ห้องนี้เปิดมามีจุดประสงค์คือ1. รณรงค์ให้สมาชิกแต่งกลอนให้ถูกต้องตามฉันทลักษณ์ (เดี๋ยวจะมี รูปแบบฉันทลักษณ์ของบทกลอนชนิดต่างๆ ที่ถูกต้องมา ปักหมุดให้....ใครมี Resource ส่งให้หน่อยก็ดีครับ)
2. เพือพัฒนาฝีมือของชาวบ้านกลอนไทยให้เขียนกลอนให้ถูกต้องตามฉันทลักษณ์
3. การโพสบทกลอนนั้นให้สมาชิกโพสในหัวข้อตามประเภทบทกวีที่กำหนดไว้
4. การกดปุ่มชื่นชม ขอความร่วมมือกดปุ่มเมื่อคิดว่าฉันทลักษณ์นั้นถูกต้องแล้ว จะช่วยให้สมาชิกที่แต่งกลอนเข้ามา ได้ทราบว่าถูกต้อง ไม่หลงผิดว่า ได้แต่งถูกแล้วทั้งๆที่อาจไม่ใช่5. หากผิดฉันทลักษณ์ให้สมาชิกท่านใดก็ได้ที่พอรู้ฉันทลักษณ์ให้คำแนะนำแก่ผู้แต่งกลอนนั้นๆ ทาง PM หรือทาง กระทู้ก็ได้ตามสะดวก
กฎกติกาที่กล่าวมา และข้ออื่นๆที่จะเพิ่มเติม เดี๋ยวรอสมาชิกท่านอื่นๆ แนะนำเพิ่มเติมเปลี่ยนแปลงหรือแก้ไขได้นะครับ เรามากำหนดกติการ่วมกัน เพราะคิดคนเดียวมันก็อาจมองไม่ครบด้าน ลองอ่านย้อนหลัง ดูๆ ไม่ค่อยมีใครกล้าช่วยแนะนำฉันทลักษณ์เท่าไหร่ จึงขออนุญาตถือวิสาสะอ้างกติกาข้างต้น แนะนำโคลงที่เคยเขียนผิดฉันทลักษณ์ไว้ในกระทู้นี้ เพื่อเป็นแนวทางคนอื่นๆ บ้าง ย้ำนะครับว่าดูแค่เรื่อง
ฉันทลักษณ์โคลงสี่สุภาพเท่านั้น
คำโคลงยากอย่างยิ่ง พิศจารณ์
มีอักษรผสาน บทไว้
อีกยังสื่อจินตนาการ สานต่อ
คำแต่คำปองให้ ส่องรู้_ _
ยิ่ง ... อยู่ในตำแหน่งคำโท ต้องแก้เป็น
หยิ้ง (คำโทโทษ)
จินตนาการ ... คำเกิน ตรงนี้ต้องการอีก 2 คำจะครบ 5 คำ แต่
จินตนาการ นับได้ 3-4 คำ จึงเกินบังคับ
ส่องรู้_ _ ... วรรคสุดท้ายต้องใช้ 4 คำ จึงขาดอยู่อีก 2 คำ
บางอย่างหายห่างแล้ว จากใจ นี้แล
ใจอ่อนจิตคลอนไหว ไม่สู้
วิ่งคว้าไขว่เรื่อยไป จนเริ่ม อ่อนแฮ
จำแต่เริ่มแว่วรู้ มิย่อถอยลง
ย่อ .... อยู่ในตำแหน่งคำโท ต้องแก้เป็น
หย้อ (คำโทโทษ)
รักใดจักเอ่อล้น เหลือตรา
หาบ่จักโรยรา อยู่พ้อง
เทียบเทียบเท่ามารดา หาอื่นบ่มี
คอยห่วงและปกป้อง ค่านี้นพอนันต์
หาอื่น
บ่มี.. วรรคนี้ บังคับ 2 คำ และเพิ่มสร้อยได้ 2 คำ จึงต้องเขียนแยกให้รู้ว่าเป็นสร้อย
หาอื่น
บ่มี แต่คำสร้อยจะผิด เพราะ
บ่มี จะกลายเป็น "สร้อยเจตนัง" ควรหลีกเลี่ยงเช่นแก้เป็น
มีฤๅ ก็จะไม่ผิดที่นิยมกัน
----คุณพระนาย-----
เอากลกลอนอ่อนอ้าง แจงผจง
ผสานคำสิ่งประสงค์ สั่งถ้อย
สั่งสารฝากนุชอนงค์ เรียมพี่ แม่นา
ฝากรักสั่งลมคล้อย เรื่อยแล้วตามลม
ชวนชมชื่นซ่อนชู้ หอมเอย
กลิ่นซาบทรวงแสนเสบย หม่นร้าง
นึกนวลนุชสนิทเขนย คราที่ พี่นอน
แสนคนึงจิตเหว่ว้าง ว่าแล้วคนึงนาง
คำ ... ผิดคำเอก
พี่นอน ... สร้อยเจตนัง ควรเลี่ยง
คนึง .... ผิดคำเอก
งามดั่งดาราวาดไว้ นางเอย
คำต่อปากเจ้าเปรย ทาสแท้
จริยาบ่คุ้นเคย งามต่าง ผิวพรรณ
จิตพี่หวังสนิทแก้ เสน่ห์น้อง คล้องงาม ผิวพรรณ .... สร้อยเจตนัง ควรเลี่ยง
เสน่ห์น้อง คล้องงาม .... วรรคนี้มี 4 คำ ให้เขียนติดกัน ดั่งนี้
เสน่ห์น้องคล้องงาม .
.
ลมหนาวกรูก่อให้ หนาวกาย
ผ้าห่มช่วยผ่อนคลาย อุ่นได้
หนาวใจบ่เคยหาย หนาวที่ ยาวนาน
หรือว่าชะตาไร้ คู่แท้มาครอง
.
.
ยาวนาน ... สร้อยเจตนัง ควรเลี่ยง
ริมโขงคงเผ่าเพี้ยง พานกวี
สมดั่งวังวจี ใช่บ้าน
ดลใดใส่ราศรี สานส่ง ดงคำ
เกินค่าเกินใครค้าน ข่มด้านดาลใจ
ใกลกรุงปรุงอยู่คล้อย ริมโขง
คมแผ่คำจรรโลง ล่วงแก้
ไพศาลผ่านพันโยง ยืนต่อ ข้อตาม
สมค่าสมกวีแท้ ถ่ายฟื้นคืนไฟ
พรายม่าน
สันทราย
๑๕.๐๑.๕๔
ดงคำ ... สร้อยเจตนัง ควรเลี่ยง
ข้อตาม ... สร้อยเจตนัง ควรเลี่ยง
คนขี้จุ๊
อยากทราบคนหนึ่งนั้น......... คือใคร
หรืออยู่ชิดกันไง................ ใฝ่รู้
หลายวันผ่านเลยไป........... ยังไม่ เห็นนา
หรือว่าหลอกให้ดู.............. ผ่านพ้น ไปที
ยังมีมากล่าวอ้าง............... ฝากความ คิดถึง
คนหนึ่งจึงทุกยาม............. มั่นแท้
อุบเงียบไม่บอกตาม........... ถามไถ่
ขอป่วยเป็นใบ้แบ............. ไม่ต้อง พูดกัน
ด.ช. นพ
ดู ... ตกคำโท
ผ่านพ้น ไปที ... วรรคนี้มี 4 คำ ให้เขียนติดกันเป็น
ผ่านพ้นไปทีคิดถึง ... สร้อยเจตนัง ควรเลี่ยง
แบ ... ตกคำโท
ไม่ต้อง พูดกัน ... วรรคนี้มี 4 คำ ให้เขียนติดกันเป็น
ไม่ต้องพูดกัน มารออยู่แห่งนี้ แสนนาน
ก็ไม่เคยพบพาน พี่นั้น
หวังเพียงอ่านโคลงหวาน จับจิต
น้องจึ่งได้ด้นดั้น ใฝ่ค้น จนเจอ
เผลอแค่วันเท่านั้น พี่ยา
ไยพี่เอ่ยคำมา ว่าน้อง
เหมือนกับว่าลับลา เหินห่าง
ไปชั่วกับกัลป์ต้อง หม่นไหม้ นานเนา
แม้เหงามากกว่านี้ ยังคอย
แม้สุดจะเอื้อมสอย ไขว่คว้า
แม้เป็นว่าวหลุดลอย ไกลห่าง
แม้อยู่ไกลสุดหล้า ไม่ท้อรอเสมอ
ใฝ่ค้น จนเจอ ... วรรคนี้มี 4 คำ ให้เขียนติดกันเป็น
ใฝ่ค้นจนเจอหม่นไหม้ นานเนา ... วรรคนี้มี 4 คำ ให้เขียนติดกันเป็น
หม่นไหม้นานเนา หวังว่าคงพอเป็นประโยชน์บ้างนะครับ
ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยอย่างสูง
หวานโคลงหวานหว่านหว้าน | โคลงเคลง |
รั้วรั่วรัวฤดีเกรง | กิ่งช้ำ |
ธรณีนี่นี้เอง | โอ้โอ่ โอแม่ |
เฝ้าฝากคำค่ำค้ำ | คู่เช้าฉ่ำหวาน |