ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[anat]

ขนำน้อยปลายนาดูน่ารัก
เอาไว้พักหายเหนื่อยยามเมื่อยขา
หลบแดดฝนพ้นได้ใต้ชายคา
และนำหญ้ามาทับสลับกัน

ฝาผนังยังใช้ใบหญ้าแฝก
ฟังดูแปลกแหวกแนวแล้วสินั่น
ฟากไม้ไผ่สดสีดีเหมือนกัน
ส่วนนอกนั้นราวบันไดไม้ชะมวง ฯ

[anat]

เกี่ยวข้าวเหนื่อยก็เดินเอื่อยเข้าไปพัก
ถ้าหิวนักชักปิ่นโตโธ่หายห่วง
กินอิ่มหนำสำราญใจสบายทรวง
รู้สึกง่วงหลับสักงีบรีบเร็วพลัน

หันไปดูแขวนอยู่ข้างหัวเสา
นี่ไงเล่าคลายเหงาเจ้าเพื่อนฉัน
วิทยุทรานซิสเตอร์เป็นเกลอกัน
หลับแล้วฝันสำราญใจในเสียงเพลง ฯ

[anat]

ก่อนเคยมีคนดีที่เคียงข้าง
เดี๋ยวนี้นางห่างไกลใจคว้างเคว้ง
ลืมขนำปลายนาลืมตัวเอง
ลืมเสียงเพลงบรรเลงเก่งจริงเออ

ลืมหนุ่มนาหน้าซื่อหรือไฉน
อยู่กรุงไกรใจน้องจะต้องเผลอ
ขนำน้อยเงียบเหงาเฝ้ารอเธอ
แต่ไม่เจอสักที ...คนขี้ลืม ฯ

[anat]

ฉันยังคอย อยู่เสมอ เธอหวนกลับ
จะรอรับกลับมาหน้าตาปลื้ม
ถึงจะนานเพียงใดไม่เคยลืม
จะรอดื่ม น้ำตาล  จากหวานใจ  (เริ่มลางไม่ดี..ส่งหลายบทไม่ได้  ส่งไม่ไป มันหายหมดอ่ะครับ..ช่วยผมด้วย.... )

[ตะวันฉาย]

...ขนำน้อยคอยท่าคนลาลับ
ไม้แฝกยับรับหญ้าคาพาหวั่นไหว
ต้องลมแดดแผดเผาลำเนาไพร
คนมุงหญ้าลาไกลใจเฝ้ารอ

...ขนำน้อยไร้คนข้างห่างทางฝัน
พี่ลากันวันทุ่งเขียวเทียววอนขอ
ขนำน้อยขย้ำใจให้เพียงพอ
ได้เคียงรอขนำน้อย....คอยพี่ยา...

[ตะวันฉาย]

ก่อนเคยมีคนดีที่เคียงข้าง
เดี๋ยวนี้นางห่างไกลใจคว้างเคว้ง
ลืมขนำปลายนาลืมตัวเอง
ลืมเสียงเพลงบรรเลงเก่งจริงเออ

ลืมหนุ่มนาหน้าซื่อหรือไฉน
อยู่กรุงไกรใจน้องจะต้องเผลอ
ขนำน้อยเงียบเหงาเฝ้ารอเธอ
แต่ไม่เจอสักที ...คนขี้ลืม ฯ........(anat)

...ไม่เคยลืมหนุ่มบ้านนาหน้าใสซื่อ
ที่คอยสื่อภาษาใจในขนำ
อยู่กรุงไกลพี่เหนี่ยวเกี่ยวใจนำ
ใต้ขนำย้ำรักยังถักทอ

...อีกไม่นานคงได้ข้างไม่ห่างแล้ว
พ่อดวงแก้วจงเฝ้ารอเนาหนอ
ใต้ขนำนำรักไว้พักรอ
หวังเพียงขอรอท่าตั้งตาคอย......(ตะวันฉาย)

[anat]

ก่อนเคยมีคนดีที่เคียงข้าง
เดี๋ยวนี้นางห่างไกลใจคว้างเคว้ง
ลืมขนำปลายนาลืมตัวเอง
ลืมเสียงเพลงบรรเลงเก่งจริงเออ

ลืมหนุ่มนาหน้าซื่อหรือไฉน
อยู่กรุงไกรใจน้องจะต้องเผลอ
ขนำน้อยเงียบเหงาเฝ้ารอเธอ
แต่ไม่เจอสักที ...คนขี้ลืม ฯ........(anat)

...ไม่เคยลืมหนุ่มบ้านนาหน้าใสซื่อ
ที่คอยสื่อภาษาใจในขนำ
อยู่กรุงไกลพี่เหนี่ยวเกี่ยวใจนำ
ใต้ขนำย้ำรักยังถักทอ

...อีกไม่นานคงได้ข้างไม่ห่างแล้ว
พ่อดวงแก้วจงเฝ้ารอเนาหนอ
ใต้ขนำนำรักไว้พักรอ
หวังเพียงขอรอท่าตั้งตาคอย......(ตะวันฉาย)

แสงไมตรีสีสว่างกระจ่างแสง
หงอยที่แฝงแห่งใจก็คลายหงอย
รอยจารึก ผนึกรัก สลักรอย
ตะวันฯคอย ปลุกปลอบ ชอบตะวันฯ

ฉายสุขแสง แบ่งปัน ตะวันฉาย
ฝันสิ่งดี มากมาย บรรยายฝัน
กันและกัน วันนี้ เรามีกัน
รอตะวันฯ รักย้ำ  ขนำฯ รอ.......(anat)

[ตะวันฉาย]

แสงไมตรีสีสว่างกระจ่างแสง
หงอยที่แฝงแห่งใจก็คลายหงอย
รอยจารึก ผนึกรัก สลักรอย
ตะวันฯคอย ปลุกปลอบ ชอบตะวันฯ

ฉายสุขแสง แบ่งปัน ตะวันฉาย
ฝันสิ่งดี มากมาย บรรยายฝัน
กันและกัน วันนี้ เรามีกัน
รอตะวันฯ รักย้ำ  ขนำฯ รอ.......................(anat)

ยังคอยท่าขอเป็นแสงแห่งแรงฝัน
ชุบชีวันให้หายคลายวอนขอ
เพิ่มแรงให้ anat ร่วมถักทอ
ใจเฝ้ารอขนำน้อยพ่อกลอยใจ

รอยจารึกผนึกรักอักษรศาสตร์
กาพย์กลอนวาดจารมาพาหวั่นไหว
กับภาษาจารึกผนึกใน
ชื่นฤทัยตะวันฯฝันถึงเธอ........................(ตะวันฉาย)

[anat]

ยังคอยท่าขอเป็นแสงแห่งแรงฝัน
ชุบชีวันให้หายคลายวอนขอ
เพิ่มแรงให้ anat ร่วมถักทอ
ใจเฝ้ารอขนำน้อยพ่อกลอยใจ

รอยจารึกผนึกรักอักษรศาสตร์
กาพย์กลอนวาดจารมาพาหวั่นไหว
กับภาษาจารึกผนึกใน
ชื่นฤทัยตะวันฯฝันถึงเธอ........................(ตะวันฉาย)

ขอแค่ฝัน ฉันทนเศร้า ที่เฝ้าหวัง
ไม่จีรัง ยังเฝ้าฝืน ยื่นเสนอ
มิท้อถอย คอยความหวัง หลั่งจากเธอ
แย้มเผยอ ให้ได้รู้ จะสู้ทน

จะยอมเป็น เช่นมดแดง แฝงมะม่วง
ที่คอยห่วง หวงแหน  แม้นถูกฝน
แดดจะร้อน ลมจะแรง ไม่กังวล
สู้ยอมทน ให้เจ้ารู้ ผู้จริงใจ.....................(anat)

[ตะวันฉาย]

ขอแค่ฝัน ฉันทนเศร้า ที่เฝ้าหวัง
ไม่จีรัง ยังเฝ้าฝืน ยื่นเสนอ
มิท้อถอย คอยความหวัง หลั่งจากเธอ
แย้มเผยอ ให้ได้รู้ จะสู้ทน

จะยอมเป็น เช่นมดแดง แฝงมะม่วง
ที่คอยห่วง หวงแหน  แม้นถูกฝน
แดดจะร้อน ลมจะแรง ไม่กังวล
สู้ยอมทน ให้เจ้ารู้ ผู้จริงใจ.....................(anat)

อย่าทนเศร้าเหงาทรวงในห้วงฝัน
คงสักวันจะเป็นจริงทิ้งไฉน
เป็นมดแดงแฝงมะม่วงด้วยห่วงใย
อย่าลาไปไกลลับขอกลับมา

ให้เพียงฝันกลัวจะลืมยืมคำรัก
ไว้ไปปักที่ใจใคร่ครวญหา
กลัวจะลืมตะวันรักสักวันลา
กลัวน้ำตาหลั่งรดหยดบ้านกลอนฯ................(ตะวันฉาย)

[กริชอักษร]

เข้าดูเพราะสงสัยอะไรหนา
อ่านอ่านมาที่ฉงนเริ่มจางหาย
ขนำน้อยปลายนาที่เข้าใจ
คงคล้ายๆเถียงนา ณ บ้านเรา

เอิ๊กๆ

[anat]

อย่าทนเศร้าเหงาทรวงในห้วงฝัน
คงสักวันจะเป็นจริงทิ้งไฉน
เป็นมดแดงแฝงมะม่วงด้วยห่วงใย
อย่าลาไปไกลลับขอกลับมา

ให้เพียงฝันกลัวจะลืมยืมคำรัก
ไว้ไปปักที่ใจใคร่ครวญหา
กลัวจะลืมตะวันรักสักวันลา
กลัวน้ำตาหลั่งรดหยดบ้านกลอนฯ................(ตะวันฉาย)

โอ้คารมคมคายช่างร้ายเหลือ
ไม่เคยเบื่อ หลงกล มนต์อักษร
ช่างสวยสด พจน์ภาพ กาพย์ สุนทร
เธอเว้าวอน อ้อนฝัน ตะวันงาม

ยามได้อ่านผ่านมาเจอ ก็เผลอปลื้ม
เหมือนได้ดื่ม...คำชม..นิยมหวาม
โอ้ดอกเอ๋ย ดอกแก้ว ช่างแวววาม
แอบหลงนาม ความรัก ภักดิ์ ตะวันฯ.................(anat)

[anat]

เข้าดูเพราะสงสัยอะไรหนา
อ่านอ่านมาที่ฉงนเริ่มจางหาย
ขนำน้อยปลายนาที่เข้าใจ
คงคล้ายๆเถียงนา ณ บ้านเรา.............(กริชอักษร)

สวัสดี...กริชอักษร...ขอต้อนรับ
ยินดีครับ ตอบกลับ รับว่าเหงา
ผมอาณัติ หัดแต่ง  แข่งกับเงา
ขนำฯคอย...รักเขา...สาวบ้านกลอนฯ...........(anat)

[สายใย]

emo_28สวัสดีอาณัติ ช่างคัดเขียน
สำนวนเนียนน่าชมคมอักษร
ขนำน้อยคอยรักน่าพักนอน
ให้ไปก่อนบวกหนึ่งเพราะซึ้งคำ....อิ อิ...

[ตะวันฉาย]

โอ้คารมคมคายช่างร้ายเหลือ
ไม่เคยเบื่อ หลงกล มนต์อักษร
ช่างสวยสด พจน์ภาพ กาพย์ สุนทร
เธอเว้าวอน อ้อนฝัน ตะวันงาม

ยามได้อ่านผ่านมาเจอ ก็เผลอปลื้ม
เหมือนได้ดื่ม...คำชม..นิยมหวาม
โอ้ดอกเอ๋ย ดอกแก้ว ช่างแวววาม
แอบหลงนาม ความรัก ภักดิ์ ตะวันฯ.................(anat)

หวังคารมคมคายเข้าทายทัก
ขอสลักปักไว้อย่าหุนหัน
ไว้ดูดดื่มพจน์ภาพตราบชีวัน
กาพย์กลอนฉันท์บรรจงเวียนขีดเขียนมา

โอ้อกเอ๋ยดีใจนักรักเข้าแล้ว
ใจเพริศแพร้วไร้แนวกั้นใจหวั่นหา
เมื่อพ่อ anat สิงสู่คู่อุรา
ปรารถนาอยู่เพียงเคียงตะวันฯ.......................(ตะวันฉาย)

[มหาซัง]

ขนำน้อยคอยเจ้าทุกเช้าค่ำ   
เอาถ่านดำเขียนกลอนเมื่อตอนเหงา
จารรักร้อยถ้อยคำเป็นสำเนา   
หวังนงเยาว์เข้าอ่านเมื่อผ่านมา

อันหลังคาหญ้าแฝกนั้นแปลกอยู่ 
อยากให้รู้อยู่เย็นเป็นหนักหนา
ณ.กลางทุ่งคุ้งคลองและท้องนา   
ตามประสาป่าดงดำรงค์ไป

โอ้ดอกจานบานแล้วน้องแก้วเอ๋ย   
ก่อนเราเคยเคียงคู่ดูสดใส
ดอกไม้ป่ามาทัดหูดูเยาวัย   
แสนจะไร้เดียงสาข้ามองเพลิน   

น้องทิ้งทุ่งมุ่งหน้าตามหาฝัน   
จากหลายวันนั้นเป็นปีที่ห่างเหิน
ขนำน้อยคอยนางอย่าหมางเมิน   
อยู่ที่เนินเนินเก่ายังเฝ้ารอ

มหาซัง

[anat]

emo_28สวัสดีอาณัติ ช่างคัดเขียน
สำนวนเนียนน่าชมคมอักษร
ขนำน้อยคอยรักน่าพักนอน
ให้ไปก่อนบวกหนึ่งเพราะซึ้งคำ....อิ อิ...

กราบขอบคุณท่านสายใย ในไมตรี
คะแนนมี รินน้ำใจ ให้ขนำฯ
แสนปลาบปลื้ม ดื่มรส ซดถ้อยคำ
ท่านพี่นำ กำลังใจ เหมือนให้พร............ขอบคุณครับ 

 

[anat]

โอ้คารมคมคายช่างร้ายเหลือ
ไม่เคยเบื่อ หลงกล มนต์อักษร
ช่างสวยสด พจน์ภาพ กาพย์ สุนทร
เธอเว้าวอน อ้อนฝัน ตะวันงาม

ยามได้อ่านผ่านมาเจอ ก็เผลอปลื้ม
เหมือนได้ดื่ม...คำชม..นิยมหวาม
โอ้ดอกเอ๋ย ดอกแก้ว ช่างแวววาม
แอบหลงนาม ความรัก ภักดิ์ ตะวันฯ.................(anat)

หวังคารมคมคายเข้าทายทัก
ขอสลักปักไว้อย่าหุนหัน
ไว้ดูดดื่มพจน์ภาพตราบชีวัน
กาพย์กลอนฉันท์บรรจงเวียนขีดเขียนมา

โอ้อกเอ๋ยดีใจนักรักเข้าแล้ว
ใจเพริศแพร้วไร้แนวกั้นใจหวั่นหา
เมื่อพ่อ anat สิงสู่คู่อุรา
ปรารถนาอยู่เพียงเคียงตะวันฯ.......................(ตะวันฉาย)

ขอฝากถ้อยร้อยคำลำนำสุข
คอยปลอบปลุกยามทุกข์ท้อก่อความฝัน
เป็นนิมิตหมายดีมีให้กัน
ไม่คิดเกินกว่านั้น อย่าหวั่นใด

เป็นเพื่อนกานท์ สานกลอน อวยพรเพื่อน
คอยย้ำเตือน สร้างสรรค์ วันสดใส
ฝากอวยพร แด่มวลมิตร มิคิดไกล
ตะวันฉาย คนของใคร อภัยเทอญ

[anat]

ขนำน้อยคอยเจ้าทุกเช้าค่ำ   
เอาถ่านดำเขียนกลอนเมื่อตอนเหงา
จารรักร้อยถ้อยคำเป็นสำเนา   
หวังนงเยาว์เข้าอ่านเมื่อผ่านมา

อันหลังคาหญ้าแฝกนั้นแปลกอยู่ 
อยากให้รู้อยู่เย็นเป็นหนักหนา
ณ.กลางทุ่งคุ้งคลองและท้องนา   
ตามประสาป่าดงดำรงค์ไป

โอ้ดอกจานบานแล้วน้องแก้วเอ๋ย   
ก่อนเราเคยเคียงคู่ดูสดใส
ดอกไม้ป่ามาทัดหูดูเยาวัย   
แสนจะไร้เดียงสาข้ามองเพลิน   

น้องทิ้งทุ่งมุ่งหน้าตามหาฝัน   
จากหลายวันนั้นเป็นปีที่ห่างเหิน
ขนำน้อยคอยนางอย่าหมางเมิน   
อยู่ที่เนินเนินเก่ายังเฝ้ารอ

มหาซัง

กลับมาเยือน เพื่อนฝัน เมื่อวันก่อน
ทุกบทกลอน ซาบซึ้ง อึ้งเลยหนอ
ขอบคุณครับ ขอตอบกลับ ที่เฝ้ารอ
มหาชัง รูปหล่อ ลออคำ

ช่างสานถ้อย ร้อยคำคม อารมณ์ลึก
ความรู้สึก เริงรื่น แสนชื่นฉ่ำ
ขอซึมซับ บทกวี คีย์ลำนำ
มีหนึ่งคำ อยากมอบ คือขอบคุณ........ซาบซึ้งท่านมหาชังแต่งกลอนเพราะจังเลยครับ   

[anat]

ขนำน้อยคอยเจ้าทุกเช้าค่ำ   
เอาถ่านดำเขียนกลอนเมื่อตอนเหงา
จารรักร้อยถ้อยคำเป็นสำเนา   
หวังนงเยาว์เข้าอ่านเมื่อผ่านมา

อันหลังคาหญ้าแฝกนั้นแปลกอยู่ 
อยากให้รู้อยู่เย็นเป็นหนักหนา
ณ.กลางทุ่งคุ้งคลองและท้องนา   
ตามประสาป่าดงดำรงค์ไป

โอ้ดอกจานบานแล้วน้องแก้วเอ๋ย   
ก่อนเราเคยเคียงคู่ดูสดใส
ดอกไม้ป่ามาทัดหูดูเยาวัย   
แสนจะไร้เดียงสาข้ามองเพลิน   

น้องทิ้งทุ่งมุ่งหน้าตามหาฝัน   
จากหลายวันนั้นเป็นปีที่ห่างเหิน
ขนำน้อยคอยนางอย่าหมางเมิน   
อยู่ที่เนินเนินเก่ายังเฝ้ารอ......มหาซัง

กลับมาเยือน เพื่อนฝัน เมื่อวันก่อน
ทุกบทกลอน ซาบซึ้ง อึ้งเลยหนอ
ขอบคุณครับ ขอตอบกลับ ที่เฝ้ารอ
มหาชัง รูปหล่อ ลออคำ

ช่างสานถ้อย ร้อยคำคม อารมณ์ลึก
ความรู้สึก เริงรื่น แสนชื่นฉ่ำ
ขอซึมซับ บทกวี คีย์ลำนำ
มีหนึ่งคำ อยากมอบ คือขอบคุณ......anat

อ่านลำนำ...ขนำน้อย...เฝ้าคอยรัก
อยากรู้จัก...ทักมา...อย่าเคืองขุ่น
ทุกบทกานท์...จารได้...ละไมมุน
เฝ้าแอบลุ้น...anat...มัดใจเธอ

อย่าเอี้ยมเฟี้ยม...เหนียมอาย...เราชายชาติ
ขืนเขลาขลาด...หวาดกลัว...มัวทำเหม่อ
เดี๋ยวจะชวด...ปวดร้าว...เศร้านะเออ
ต้องมาเพ้อ...เธอลับ...กับตะวัน.........victoriasecret

สวัสดี ท่านพี่ victoriasecret
ไม่มีเลศ มีนัย ใจสุขสันต์
ยินดีครับ ผมกับ คุณตะวัน
เราเป็นเพื่อน อุ่นฝัน รำพันกลอน

ดีใจครับ รับเกียรติ ไม่เดียจฉันท์
พบท่านสรรค์ สิ่งดี ศรีอักษร
นักกวี ศรีปารชญ์ วาดสุนทร
ช่วยสั่งสอน ติชม...ผมขอบคุณ...........รู้สึกมีกำลังใจ ที่ท่านพี่ให้เกียรติมาต่อกลอนด้วย  ขอบคุณมากครับผม