้นรนหาชื่อให้                ตนเอง
กราบแทบเท้านักเลง           ช่วยด้วย
มาร้องร่ำทำเพลง               เงินแจก
ให้สัตย์ว่าจักฉ้วย               ราษฎร์นั้นกินดี

๐ รัฐมนตรีได้นั่ง               โต๊ะตัว
หลงลาภยศเมามัว             โลภแท้
กฎหมายบ่เกรงกลัว            สักหน่อย
ซื่อสัตย์เป็นสัตว์แล้.         หมดแล้วบัณฑิตา

๐ สภามีไอ้พวก                 ทรงเกรียน
ทรงเกียรติอย่าหวังเซียนฯ   เรียกเจ้า
หวังเพียงแต่บั่นเศียร          เพียรกัด กันนา
มีประชุมก็เข้า                  แต่เว้าเถียงกัน

๐ ทุกวันมีสุขแท้              ส.ส.
ดีแต่พูดสอพลอ              ประจบเหล้า
อยากเป็นเที่ยวมาขอ        ก้มกราบ
พอแต่ได้เป็นเข้า              "ช่างเจ้าเถอะประชา"

ควรมิควรแล้วแต่ท่านทั้งหลายจะโปรด  ไม่สบาย ป่วยการเมือง

[เซียนสุรา]

๐ ตกเย็นเป็นร่ายร้อง        กานท์กวี
เพื่อนยากสุราดี               อยู่ข้าง
เมาแล้วร่ายวจี                กลอนกาพย์  โคลงเฮย
มีทุกข์มีสุขบ้าง               เล่าอ้างเป็นกลอน

[สายใย]

๐ ตกเย็นเป็นร่ายร้อง        กานท์กวี
เพื่อนยากสุราดี               อยู่ข้าง
เมาแล้วร่ายวจี                กลอนกาพย์  โคลงเฮย
มีทุกข์มีสุขบ้าง               เล่าอ้างเป็นกลอน

อักษรกลอนกาพย์แก้ว      กานท์โคลง
แก้วหนึ่งซึ้งใจโยง           ยั่วเย้า
แก้วสองเริ่มจรรโลง        ร่ายโศลก ธรรมเฮย
สามสี่ดีกรีเข้า             (อย่าเว้าการเมือง) ดีแฮ

[อัลิปรียา]

   เดือนแรมเดือนดั่งร้าง    ทิฆัมพร
ทิ้งพี่ให้พี่ร้อน               หม่นไหม้
แสบทรวงแสบฤๅนอน     ข่มเนตร ฤๅหลับ
ครวญแต่ครวญแม้นได้    พบเจ้าจึงจะหาย
---------------------------------
   ใครกันใครออกอ้าง          คารม อวดฤๅ
ยินรสคำรสคม                  ข่มข้า
ฝากคำฝากกับลม            ไว้บอก ใครเอย
ใจหวั่นใจไป่กล้า             กล่าวร้องออกถาม
----------------------------------

[สายใย]

   เดือนแรมเดือนดั่งร้าง    ทิฆัมพร
ทิ้งพี่ให้พี่ร้อน               หม่นไหม้
แสบทรวงแสบฤๅนอน     ข่มเนตร ฤๅหลับ
ครวญแต่ครวญแม้นได้    พบเจ้าจึงจะหาย
---------------------------------
   ใครกันใครออกอ้าง          คารม อวดฤๅ
ยินรสคำรสคม                  ข่มข้า
ฝากคำฝากกับลม            ไว้บอก ใครเอย
ใจหวั่นใจไป่กล้า             กล่าวร้องออกถาม
----------------------------------

      ความทุกข์ความโศกเศร้า           เต็มทรวง 
ใครส่งรักส่งลวง              หลอกซ้ำ
บ่หักบ่หายหวง                 ยังห่วง เธอนา
ถึงเจ็บถึงจักช้ำ                 เช่นนี้เนิ่นไฉน
     ใช่อวดใช่โอ่อ้าง            อันใด
กลับชื่นจิตชื่นใจ                 สดับถ้อย
อย่าจรอย่าจากไป               ใจเปลี่ยว ถวิลแฮ
เชิญสลักเชิญถักร้อย            เลิศล้ำคำหวาน         

...ขออนุญาต ทดลองตามท่าน ไชยกรครับ ถ้าผิดพลาดโปรดแนะนำด้วยครับ...

[เซียนสุรา]

๐ น้ำตาลเรียกพี่แล้ว        ความรัก
กามเทพแผลงศรปัก        อกไว้
ตานางดั่งดาบชัก-          แทงจิต  เรียมเฮย
พักตร์นุชผุดผ่องไซร้        ล่อให้เรียมชม

แต่งไปตามอารมณ์ ไม่เพราะขออภัยนะครับ

[เซียนสุรา]

๐ อกตรมขมขื่นข้า        อกตรม
ดาบที่ใจเจ้าคม             ยิ่งแท้
หวังฝากจิตให้ชม           ขมขื่น
ชักดาบแทงพี่แล้           เลือดล้นเจิ่งนอง

แต่งไปตามอารมณ์เช่นกัน ไม่เพราะขออภัยนะครับ