ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

~"ของฝาก..จากคนรัก?"~

๐

๐ เธอสัมผัสจับต้องของทุกอย่าง
มือคลำทางจิตนำความรู้สึก
โลกสีดำเธอฝันพลันล้ำลึก
เธอคอยฝึกปลูกฝังทั้งชีวิต

๐ ในโลกมืดของเธอตอนเจอฉัน
ฉันเมินมันไม่แคร์แต่เข้าจิต
ยิ่งรักเธอเป็นตาคราใกล้ชิด
พรหมลิขิตสองเราเข้าใจกัน

๐ จากวันเริ่มค่อยรักมากเกินห้าม
สู่ก้าวข้ามอุปสรรครักแห่งฝัน
ชายคนนี้จูงเธอเพ้อรำพัน
ใครจะหยันมิฟังก็ช่างใคร

๐ เอาหัวใจเราสองคล้องเป็นหลัก
เอาความรักแบ่งปันมิหวั่นไหว
เพื่อคนรักผ่อนคลายสบายใจ
ฉันเป็นได้ทุกสิ่งเพื่อหญิงรัก

๐ เธอรบเร้าอยากเห็นเช่นโลกสวย
เธออยากเห็นฉันด้วยซึ่งเป็นหลัก
เธอเฝ้าพร่ำเป็นนิจว่าจิตภักดิ์
เอ่ยแน่นหนักอยากมองฉันสองตา

๐ จะโอบกอดกุมแขนแม้นตาเห็น
ยืนเคียงเป็นเจ้าสาว-บ่าวพร้อมหน้า
ตอบแทนรักซึ่งฉันนั้นมอบมา
ครองชีวาคู่กันตราบวันตาย

๐ และข่าวดีล้ำค่าก็มาถึง
เป็นข่าวซึ่งเธอยิ้มพริ้มความหมาย
มีคนซึ่งบริจาคตาจากกาย
เพื่อชีพฝ่ายหญิงหนึ่งพึงสวยงาม

๐ มหัศจรรย์เพริศพริ้งแรกหญิงเห็น
คือโลกเป็นสรรพสุขลุกอร่าม
มันยิ่งกว่าสวรรค์ฝันนิยาม
มากล้นความเย้ายวนล้วนน่ายล

๐ สิ่งถัดมาอยากจ้องมองชายรัก
ที่หล่อนควักใจมอบตอบทุกหน
อยากแต่งงานครองเรือนเกินเพื่อนตน
รอพบคนปลอบพร่ำคำก่อนกาล

๐ เขาปรากฏ..ทว่า!ดวงตาบอด
เธอกลับถอดใจกลับไม่นับหวาน
สำคัญผิดว่าหล่อตัดพ้อบาน
ซ้ำสังขารมืดบอดถอดสัญญา

๐ เหมือนไม่รู้จักกันลืมฝันพร่ำ
มองเขาต่ำอย่างกะอนาถา
เปลี่ยนสำเนียงเย้ยหยันสรรวาจา
แบบขี้ข้าพูดใส่มิไยดี

๐ หนุ่มตาบอดรักหม่นทนกลืนกล้ำ
สุดเจ็บช้ำคนรักปากขยี้
"พี่จะไปก็ได้..ในวันนี้-
ฝากดูแลดวงตาพี่!..ด้วยที่รัก?"

ระนาดเอก

..เสียงระนาด..ที่ไหลอย่างสายน้ำ..           ..สื่อทำนอง..ท่องห้วงทิพย์..

[กริชอักษร]

เก่งมากๆเลยคะพี่  นับถือ

[ระนาดเอก]

..ขอขอบคุณ..ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ..

๐ ไม่มีตาทั้งอยู่อย่างผู้พ่าย
อาจโหดร้ายรัดทดรับบทหนัก
เพียงเธอเห็นแสงสีที่ทายทัก
ทราบใจภักดิ์บุรุษสุดโง่งม

๐ ก็เพียงพอเท่านี้!สุดที่รัก
เมื่อลองปักใจแล้ว-แววขืนข่ม
ขออยู่อย่างอิ่มรักหลากภิรมย์
เก็บชื่นชมร่างฤดี..โลกสีดำ..

ระนาดเอก

 

[--ณัชชา--]

เข้ามาปลอบหัวใจชายตาบอด
คือสุดยอดของบุรุษสุดชื่นฉ่ำ
คิดเสียว่าที่เห็นเป็นเวรกรรม
อย่าชอกช้ำเลยหนอขอเยียวยา

มาเถอะมาคนดียังมีน้อง
จะปกป้องคนดีนะพี่จ๋า
คลำดี-ดีนะพี่นี่กะลา
จูงพี่มาไปด้วยกัน..สะพานลอย

[ระนาดเอก]

เข้ามาปลอบหัวใจชายตาบอด
คือสุดยอดของบุรุษสุดชื่นฉ่ำ
คิดเสียว่าที่เห็นเป็นเวรกรรม
อย่าชอกช้ำเลยหนอขอเยียวยา

มาเถอะมาคนดียังมีน้อง
จะปกป้องคนดีนะพี่จ๋า
คลำดี-ดีนะพี่นี่กะลา
จูงพี่มาไปด้วยกัน..สะพานลอย

น้องณัชชา

๐ วณิพกหล่อล่ำย้ำเหมือนป๋อ(ณัฐวุฒิ)
ครวญเพลงพอฟังได้แต่งคล้ายบ๋อย
เกาะบ่าสาวเขมรเน้นเหมือนพลอย(เฌอมาลย์)
ติดเธอง่อยปากแขนแสนสำอาง

๐ เดินกะเผลกนำหน้าตาจับจ้อง
ยื่นกะลานำร่องคล่องทุกอย่าง
วณิพกง่อยบอด-รอดทรัพย์จาง
โชคเข้าข้าง"ตีสิบ"..รีบคว้าตัว..

ระนาดเอก

 

[--ณัชชา--]

ออกช่วงดันดาราแทบหน้าแตก
พี่บอดแปลกแหกกฎโจทย์เพลงมั่ว
ร้องเพลงไปเพี้ยนไปใจสั่นรัว
คนดูหัวเราะลั่นฟันกระเด็น

แล้วรีบบอกพี่บอดอย่างออดอ้อน
รีบเผ่นก่อนเถอะเราเดี๋ยวเขาเห็น
กลับที่เก่าถ้าหากมันยากเย็น
กลับไปเป็นง่อย-บอด ยอดขอทาน

[เมฆา...]

๐ ของฝาก..จากกานดา ๐


๐ เก็บหัวใจชำรุดขุดหลุมฝัง
เพราะเพพังแพ้พับ..เกินจับสาน
เส้นใยอ่อนร้อนรนจนป่วยการ
ทรมานหยอดกาว...ยังร้าวแรม

๐ ตั้งแต่วันรับซอง..เป็นของฝาก
น้ำตาพราก..กระเซ็น..เป็นของแถม
ใช่ตื้นตันหรรษา...ปรีดาแซม
แต่กลับแย้มด้วยหยาด...คำบาดทรวง

๐ ตัวอักษรที่มอง...เหมือนร้องไห้
ชื่อแก้วใจเคยชิด...ได้สิทธิ์หวง
ระบุวันเวลา...ว่าพุ่มพวง
จะคู่ควงแขนเขา..เข้าวิวาห์

๐ สุดตะลึงตึงตังภวังค์เงียบ
หาใดเปรียบเทียบช้ำกระหน่ำหนา
คิดไม่ถึง...ของฝากจากกานดา
จะเป็นยา...พิษพล่านประหารใจ

๐ กลายเป็นคน เคยรัก..กระอักจิต
บอดสนิท..ปัญญาจะหาไหน
ทำได้เพียงเลี่ยงหลบ..ให้จบไป
ก่อนน้ำใสซึมหยาด...ลงการ์ดเชิญ...